Mededeling - Hoofdinhoud
De Europese Commissie i gebruikt mededelingen voor diverse zaken zoals beleidsevaluaties, het toelichten van actieprogramma's, discussiestukken voor mogelijk nieuw beleid of verdere invulling van beleid. Een mededeling bevat geen concrete voorstellen voor nieuw beleid.
Inhoudsopgave
Toepassingsgebied
Mededelingen gaan in de meeste gevallen over gevoerd beleid. De Commissie evalueert en beoordeelt het beleid op een bepaald onderwerp, en inventariseert wat de struikelblokken zijn op dat beleidsterrein. Waar de Europese Commissie een richting wil aangeven voor verdere ontwikkeling van beleid doet zij dit vaak beknopt en in tamelijke brede en algemene termen. Het is in die gevallen een aanzet tot beleid. Meer concreet kan de Commissie met een mededeling bestaand beleid toelichten en de kaders aangeven hoe het beleid geïnterpreteerd moet worden. Die interpretatie is niet bindend.
Mededelingen kunnen ook zaken regelen. Het gaat in die gevallen dan vaak om (actie)programma's, de interne organisatie of technische maatregelen. Dat is geen nieuw beleid, maar het faciliteert bestaand beleid. Deze maatregelen hebben in principe geen directe gevolgen voor de lidstaten i.
De Commissie maakt voor soortgelijke zaken ook gebruik van het werkdocument i en het verslag i. Het verschil is dat werkdocumenten en verslagen minder politiek, en vaak ook technischer van aard zijn. Bij mededelingen ligt het oordeel wat meer centraal. En voor meer uitgebreide discussiestukken over toekomstig beleid gebruikt de Commissie groenboeken i.
Mededelingen worden voor ieder beleidsterrein gebruikt, uitgezonderd het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid.
Vaststellen mededelingen
De Commissie stelt een mededeling op en stuurt deze naar de Raad van Ministers i, het Europees Parlement i en, afhankelijk van het beleidsterrein, naar de relevante adviserende Europese instellingen.
Mededelingen van de Commissie zijn als instrument niet opgenomen in de Europese verdragen i.
In de verdragen wordt de term mededeling gebruikt voor de communicatie tussen EU-instellingen en tussen de EU en de nationale parlementen als stap binnen besluitvormingsprocedures.