Dr. J.M. (Joop) den Uyl

Gedreven PvdA-ideoloog en -politicus en econoom. Voor sommigen 'ome Joop', voor anderen de verpersoonlijking van verfoeilijk socialisme. Kwam vanuit de journalistiek in de 'denktank' van de PvdA en werd in 1956 Tweede Kamerlid. Stapte in 1962 over het wethouderschap van economische zaken in Amsterdam en stimuleerde onder andere de industrievestiging. In 1965 minister van Economische Zaken in het kabinet-Cals¹. Volgde in 1966 Vondeling² op als partijleider. Zou tot 1986 het gezicht van de PvdA zijn. Het door hem geleide kabinet ging als het meest linkse de geschiedenis in. Kon het succes bij de verkiezingen van 1977 niet omzetten in hernieuwde regeermacht. Zijn derde optreden als minister (ditmaal van Sociale Zaken onder Van Agt³) verliep teleurstellend. Ondanks herstel in 1982 bleef zijn partij buiten het kabinet. Erudiet analyticus en scherp debater, die door zijn gedrevenheid echter soms drammerig overkwam.

PvdA
functie(s) in de periode 1956-1987: lid Tweede Kamer, fractievoorzitter TK, minister, minister-president, viceminister-president, politiek leider

• - 

  J.M. den Uyl, tot 1 januari 1961
• - 

  Drs. J.M. den Uyl, van 1 januari 1961 tot 8 januari 1985 (na inwerkingtreding van de Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs)
• - 

  Dr. J.M. den Uyl, vanaf 8 januari 1985 (nadat aan hem door de Universiteit van Amsterdam een eredoctoraat was verleend)

• - 

  assistent-accountant Rijksbureau Prijsvorming chemische produkten, ministerie van Economische Zaken, van 1 april 1943 tot 1945 (vanaf 1944 in Amsterdam)
• - 

  redacteur sociaal beleid, dagblad "Het Parool", van juni 1945 tot 1 november 1945
• - 

  redacteur binnenland, weekblad "Vrij Nederland", van 1 november 1945 tot december 1948 (tevens adjunct-eindredacteur)
• - 

  directeur WBS (Wiardi Beckman Stichting), wetenschappelijk bureau PvdA, van 15 januari 1949 tot 1 januari 1963
• - 

  lid gemeenteraad van Amsterdam, van 1 september 1953 tot 14 april 1965
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 6 november 1956 tot 5 juni 1963
• - 

  wethouder (van publieke werken, economische zaken en haven- en handelsinrichtingen) van Amsterdam, van 8 november 1962 tot 14 april 1965
• - 

  minister van Economische Zaken, van 14 april 1965 tot 22 november 1966
• - 

  fractievoorzitter PvdA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 februari 1967 tot 11 mei 1973
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 februari 1967 tot 11 mei 1973
• - 

  minister-president en minister van Algemene Zaken, van 11 mei 1973 tot 19 december 1977
• - 

  fractievoorzitter PvdA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 26 mei 1977 tot 1 juni 1977
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 8 juni 1977 tot 8 september 1977
• - 

  fractievoorzitter PvdA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 20 december 1977 tot 10 september 1981 (werd pas 16 januari 1978 opnieuw formeel Kamerlid)
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 januari 1978 tot 11 september 1981
• - 

  minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en viceminister-president, van 11 september 1981 tot 29 mei 1982
• - 

  minister belast met coördinatie van aangelegenheden de Nederlandse Antillen betreffend en met de zorg voor de aan de Nederlandse Antillen te verlenen hulp en bijstand, van 11 september 1981 tot 29 mei 1982
• - 

  fractievoorzitter PvdA Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 7 september 1982 tot 21 juli 1986
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 september 1982 tot 24 december 1987

• - 

  kabinetsformateur, van 1 juni 1977 tot 19 juli 1977 (poging mislukt)
• - 

  kabinetsformateur, van 27 juli 1977 tot 25 augustus 1977 (poging mislukt)
• - 

  kabinetsformateur, van 2 september 1977 tot 6 oktober 1977 (samen met G.H. Veringa, poging mislukt)
• - 

  kabinetsformateur, van 26 oktober 1977 tot 7 november 1977 (poging mislukt)

