Stabilisatie- en associatieovereenkomsten (SAO) - Hoofdinhoud

In 1999 startte de Europese Unie met het sluiten van stabilisatie- en associatieovereenkomsten met een aantal Balkanlanden. Het doel van deze overeenkomsten is om Albanië i, Bosnië-Herzegovina i, Noord-Macedonië i, Montenegro i, Kosovo i en Servië i voor te bereiden op toetreding tot de Europese Unie. Er wordt daarbij de nadruk gelegd op (regionale) economische betrekkingen, democratisering en de samenwerking op het gebied van justitie. Het doel van stabilisatie- en associatieovereenkomsten is toetreding tot de Europese Unie, in tegenstelling tot vele andere associatieovereenkomsten i.

De overeenkomsten met de diverse Balkanlanden verschillen in details van elkaar, maar hebben de volgende inhoud gemeenschappelijk:

• - 

  de ontwikkeling van de economische en commerciële betrekkingen met de regio en binnen de regio;
• - 

  het verlenen van verdergaande economische en financiële hulp;
• - 

  bevordering van de democratisering, de burgerlijke samenleving, onderwijs en aan institutionele ontwikkeling;
• - 

  samenwerking op het gebied van justitie en binnenlandse zaken;
• - 

  ontwikkeling van de politieke dialoog;
• - 

  het toewerken naar een EU-lidmaatschap.

Er zijn Stabilisatie- en Associatie-Overeenkomsten gesloten met:

• - 

  Albanië (2004)
• - 

  Noord-Macedonië (2004)
• - 

  Montenegro (2010)
• - 

  Kroatië (2013, inmiddels EU-lid)
• - 

  Servië (2013)
• - 

  Bosnië-Herzegovina (2015)
• - 

  Kosovo (2016)