Advies - Hoofdinhoud

Adviezen zijn niet-bindende besluiten waarmee de Europese Unie i een oordeel geeft over een bepaalde situatie zonder dat zij verplichtingen oplegt. Een advies is meestal gericht tot een lidstaat of betreft een heel specifiek onderwerp.

Het advies als rechtsinstrument moet niet worden verward met adviezen die als onderdeel van de besluitvorming bij andere rechtsinstrumenten door Europese instellingen worden uitgebracht.

Toepassingsgebied

De intentie bij meer beleidsmatige adviezen is niet direct dat diegene aan wie het advies is gericht tot actie overgaat. De politieke betekenis van een advies en het gezag van de EU zouden moeten garanderen dat het advies op vrijwillige basis wordt opgevolgd.

Als de EU meer dwingende adviezen wil geven maakt zij gebruik van aanbevelingen i.

Adviezen kunnen op ieder terrein worden gebruikt, maar worden in de praktijk vooral gebruikt voor economisch beleid.

Vaststellen adviezen

Adviezen worden aangenomen volgens één van de besluitvormingsprocedures van de Europese Unie i.

Uitzondering: adviezen van de Commissie

Bij meer technische zaken zoals een wijziging in statuten, benoemingen, lidstaten die ondanks hun uitzonderingspositie toch mee willen doen met bepaalde regelgeving, wordt vaak meer indringend verzocht of de geadresseerde (meestal de Raad van Ministers i of de Europese Raad i) een besluit wil nemen over een zaak.

Adviezen vinden hun basis in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie i (VwEU):

• - 

  instrument: zesde deel VwEU titel I hoofdstuk 2 eerste afdeling art. 288 i