Mr. G.J.W. (Gerritjan) van Oven

Telg van een familie van vooraanstaande juristen, die (met een onderbreking van een half jaar) bijna negen jaar Tweede Kamerlid voor de PvdA was. Was aanvankelijk actief in de PPR¹. Doorliep een loopbaan bij de rechterlijke macht en werd uiteindelijk advocaat-generaal van het Hof van de Nederlandse Antillen en Curaçao. In zijn fractie en de Kamer gewaardeerd vanwege zijn gedegen juridische kennis en zijn bezadigde oordeel. Hield zich in de Tweede Kamer behalve met justitie ook bezig met Europese zaken. Was later rechter in Den Haag.

PvdA
functie(s) in de periode 1994-2003: lid Tweede Kamer

• - 

  PPR (Politieke Partij Radikalen), tot 1983
• - 

  PvdA (Partij van de Arbeid), vanaf 1984

• - 

  assistent PPR-fractie, gemeenteraadraad van Amsterdam, van 1 juli 1974 tot 1 mei 1976
• - 

  rechterlijk ambtenaar in opleiding (RAIO) te Amsterdam, van 1 mei 1976 tot 1983
• - 

  officier van justitie (belast met drugszaken), Arrondissementsrechtbank te Amsterdam, van 1983 tot 1 juli 1986
• - 

  officier van justitie (belast met fraudezaken), Arrondissementsrechtbank te Amsterdam, van 1 juli 1986 tot 1 augustus 1990
• - 

  advocaat-generaal Hof van de Nederlandse Antillen en Aruba te Curaçao, van 1 augustus 1990 tot 1 juli 1994
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 17 mei 1994 tot 23 mei 2002
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 10 september 2002 tot 30 januari 2003
• - 

  advocaat-generaal, ressortpakket te Amsterdam, van 2003 tot 1 oktober 2005
• - 

  adviseur van de regering Georgië over hervorming en modernisering van de rechterlijke organisatie, opleiding van gerechtelijke ambtenaren en bevordering van de rechterlijke onafhankelijkheid, van augustus 2004 tot 2005
• - 

  raadsheer Gerechtshof te 's-Gravenhage, van 1 oktober 2005 tot 1 juli 2018

• - 

  lid hoofdbestuur PPR, van 1975 tot 1976
• - 

  secretaris buitenland PPR, van 1976 tot 1977
• - 

  lid bestuur PvdA afdeling Oegstgeest, van 1 januari 1987 tot 1 januari 1990
• - 

  voorzitter PvdA afdeling Oegstgeest, van 1990 tot 1 augustus 1990
• - 

  lid fractiebestuur PvdA Tweede Kamer der Staten-Generaal (voorzitter fractiegroep Binnenlands Bestuur), van 1 september 1998 tot mei 2002

• - 

  voorzitter HOM (Humanistisch Overleg Mensenrechten), vanaf 1 september 1997 (nog in 2002)
• - 

  lid bestuur Stichting Exodus te Leiden, vanaf 1 januari 2001 (nog in 2002)
• - 

  lid Commissie-Meijers (subcommissie strafrecht), vanaf 1 januari 2006
• - 

  secretaris Stichting 'Coen van Oven", van 2007 tot 2017 (in stand houden werken van kunstschilder)
• - 

  redaceur "NESTOR", blad van Vereniging van Oud-Parlementariërs

• - 

  voorzitter vaste commissie voor Nederlands-Antilliaanse en Arubaanse Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 17 september 1997 tot 22 september 1998
• - 

  ondervoorzitter algemene commissie voor Europese Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 22 september 1998 tot 23 mei 2002
• - 

  lid Parlementaire Assemblée van de NAVO, van 1998 tot 2003

• - 

  gymnasium-a, "Stedelijk Gymnasium" te Leiden, van 1960 tot 1966

• - 

  Nederlands recht: staatsrecht, Universiteit van Amsterdam, van 1966 tot 1974
• - 

  politicologie (kandidaats), Universiteit van Amsterdam, van 1967 tot 1971

• - 

  RAIO (Rechterlijk Ambtenaar in Opleiding) te Amsterdam
• - 

  stage Commissie voor de Rechten van de Mens te Straatsburg (zes maanden)
• - 

  stage advocatenkantoor "Van Bennekom advocaten" te Amsterdam, van 1981 tot 1982

• - 

  Hield zich als Tweede Kamerlid bezig met justitie (internationale rechtsorde), Europese zaken, Antilliaanse zaken en toezicht op financiële instellingen.
• - 

  Diende in 1998 samen met zijn fractiegenoot Peter van Heemst een initiatiefwetsvoorstel in om strenger optreden tegen ambtelijke corruptie mogelijk te maken. Dit voorstel is in 2000 ingetrokken, na aanvaarding van een regeringsvoorstel en verwerping van een amendement. (26.002)
• - 

  Diende in 1998 samen met Otto Vos (VVD) een initiatiefwetsvoorstel in om de maximale straf die een politierechter kan opleggen te verhogen van zes naar twaalf maanden. Dit voorstel werd ingetrokken, nadat een regeringsvoorstel met dezelfde strekking door de Tweede Kamer was aanvaard. (26.274)
• - 

  Interpelleerde op 23 september 1999 staatssecretaris G.M. de Vries over de Curaçaose strafgevangenis Koraal Specht (26.827)
• - 

  Diende in 2000 een initiatiefwetsvoorstel in over het laten vervallen van de in het Statuut van het Koninkrijk opgenomen mogelijkheid om een AMvB uit te vaardigen zonder wettelijke grondslag daartoe. (27.570)

• - 

  Stemde in 1998 als enige van zijn fractie tegen een wetsvoorstel over het uitsluiten van ongedocumenteerden in asielprocedures

• - 

  Stond in 1977 bij de Tweede Kamerverkiezingen op 16e (onverkiesbare) plaats op de PPR-kandidatenlijst en in 1981 op de zevende plaats

• - 

  Toof Brader en Marja Vuijsje, "Haagse portretten. Tweede-Kamerleden, ministers, staatssecretarissen" (1995, 1999)
• - 

  Ned. Patriciaat, 1978

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  De Politieke Partij Radikalen (PPR) was een radicaal-christelijke partij. De partij werd op 27 april 1968 opgericht door christenradicalen die zich hadden afgesplitst van vooral de Katholieke Volkspartij (KVP) en in mindere mate de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). In 1991 fuseerde de PPR met CPN, EVP en PSP tot GroenLinks.