Dr. J.A. (Johan) Ringers

Waterstaatkundig ingenieur, directeur van Rijkswaterstaat en daarna bestuurder van de Indische spoorwegen. Werd in 1940 als regeringscommissaris belast met de wederopbouw, maar later door de Duitsers geïnterneerd. Overleefde ontberingen in en na gevangenschap. Na de oorlog minister van Openbare Werken en Wederopbouw in het kabinet-Schermerhorn¹. Kon zich niet verenigen met het Indië-beleid van het eerste kabinet-Beel² en stapte daar in 1946 uit. Had als minister veel gezag.

Liberaal, maar partijloos
functie(s) in de periode 1945-1946: minister

• - 

  ingenieur Rijkswaterstaat, arrondissement Goes te Hansweert, van 1906 tot 1916 (o.a. bouwer van de derde schutsluis te Hansweert)
• - 

  ingenieur Nederlandsch-Indische Spoorwegmaatschappij te Java, van 1916 tot 1920
• - 

  hoofdingenieur Rijkswaterstaat, leider kanalisering in West-Friesland, van 1920 tot 1 mei 1921
• - 

  hoofdingenieur Rijkswaterstaat, leider bouw Noordersluis te IJmuiden, van 1 mei 1921 tot 1 augustus 1927
• - 

  directeur en hoofduitvoerder N.V. MUZ (Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewerken), van 1 januari 1927 tot 1 april 1930
• - 

  directeur-generaal Rijkswaterstaat, van 1 april 1930 tot 1 december 1935
• - 

  lid Raad van Beheer Nederlandsch-Indische Spoorwegmaatschappij te 's-Gravenhage, van 1 december 1935 tot mei 1940
• - 

  regeringscommissaris voor de Wederopbouw, van 30 mei 1940 tot 25 juni 1945 (1 april 1943 gearresteerd en gevangenschap)
• - 

  algemeen gemachtigde voor Wederopbouw en Bouwnijverheid, van 23 december 1940 tot 1 april 1943
• - 

  minister van Openbare Werken, van 25 juni 1945 tot 1 september 1945 (de naam van het departement werd bij besluit van 16 augustus 1945 gewijzigd)
• - 

  minister van Openbare Werken en Wederopbouw, van 1 september 1945 tot 15 november 1946 (in september-oktober 1946 op non-activiteit)
• - 

  raadgevend ingenieur (o.a. van de Engelse regering en de BPM), omstreeks 1947

• - 

  gevangenschap strafgevangenis ('Oranjehotel') te Scheveningen, van 1 april 1943 tot 24 november 1943
• - 

  gevangenschap concentratiekamp te Vught, van 24 november 1943 tot 5 april 1944
• - 

  geïnterneerd gijzelaarskamp te Sint-Michielsgestel, van 5 april 1944 tot 24 april 1944
• - 

  gevangenschap concentratiekamp Sachsenhausen-Oranienburg, van 28 april 1944 tot 21 april 1945

• - 

  lid bestuur Stichting Waterbouwkundig Laboratorium te Delft, omstreeks 1938
• - 

  lid vaste commissie Havenpolitiek, Economische Raad, omstreeks 1938
• - 

  membre de la Commission Consultative International des Travail du Canal de Suez, 1939
• - 

  lid Grootburgercomité, van december 1941 tot 1 april 1943
• - 

  lid Nationaal Comité, van januari 1942 tot 1 april 1943
• - 

  voorzitter Nederlandse delegatie bij de Internationale Vereeniging van Scheepvaartcongressen
• - 

  lid Raad van Commissarissen KPM (Koninklijke Parket Maatschappij), vanaf 1946
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Java-China-Japan Lijn", vanaf 1946
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Ringers Cacao- en Chocoladefabrieken"
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Van Saanen's Bouwbedrijf" te Amsterdam
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Dredging en Construction Company of Kingslyn" (G.Br.)
• - 

  lid Raad van Commissarissen Beton Maatschappij "Bato" te 's-Gravenhage
• - 

  lid Raad van Commissarisen Rotterdamsche Bank
• - 

  lid Raad van Commissarissen Oranje-Nassau mijnen
• - 

  lid Raad van commissarissen "Nationale Borg Maatschappij"
• - 

  vicevoorzitter Stichting Waterloopkundig Laboratorium te Delft
• - 

  voorzitter Vereniging van Delftse Ingenieurs
• - 

  voorzitter KIVI (Koninklijk Insitituut van Ingenieurs), van 1946 tot december 1949
• - 

