Overeenkomst tussen lidstaten - Hoofdinhoud

Met deze bindende overeenkomst konden de lidstaten i van de Europese Unie i vastleggen dat zij op viertal terreinen, waarop de Europese Unie geen of zeer beperkte bevoegdheid had, onderling samen te werken.

Toepassingsgebied

Overeenkomsten tussen lidstaten waren bindend, maar per overeenkomst werd precies vastgelegd op welke wijze deze moet worden omgezet in nationale wetgeving of direct toepasbaar is.

De vier beleidsterreinen waar de overeenkomst tussen de lidstaten voor gebruikt werd gingen allen over zaken die de rechtszekerheid van Europese burgers moest versterken.

Overeenkomsten tussen lidstaten maakten geen deel uit van het recht van de Europese Unie, het zogenaamde gemeenschapsrecht i, waarover het Europese Hof van Justitie i uitspraken mag doen. Wel konden de lidstaten het Hof in de overeenkomst of in een toegevoegd protocol de bevoegdheid verlenen om de overeenkomst uit te leggen.

Vaststellen overeenkomst tussen lidstaten

Lidstaten moesten onderling onderhandelen en een overeenkomst sluiten; geen van de besluitvormingsprocedures van de EU i was van toepassing.

De overeenkomst tussen lidstaten wordt niet langer meer gebruikt.