Dr. J.F.G.M. (José) de Meijer

Katholieke bedrijfsadviseur, die in het kabinet-Marijnen¹ als staatssecretaris was belast met onder meer arbeidsvoorziening en medezeggenschap. Was daarvoor lange tijd werkzaam bij het Van Leer-concern. Bleef staatssecretaris in de twee opvolgende kabinetten. Werd in het kabinet-Cals² door de PvdA enigszins 'gewantrouwd', omdat hij als vertegenwoordiger van de werkgevers werd beschouwd. Na zijn staatssecretariaat Tweede Kamerlid voor de KVP. Veranderde zijn achternaam later in August de Meijer.

KVP
functie(s) in de periode 1963-1971: lid Tweede Kamer, staatssecretaris

• - 

  KVP (Katholieke Volkspartij), tot 11 oktober 1980
• - 

  CDA (Christen-Democratisch Appèl), vanaf 11 oktober 1980

• - 

  secretaris Centrale Grondstoffenbureau, ministerie van Oorlog, van 1939 tot 1940
• - 

  directiesecretaris Koninklijke Emballage Industrie "Van Leer" te Amsterdam, New York en Curaçao, vanaf 1940
• - 

  lid Raad van Bestuur (belast met de leiding op het westelijk halfrond), Koninklijke Emballage Industrie "Van Leer" te Amsterdam, New York en Curaçao, tot 1952
• - 

  adviseur van industriële ondernemingen, van 1952 tot 1963
• - 

  staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid (belast met arbeidsvoorziening en -bescherming, ondernemingsraden en publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie), van 15 november 1963 tot 5 april 1967
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 februari 1967 tot 10 mei 1971

• - 

  lid partijraad KVP, van 1952 tot november 1963
• - 

  vicevoorzitter sociaal-economische commissie KVP, tot november 1963

• - 

  lid bestuur enige werkgeversverenigingen
• - 

  commissaris diverse familie-vennootschappen
• - 

  lid College van Curatoren Katholieke Economische Hogeschool te Tilburg, van 1951 tot 1963
• - 

  lid bestuur Sint Radboudstichting, tot 1963
• - 

  lid Academische Raad, tot 1963
• - 

  vicevoorzitter Sint Adelbertvereniging (standsorganisatie van leidinggevende katholieken)
• - 

  lid bestuur Nederlands Studiecentrum voor doelmatige bedrijfsleiding
• - 

  lid commissie hoofdarbeiders, ILO (Internationale Arbeidsorganisatie)
• - 

  adviseur ECE (Economische Commissie voor Europa) te Genève
• - 

  vicevoorzitter Europese Beweging Nederland, afdeling Amsterdam
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen Sea and Road Terminal-bedrijf "Verbrugge de Meijer" (na 1971)
• - 

  lid commissie Zeehavenoverleg Verkeer en Waterstaat (gedurende 13 jaar)

• - 

  Handelsschool, "Sint Jan Berchmanscollege" te Antwerpen (kostschool)

• - 

  economie, R.K. Handelshoogeschool (vanaf 1938 Katholieke Economische Hogeschool) te Tilburg, van september 1933 tot 22 februari 1939
• - 

  studie te Londen
• - 

  studie te Parijs

• - 

  economische wetenschappen, Katholieke Economische Hogeschool te Tilburg, 16 november 1945

• - 

  Hield zich als Tweede Kamerlid vooral bezig met economische zaken (algemeen economisch beleid, industriepolitiek, bedrijfsorganisatie)
• - 

  Vroeg in 1968 aandacht voor de teruglopende werkgelegenheid in de Tilburgse textielindustrie

• - 

  Had als staatssecretaris ook arbeidsvoorziening in zijn portefeuille en was daarmee verantwoordelijk voor het beleid ten aanzien van buitenlandse werknemers (toentertijd nog algemeen aangeduid als 'gastarbeiders').
• - 

  Vaardigde in 1964 een richtlijn uit, waarin stond dat directeuren van de Gewestelijke Arbeidsbureaus geen vergunning meer mochten verlenen voor ontslag van vrouwen als zij in het huwelijk traden
• - 

  Verleende in 1964 gratie aan ruim 800 boeren, die tot gevangenisstraf of boeten waren veroordeeld vanwege het weigeren gegevens te verstrekken aan het Landbouwschap over de bedrijfsgrootte
• - 

  Diende in 1966 een wetsvoorstel tot instelling van een bezitsvormingsfonds in, dat gevoed zou worden door de verkoop van het staatsaandeel in NV Breedband aan Koninklijke Hoogovens
• - 

  De door hem verdedigde ontwerp-Noodwet Arbeidsvoorziening werd in 1966 door de Eerste Kamer verworpen

• - 

  Was als bedrijfsadviseur initiatiefnemer van een hoogovenproject op het eiland Rozenburg. De plannen gingen niet door vanwege tegenwerking van Koninklijke Hoogovens.
• - 

  Was als staatssecretaris belast met publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, hoewel hij daar zelf tegenstander van was. De ondertekening van het besluit tot de benoeming van De Pous tot voorzitter van de SER liet hij over aan minister Veldkamp.
• - 

  In 1965 was het aan Veldkamp te danken dat hij gehandhaafd bleef als staatssecretaris. De KVP-fractie wilde eigenlijk een ander.
• - 

  Onttrok zich in 1970 aan de stemming over het wetsvoorstel Wet universitaire bestuurshervorming, omdat hij een tegenstem schadelijk vond voor Veringa (die inmiddels KVP-lijsttrekker was geworden)

• - 

  Was in zijn studententijd lid van het zelfde dispuut ("A One") als Norbert Schmelzer
• - 

  Zijn vader was gemeenteraadslid van Terneuzen

• - 

  Wie is dat? 1956
• - 

  F. van der Molen, "Wie is Wie in de Tweede Kamer?" (1970)

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Het centrumrechtse kabinet-Marijnen was als voortzetting van het kabinet-De Quay te beschouwen. De coalitie van KVP, ARP, CHU en VVD behield na de Tweede Kamerverkiezingen van 1963 zijn meerderheid. Minister-president namens de KVP werd echter niet Jan de Quay, maar Victor Marijnen - in het vorige kabinet minister van Landbouw en Visserij.
   
• 2. 

  Dit centrumlinkse kabinet van KVP, PvdA en ARP was het eerste sinds 1958 met de sociaaldemocraten. Minister-president was KVP-leider Jo Cals. Zijn kabinet volgde het kabinet-Marijnen op, zonder dat er tussendoor verkiezingen werden gehouden. Het kabinet-Cals stond bekend als 'kabinet van sterke mannen' en had bij zijn aantreden op 14 april 1965 veel ambities.