M.J. (Mike) Keyzer

Liberale diplomaat, econoom, met lange ervaring in Europese handelspolitiek. Werd in 1963 staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat in het kabinet-Marijnen¹ en later opnieuw in het kabinet-De Jong². Was belast met vervoersaangelegenheden en zette zich onder meer in voor luchtvaartovereenkomsten ten behoeve van de KLM. Voerde in 1968 namens Nederland de onderhandelingen over het Europese vervoersbeleid, waardoor onder meer de rij- en rusttijden werden gelijkgetrokken. Geen uitgesproken partijman. Eindigde zijn loopbaan als voorzitter van de AVRO.

VVD
functie(s) in de periode 1963-1971: lid Tweede Kamer, staatssecretaris

• - 

  ambtenaar ministerie van Economische Zaken, van 1933 tot 1950
• - 

  ambtenaar ministerie van Buitenlandse Zaken, van 1945 tot 1951
• - 

  ambtenaar buitenlandse dienst te Londen, omstreeks 1945
• - 

  eerste handelssecretaris en hoofd economische afdeling, gezantschap te Bern, omstreeks 1946 tot 1947
• - 

  adviseur Permanente Vertegenwoordiging van Nederland bij het Europees Bureau van de Verenigde Naties te Genève, van 1947 tot 1951
• - 

  handelsraad economische afdeling, Nederlandse ambassade te Parijs, van 1951 tot oktober 1963 (hoofd van die afdeling, de laatste vier jaar in de rang van gevolmachtigd minister)
• - 

  staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat (belast met goederenvervoer en internationale vervoersaangelegenheden), van 22 oktober 1963 tot 14 april 1965
• - 

  ambtenaar tweede klasse buitenlandse dienst, van 1965 tot april 1967
• - 

  voorzitter Commissie Nederlandse Scheepsbouw, van 13 september 1965 tot september 1966
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 februari 1967 tot 18 april 1967
• - 

  staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat (belast met luchtvaart, scheepvaart en goederenvervoer), van 18 april 1967 tot 6 juli 1971
• - 

  voorzitter AVRO (Algemene Vereniging voor Radio-Omroep), van 11 september 1971 tot 1 januari 1982

• - 

  geïnterneerd in Barneveld, van december 1942 tot 29 september 1943
• - 

  geïnterneerd in Westerbork, van 29 september 1943 tot 4 september 1944
• - 

  geïnterneerd in Theresienstadt, van 4 september 1944 tot februari 1945 (werd begin februari 1945 uitgewisseld naar Zwitserland)

• - 

  Was in de periode 1967-1971 als staatssecretaris belast met zaken betreffende de Nederlandse spoorwegen (infrastructuur, materieel), alsmede met luchtvaart, scheepvaart en goederenvervoer

• - 

  voorzitter commissie buitenlandse politiek VVD

• - 

  voorzitter Benelux-Comité, vanaf december 1965
• - 

  voorzitter Stichting Noordzee-Mijnbouw, van december 1966 tot april 1967
• - 

  voorzitter SWOV (Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid), van januari 1967 tot mei 1967
• - 

  voorzitter commissie Vervoer van de SER
• - 

  lid hoofdbestuur EBN (Europese Beweging in Nederland)
• - 

  lid stimuleringscollege Benelux
• - 

  lid bestuur NOS (Nederlandse Omroep Stichting)
• - 

  lid Raad van Commissarissen N.V. Caland Holdings, van 1972 tot 1974
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen N.V. Caland Holdings, van 1974 tot mei 1983
• - 

  voorzitter begeleidingscommissie Structuur- en Perspectiefonderzoek in de autobranche, BOVAG
• - 

  voorzitter Stichting Weg, vanaf 1976
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen Koninklijke Asscher Diamant Maatschappij B.V.
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen Industriebank Limburg, LIOF (Limburgs Instituut voor Ontwikkeling en Financiering), omstreeks 1976
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen "P. Vermeer Verenigde Bedrijven" B.V., tot 16 juli 1983
• - 

  lid Raad van Commissarissen N.V. Intradal te Amersfoort, tot 16 juli 1983

• - 

  Rijks Hogere Burgerschool te Venlo, van 1924 tot 1930

• - 

  economie (niet voltooid), Nederlandsche Handels-Hoogeschool te Rotterdam, vanaf 16 september 1930
• - 

  studie (colleges literaire faculteit), Universiteit van Grenoble

• - 

  Voerde in 1964 en in 1967, 1968 de onderhandelingen over het gemeenschappelijke vervoersbeleid in de EEG. Daardoor werden de antikartelbepalingen ook van toepassing op de vervoerssector en werden de rij- en rusttijden gelijk getrokken. Ook kwam er een gemeenschappelijk vergunningenbeleid.
• - 

  Verzette zich in 1967 tevergeefs tegen invoering van het Plan-Leber. Dat naar de Duitse minister Georg Leber genoemde plan behelsde onder meer de invoering in de Bondsrepubliek van een extra vervoersbelasting voor zwaardere vrachtauto's.
• - 

  Diende in 1969 een wetsvoorstel in tot afschaffing van het stelsel van evenredige vrachtverdeling in de binnenscheepvaart. Het door staatssecretaris Van Hulten in de Tweede Kamer verdedigde wetsvoorstel werd in 1975 verworpen. (10.429)
• - 

  Sloot in 1969 in Moskou namens de Nederlandse regering een luchtvaartovereenkomst met de Sovjet-Unie over een KLM-lijnverbinding via Moskou en over Siberië naar Tokio
• - 

  Zag in 1970 af van zijn aanvankelijke voornemen om de spoorlijn Sneek-Staveren op te heffen en te vervangen door een busdienst
• - 

  Diende in 1970 de ontwerp-Wet sloopregeling binnenvaart in. Dit voorstel werd in 1976 door staatssecretaris Van Hulten in het Staatsblad gebracht. (11.029)

• - 

  Bracht in 1971 samen met minister Roolvink een wijziging (Stb. 354) van de Rijtijdenwet 1936 tot stand. Daarmee werd wetgeving aangepast aan een EEG-richtlijn over grensoverschrijdend wegvervoer. Er kwam een regeling voor mechanische controle (tachograaf) op naleving van regels en de regeling van strafsancties werd opgenomen in het rijtijdenbesluit. (10.482)

• - 

  Medeoprichter van het Contactorgaan Nederlands Vervoersoverleg

• - 

  Was in de bezettingstijd aanvankelijk werkzaam voor de Joodse Raad

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Het centrumrechtse kabinet-Marijnen was als voortzetting van het kabinet-De Quay te beschouwen. De coalitie van KVP, ARP, CHU en VVD behield na de Tweede Kamerverkiezingen van 1963 zijn meerderheid. Minister-president namens de KVP werd echter niet Jan de Quay, maar Victor Marijnen - in het vorige kabinet minister van Landbouw en Visserij.
   
• 2. 

  Het kabinet-De Jong regeerde aan het einde van de roerige jaren zestig. Er was tijdens deze kabinetsperiode veel onrust in de maatschappij onder meer als gevolg van de democratiseringsgolf bij universiteiten en hogescholen. Ook vrouwen, dienstplichtigen en werknemers vroegen om hervormingen en in 1970 was er een groot loonconflict met de vakbeweging.