• - 

  fractievoorzitter PvdA gemeenteraad van Amsterdam, van januari 1957 tot 4 september 1962
• - 

  lid partijbestuur PvdA, van maart 1965 tot 14 april 1965
• - 

  lid werkgroep PvdA inzake herziening van het parlementaire stelsel, van 1966 tot april 1967
• - 

  politiek leider PvdA, van 24 september 1966 tot 21 juli 1986
• - 

  lid partijbestuur PvdA, van 1967 tot 1 juni 1986
• - 

  lid commissie-Mansholt (PvdA, PPR, D'66) over 'Grenzen aan de groei', van januari 1972 tot 6 maart 1972
• - 

  lid Keerpuntbewakingsgroep PvdA, omstreeks december 1975 tot mei 1976
• - 

  voorzitter Federatie van Socialistische Partijen in West-Europa, van 1980 tot 1986
• - 

  vicevoorzitter Federatie van Socialistische Partijen in West-Europa, van 1986 tot 24 december 1987
• - 

  vicevoorzitter Socialistische Internationale, van 1986 tot 24 december 1987

• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1967, van 24 september 1966 tot 15 februari 1967
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1971, van 19 september 1970 tot 28 april 1971
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1972, van 16 september 1972 tot 29 november 1972
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1977, van 29 januari 1977 tot 25 mei 1977
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1981, van 28 februari 1981 tot 26 mei 1981
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1982, van 10 juli 1982 tot 8 september 1982
• - 

  lijsttrekker PvdA Tweede Kamerverkiezingen 1986, van 15 februari 1986 tot 21 mei 1986

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  redacteur kerkelijke pers, Groot Gereformeerd Studentenblad "Libertas ex Veritate", van 1940 tot 1941
• - 

  medewerker verzetsblad "De Nieuwe Vrijheid", van 1944 tot 1945
• - 

  plaatsvervangend lid SER (Sociaal-Economische Raad), tot juni 1957
• - 

  lid commissie van onderzoek wijziging rechtsvorm van de onderneming (commissie-Verdam), van april 1960 tot 19 januari 1965
• - 

  lid commissie-Palme inzake wapenbeheersing en ontwapening, omstreeks 1984
• - 

  voorzitter jury AKO-literatuurprijs 1988, van september 1987 tot 24 december 1987

• - 

  ondervoorzitter bijzondere commissie voor het wetsontwerp Fiscale faciliteiten voor bezitsvorming m.b.t. effecten (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 9 november 1961 tot 12 juni 1962
• - 

  voorzitter bijzondere commissie voor de Nota beteffende het beleid inzake Grondwet en Kieswet (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 25 augustus 1967 tot november 1968
• - 

  ondervoorzitter bijzondere commissie belastingvrijdom koning en leden koninklijk huis (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 1 juli 1970 tot oktober 1970
• - 

  voorzitter vaste commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 29 september 1971 tot 11 mei 1973
• - 

  lid ministeriële commissie Lockheed-affaire, van februari 1976 tot september 1976
• - 

  voorzitter vaste commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 24 januari 1978 tot 10 juni 1981
• - 

  voorzitter vaste commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 30 september 1982 tot juni 1986

• - 

  h.b.s.-a, "Christelijk Lyceum voor het Gooi en Omstreken" te Hilversum, van 1931 tot 1936

• - 

  economie, Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam, van september 1936 tot februari 1942
• - 

  economie, Institut für Handel en Weltwirtschaft, Universiteit van Kiel, van juni 1939 tot augustus 1939 (zomercursus)

• - 

  economische wetenschappen, Universiteit van Amsterdam, 8 januari 1985

• - 

  Hield zich in zijn eerste periode als Tweede Kamerlid vooral bezig met bezitvormingsvraagstukken en met zaken betreffende Amsterdam (onder meer met de IJ-tunnelproblematiek). Stelde in januari 1960 samen met Koersen (KVP) vragen over de overstroming in Amsterdam-Noord. Voerde verder in 1961 het woord over ontwikkelingshulp.
• - 

  Voerde in mei 1969 het woord bij de interpellatie-Van de Lek over de bezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam
• - 

  Voerde in februari 1970 het woord bij de behandeling van de begroting van het kabinet van de vice-minister-president (Koninkrijkszaken)
• - 

  Interpelleerde op 25 juni 1980 minister-president Van Agt over de benoeming van de minister van Defensie tot vicepresident van de Raad van State
• - 

  Interpelleerde op 14 april 1983 minister-president Lubbers over de nog in te dienen Voorjaarsnota
• - 

  Interpelleerde op 3 mei 1984 minister Brinkman over diens uitspraken over de politieke besluitvorming
• - 

  Interpelleerde op 25 oktober 1984 minister Ruding over diens uitspraken in "Het Vrije Volk" o.a. over werklozen
• - 

  Interpelleerde op 29 januari 1986 minister De Koning over diens opvattingen over arbeidstijdverkorting. De Koning had in NRC Handelsblad gezegd dat het bereiken van 32-urige werkweek in 1990 niet langer doelstelling was.