  voorzitter Nederlandse delegatie Zeslandenoverleg te Parijs over grenscorrecties met Duitsland, van 22 juli 1948 tot 1 september 1948
• - 

  voorzitter studiecommissie tweede luchthaven in het Westen van het land, van januari 1949 tot juli 1950
• - 

  vicevoorzitter KIVI (Koninklijk Insitituut van Ingenieurs), van december 1949 tot 1952
• - 

  voorzitter KIVI (Koninklijk Instituut van Ingenieurs), van 1952 tot januari 1955
• - 

  lid Deltacommissie, vanaf 1953
• - 

  lid bestuur TNO, omstreeks 1959

• - 

  erelid KIVI (Koninklijk Instituut van Ingenieurs), vanaf januari 1955
• - 

  erelid "The Institution of Mechenical Engineers" te Londen, 17 december 1956

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

• - 

  Hogere Burgerschool te Alkmaar, van september 1897 tot juli 1902

• - 

  weg- en waterbouwkunde, Polytechnische School te Delft, van september 1902 tot 30 juni 1906 (cum laude examen civiel ingenieur)

• - 

  technische wetenschappen, Technische Hogeschool te Delft, 22 september 1930
• - 

  doctor honoris causa, Universiteit te Dantzig, 7 juni 1932

• - 

  Was in de eerste twee naoorlogse kabinetten verantwoordelijk voor de wederopbouw en herstel van de bouwproductie. Het ging bij de wederopbouw zowel om fabrieken en kantoren als om huizen. Had daarbij te maken met problemen als schaarste aan bouwmaterialen, tekort aan bouwvakkers, beperkte financiële middelen en bureaucratie. Trachtte door woningssplitsing en rationalisatie in de bouw de bouwproductie te laten opvoeren.

• - 

  Hij werd al in 1926 genoemd als mogelijke minister van Waterstaat
• - 

  Hij was van 25 september tot 1 november 1946 op non-actief vanwege zijn gezondheid en werd toen vervangen door minister Vos
• - 

  Trad af als minister, formeel vanwege zijn gezondheid, maar feitelijk lag daaraan een meningsverschil over het Indonesische beleid aan ten grondslag. Hij was voorstander van (harder) militair optreden tegen de Republiek Indonesië.

• - 

  Werd in 1941 door de bankier E.E. Menten naar voren geschoven als mogelijke leider in Nederland voor het geval Duitsland onverwacht zou 'instorten'
• - 

  Was tijdens de Bezetting onder andere actief in het Grootburgercomité en Nationaal Comité, dat plannen maakte voor een overgangsbewind na een Duitse nederlaag. Bij de contacten daarover met Londen werd hij in 1943 slachtoffer van het door Anton van der Waals uitgevoerde Englandspiel.
• - 

  Nam in 1945 deel aan de zgn. 'dodenmars' uit het concentratiekamp Sachsenhausen, om op 24 mei 1945 terug te keren in Nederland
• - 

  Zijn oudste zoon Jan was gehuwd met Magda Furstner, dochter van de minister van Marine in de Londense kabinetten

• - 

  W.F. Lichtenauer, "Ringers, Johannes Aleidis (1885-1965)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel I, 489
• - 

  M.T. Pollmann-Schlichting, "Van Waterstaat tot Wederopbouw, het leven van dr.ir. J.A. Ringers (1885-1965)" (2006)
• - 

  Persoonlijkheden in het Koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld (1938)
• - 

  Wie is dat? 1956

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Ruim een maand na de bevrijding benoemde koningin Wilhelmina dit eerste naoorlogse kabinet als opvolger van het oorlogskabinet-Gerbrandy III. Het kabinet-Schermerhorn/Drees bestond uit ministers van SDAP, CHU en RKSP, alsmede vijf partijloze ministers, van wie er later twee PvdA-lid werden. Minister-president Schermerhorn was afkomstig uit de kring van de VDB (later PvdA). Het kabinet trad op 25 juni 1945 aan.
   
• 2. 

  Het eerste kabinet-Beel I werd gevormd na de verkiezingen van 1946, de eerste verkiezingen na de oorlog. Het bestond uit ministers van KVP en PvdA, alsmede drie partijloze bewindslieden en was de opvolger van het kabinet-Schermerhorn/Drees. Minister-president Beel was afkomstig uit de KVP. Het kabinet-Beel was het eerste van de rooms-rode kabinetten. Tot 1958 zouden KVP en PvdA blijven samenwerken als regeringspartijen.