• - 

  Behoorde in 1980 tot de minderheid van zijn fractie die vóór een Nederlandse boycot van de Olympische Spelen in Moskou was

• - 

  Zijn kabinet kreeg eind 1973 te maken met een olieboycot door Arabische landen. Het kabinet voerde daarop een beperkte distributie in, stelde enkele autoloze zondagen in en vroeg (en kreeg) volmachten via de zogenaamde Machtigingswet inkomensvorming. Op grond van deze wet werden lonen, prijzen, inkomens, dividenden en huren aan banden gelegd.
• - 

  Wendde zich op 1 december 1973, een dag nadat het kabinet had besloten tot benzinedistributie, via radio en televisie tot de bevolking om dit besluit uit te leggen. Zei bij die gelegenheid dat er reden was voor zorg, maar dat daarbij niet overdreven moest worden. Hij wees erop dat er niet kon worden doorgegaan met het verbruik van brandstoffen en grondstoffen, zoals dat sinds 1945 was gebeurd en dat we ons moesten instellen op een levensgedrag met een zuiniger gebruik van energie: "Zo bezien, keert de wereld van voor de oliecrisis niet terug."
• - 

  Kreeg als minister-president te maken enkele gijzelingsacties, onder andere uitgevoerd door het Japanse Rode Leger in de Franse ambassade in Den Haag (1974) en door Zuid-Molukse jongeren in een basisschool, in treinen en in Amsterdam (in 1975 en 1977)
• - 

  Tijdens zijn kabinetsperiode werd Suriname onafhankelijk (1975). Dit ging - met name in de voorafgaande jaren - gepaard met de toestroom naar Nederland van vele Surinaamse Rijksgenoten.
• - 

  Kreeg in 1976 te maken met de zogenaamde Lockheed-affaire rond prins Bernhard over mogelijke omkoping door Amerikaanse vliegtuigbouwers. In maart werd door het kabinet een Commissie van Drie (Donner, Holtrop, Peschar) ingesteld. Die Commissie concludeerde in augustus dat prins Bernhard zich gevoelig had getoond voor gunsten en giften van de vliegtuigfabriek Lockheed. Den Uyl legde daarover op 26 augustus in de Tweede Kamer een verklaring af. Prins Bernhard legde zijn functies bij de krijgsmacht en in het bedrijfsleven neer, maar er werd niet overgegaan tot strafvervolging. Den Uyl kreeg veel lof voor de wijze waarop deze affaire was opgelost en een mogelijke constitutionele crisis was voorkomen. (13.787)
• - 

  Legde op 14 juni 1977 een verklaring af over het door de regering gevoerde beleid met betrekking tot gijzelingen in De Punt en Smilde

• - 

  Bracht in december 1965 de nota over de geleidelijke sluiting van de steenkolenmijnen in Zuid-Limburg, alsmede de herstructurering van de Limburgse industrie uit. Deze nota bevatte, naast een mijnsluitingsprogramma, een pakket van steunmaatregelen voor mijnondernemingen die met het oog op de werkgelegenheid de productie zouden voortzetten en maatregelen om industrievestiging in het herstructureringsgebied te stimuleren. Er werden in het sociale vlak voorzieningen getroffen voor mijnwerkers die hun arbeidsplaats verloren zagen gaan en die nieuw werk moesten vinden. (8.424)
• - 

  Bracht in 1966 de Nota inzake groei en structuur van de economie uit. Verhoging van het peil van de Nederlandse industrie werd nodig geacht om economische groei te kunnen waarborgen. Onderzoek en ontwikkeling moesten daarom meer aandacht krijgen. (8.879)
• - 

  Diende in 1975 als minister van Algemene Zaken samen met minister De Gaay Fortman het wetsvoorstel Wet Openbaarheid van Bestuur in. Het voorstel werd door hem in 1977 in de Tweede Kamer met succes verdedigd en in 1978 door zijn opvolger in het Staatsblad gebracht. (13.418)
• - 

  Als minister voor Koninkrijksrelaties erkende hij in 1981 het recht van Aruba op een eigen status in het Koninkrijk. Hij stelde begin 1982 een Gemengde Commissie Toekomst Antillen in onder voorzitterschap van Biesheuvel.
• - 

  Kwam in 1981 als minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid met een Banenplan ter bevordering van de werkgelegenheid. Hierin werd uitgegaan van het door de overheid scheppen van 60.000 nieuwe banen. Op Goede Vrijdag 9 april 1982 bereikte hij over de financiering daarvan een compromis in het kabinet, dat echter vanwege financiële tegenvallers snel weer van tafel verdween.
• - 

  Diende in 1982 samen met staatssecretaris Dales plannen in ter beperking van de bovenwettelijke uitkering in de Ziektewet. Dit leidde tot heftige protesten van de vakbeweging. Het in maart 1982 ingediende wetsvoorstel werd in 1984 ingetrokken en vervangen door een nieuw voorstel. (17.348)

• - 

  Bracht in 1965 de Mijnwet Continentaal Plat (Stb. 428) tot stand, die de gas- en oliewinning in het Nederlandse deel van de Noordzee regelde. Staatsdeelneming is niet alleen mogelijk bij gaswinning, maar ook, nader bij AMvB te regelen, bij oliewinning. De oliemaatschappijen waren daartoe eerder niet bereid en het kabinet-Marijnen had staatsdeelname bij oliewinning nog afgewezen. Het voorstel was in 1964 door minister Andriessen ingediend. (7.670)
• - 

  Bracht in 1966 een wet (Stb. 271) tot stand waarbij de Staatsmijnen in Limburg als Rijksdienst werden omgezet in een naamloze vennootschap. Doel hiervan was onder meer het vergroten van de mogelijkheid voor een slagvaardiger bestuur en het scheppen van de mogelijk tot financiering zonder rijksmiddelen. Het wetsvoorstel was in 1963 ingediend door minister De Pous. (7.195)
• - 

  Bracht in 1966 een wet inzake financiële steun voor de aanleg en exploitatie van een oliepijplijn tussen de Nieuwe Waterweg en het Noordzeekanaal (Stb. 288) tot stand. (8.318)
• - 

  Bracht in 1976 als minister van Algemene Zaken een wet tot instelling van een Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (Stb. 413) tot stand. Deze raad adviseert de regering over allerlei maatschappelijke vraagstukken. (12.668)

• - 

  Kreeg op 1 juni 1977 de opdracht tot het vormen van een kabinet dat geacht mocht worden het vertrouwen van het parlement te genieten. Deze poging strandde op 15 juli 1977.
• - 

  Kreeg op 27 juli 1977 de opdracht tot het vormen van een kabinet dat geacht mocht worden het vertrouwen van het parlement te genieten. Deze poging strandde op 25 augustus 1977.
• - 

  Kreeg op 2 september 1977 samen met G.H. Veringa de opdracht tot vorming van een kabinet dat mocht vertrouwen in voldoende mate steun in de volksvertegenwoordiging te ondervinden. De poging mislukte op 6 oktober 1977.
• - 

  Kreeg op 26 oktober 1977 de opdracht tot het vormen van een kabinet dat mocht vertrouwen in voldoende mate steun in de volksvertegenwoordiging te ondervinden. Deze poging mislukte op 4 november 1977

• - 

  Zijn kabinet kwam in 1977 ten val ten gevolge van een meningsverschil in de ministerraad over de grondpolitiek
• - 

  Behaalde als lijsttrekker met zijn partij in 1977 een grote zetelwinst (tien zetels), maar wist na een kabinetsformatie van bijna zes maanden geen kabinet te vormen van PvdA, CDA en D'66. Keerde in januari 1978 terug als oppositieleider.
• - 

  Stelde de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek in. De prijs werd in 1980 voor het eerst uitgereikt
• - 

  Verzette zich in 1981 op het PvdA-verkiezingscongres met succes tegen voorstellen om in het programma op te nemen dat Nederland alle kerntaken moest afstoten. Voorstanders van deze voorstellen gaven hem de bijnaam "Joop Atoom".
• - 

  Waarschuwde op 3 mei 1981 in Paradiso tegen de opkomst van 'Nieuw Rechts', een fusie van conservatieve en bepaalde liberale denkbeelden. Hij vreesde voor een toenemende afkeer van de verzorgingsstaat. Tegenstanders verweten hem 'spoken' te zien.

• - 

  In Almere staat sinds 1991 een standbeeld van hem
• - 

  In de Den Uyl-zaal in het Amsterdamse stadhuis staat sinds 15 juli 1992 een door Erwin de Vries vervaardigd borstbeeld
• - 

  Op 16 december 1992 werd in het Tweede Kamergebouw een borstbeeld van hem onthuld
• - 

  Zijn vader overleed toen Joop 10 jaar was
• - 

  Zijn grootvader van vaderszijde was wethouder van Jutphaas

• - 

  Professior Uylbraith (vanwege de invloed van John Kenneth Gailbraith op zijn economische opvattingen)
• - 

  "Ome Joop" (voor zijn aanhangers)
• - 

  Ernst Noack (pseudoniem als auteur van gedichten in studentenbladen)
• - 

  "de drs. uit Buitenveldert" (bijnaam die Van Agt hem af)

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

• - 

  H. van der Werf, "Joop den Uyl: profiel van een politicus" (1975)
• - 

  E. Mathies en A. de Kwant, "Twee dingen", interviews en uitspraken van en over Den Uyl
• - 

  "Ministerraad 1989", uitgave ter gelegenheid van zijn 60e verjaardag (1979)
• - 

  H. Visser, "Wie is Wie in de Tweede Kamer? (1983)
• - 

  L. Castelijn e.a. "Tekens in de tijd. 65 jaar Joop den Uyl" (1984)
• - 

  B. Vuijsje en J. Jansen van Galen, "Joop den Uyl; politiek als hartstocht" (1985)
• - 

  M. Wagenaar, "Herinneringen aan Joop den Uyl" (Amsterdam, 1988)
• - 

  M. de Bok, "Een leven in interviews" (1988)
• - 

  D.J.F. Bosscher, "Na het overlijden van J. den Uyl", in: Jaarboek DNPP (1988)
• - 

  A.A. de Jonge, "Uijl, Johannes Marten den (1919-1987)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel IV, 507
• - 

  W. Breedveld, "Joop den Uyl, een strijder in de politieke arena", in: Socialisme en Democratie, 50, (2) 1993
• - 

  W. Breedveld, "Joop den Uyl: die tijd keert nooit weerom", in: Vijftiende jaarboek voor het democratisch socialisme (Amsterdam, 1994)
• - 

  O. Reichwein, "J.M. den Uyl. Gereformeerd af, socialist geworden, calvinist gebleven" (Utrechtse Historische Cahiers, jrg. 19 (1998), nr. 4
• - 

  H. te Velde, "Stijlen van leiderschap. Persoon en politiek van Thorbecke tot Den Uyl", 191-240 (2003)
• - 

  A. Bleich, "Joop den Uyl 1919-1987. Dromer en doordouwer" (2008)
• - 

  D. Verkuil, "De gedrevene. Joop den Uyl 1919-1987" (2019)

In de uitgebreide versie is een overzicht van publicaties opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Dit centrumlinkse kabinet van KVP, PvdA en ARP was het eerste sinds 1958 met de sociaaldemocraten. Minister-president was KVP-leider Jo Cals. Zijn kabinet volgde het kabinet-Marijnen op, zonder dat er tussendoor verkiezingen werden gehouden. Het kabinet-Cals stond bekend als 'kabinet van sterke mannen' en had bij zijn aantreden op 14 april 1965 veel ambities.
   
• 2. 

  PvdA-voorman, minister en Kamervoorzitter. Markante politicus uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Werd in 1946 als vrijzinnig-democraat op jonge leeftijd Tweede Kamerlid voor de PvdA en in 1958 minister van Landbouw. Volgde in 1962 Burger op als partijleider en werd een populair politicus. Verspeelde die populariteit echter grotendeels weer door zijn optreden als minister van Financiën in het kabinet-Cals. Keerde na zijn ministerschap terug in de Tweede Kamer en werd in 1972 Kamervoorzitter. Was een krachtig pleitbezorger voor een Tweede Kamer die volgens hem als 'leeuw' in plaats van als 'lam' moest optreden. Rechtlijnig, onafhankelijk en gerespecteerd Kamervoorzitter. Behendig politicus en scherpzinnig opmerker. Verongelukte - hij was inmiddels Europarlementariër - in 1979 in België.
   
• 3. 

  CDA-voorman, jurist en premier van KVP-huize. Stond als hoogleraar strafrecht bekend als vernieuwingsgezind en bracht als minister van Justitie belangrijke wetten tot stand. Vicepremier in het kabinet-Den Uyl. Kwam in de kabinetten-Biesheuvel en -Den Uyl diverse malen in politieke problemen, onder meer door discussies over de vrijlating van de Drie van Breda, de abortuskwestie en de affaire-Menten. Werd in 1977 de eerste leider van het CDA en was daarna vijf jaar premier. Was toen de politieke tegenvoeter van PvdA-leider Den Uyl; even populair bij zijn achterban als verguisd door zijn tegenstanders. Stapte na de verkiezingen van 1982 op als politiek leider. Nadien Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant en EG-ambassadeur. Relativeerde de politiek en zichzelf, maar was tactisch sterk. Formuleerde zorgvuldig en viel op door zijn kleurrijke en soms archaïsche taalgebruik.