Dr. L.J.M. (Louis) Beel

Katholieke staatsman. Eén van de belangrijkste politici van na 1945. Begon zijn loopbaan als gemeenteambtenaar. In 1945 werd hij minister van Binnenlandse Zaken en als zodanig speelde hij een voorname rol bij de naoorlogse zuiveringen. Was als premier en Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon een vooraanstaande figuur in het moeizame proces van dekolonisatie. Voorstander van militair optreden (politionele acties) tegen de Republiek Indonesia. Na terugkeer uit Indië hoogleraar en in 1951 weer minister van Binnenlandse Zaken en in het kabinet-Drees III¹ tevens vicepremier. Had een goede band met Drees². In de jaren vijftig en zestig als (in)formateur betrokken bij de vorming van diverse kabinetten, vooral van centrumrechtse signatuur. Belangrijk adviseur en vertrouweling van koningin Juliana³. Gezagvol, inventief en doortastend politicus, die vaak als regelaar en 'bruggenbouwer' fungeerde. Ook een wat dorre formalistische jurist, die als bijnaam 'de Sfinx' had. In de persoonlijke omgang echter veel minzamer.

RKSP, KVP
functie(s) in de periode 1945-1972: lid Tweede Kamer, minister, minister-president, lid Raad van State, vicepresident Raad van State, Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon

• - 

  RKSP (Roomsch-Katholieke Staatspartij), omstreeks 1933 tot 22 december 1945
• - 

  KVP (Katholieke Volkspartij), vanaf 22 december 1945

• - 

  secretaris Mgr. P.J.M. van Gils, Bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs, van 1 april 1924 tot 15 oktober 1925
• - 

  ambtenaar afdeling toezicht gemeenten, Armenwet, Warenwet, Krankzinnigenwet (rang: adjunct-commies eerste klasse), Provinciale Griffie te Zwolle, van 15 oktober 1925 tot 15 juni 1929
• - 

  commies ter secretarie, gemeente Eindhoven, van 15 juni 1929 tot 1 januari 1930
• - 

  chef afdeling personeelszaken, maatschappelijke steun en voorzorg (rang: hoofdcommies; sinds 1 jan 1931 referendaris), secretarie gemeente Eindhoven, van 1 januari 1930 tot 1 maart 1942
• - 

  plaatsvervangend gemeentesecretaris van Eindhoven, van maart 1933 tot 1 maart 1942 (nam ontslag in verband met benoeming NSB-burgemeester)
• - 

  waarnemend directeur gemeentelijke dienst Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling, gemeente Eindhoven (vier maanden in 1935)
• - 

  directeur adviesbureau voor bestuursrechtelijke zaken, van 1 maart 1942 tot 31 december 1944 (tussentijds ondergedoken)
• - 

  adviseur sociale zaken en voorlichting, Militair Gezag in Oost-Brabant, van november 1944 tot februari 1945 (tevens adviseur voor binnenlands bestuur van De van der Schueren)
• - 

  minister van Binnenlandse Zaken, van 23 februari 1945 tot 15 september 1947
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 4 juni 1946 tot 3 juli 1946
• - 

  minister-president, van 3 juli 1946 tot 7 augustus 1948
• - 

  minister van Overzeese Gebiedsdelen ad interim, van 30 augustus 1947 tot 3 november 1947 (in verband met ziekte van minister Jonkman)
• - 

  minister van Algemene Zaken, van 13 oktober 1947 tot 7 augustus 1948 (departement ingesteld bij K.B. van 11 oktober 1947)
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 27 juli 1948 tot 7 september 1948
• - 

  gedelegeerde van het Opperbestuur in Nederlands-Indië, van 16 september 1948 tot 3 november 1948 (samen met L. Neher; benoemd bij K.B. van 28 augustus 1948)
• - 

  Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon te Batavia, van 3 november 1948 tot 2 juni 1949 (benoemd en beëdigd 29 oktober 1948)
• - 

  ambteloos, van 2 juni 1949 tot 1 september 1949
• - 

  buitengewoon hoogleraar bestuursrecht en bestuursrecht, Katholieke Universiteit Nijmegen, van 1 september 1949 tot 6 december 1951
• - 

  hoogleraar bestuursrecht en bestuurskunde, Katholieke Economische Hogeschool te Tilburg, van 1 september 1950 tot 6 december 1951
• - 

  minister van Binnenlandse Zaken, van 6 december 1951 tot 7 juli 1956 (trad af wegens benoeming in een onderzoekscommissie)
• - 

  minister van Maatschappelijk Werk, van 2 september 1952 tot 9 september 1952
• - 

  viceminister-president, van 2 september 1952 tot 7 juli 1956
• - 

  minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen ad interim, van 20 oktober 1954 tot 30 januari 1955 (vanwege ziekte van minister Cals)
• - 

  minister van Justitie ad interim, van 4 februari 1956 tot 15 februari 1956 (na overlijden minister Donker)
• - 

  minister van Overzeese Rijksdelen ad interim, van 18 april 1956 tot 7 juli 1956 (in verband met ziekte van minister Kernkamp)
• - 

  lid commissie van onderzoek buitenlandse perspublicaties over het Hof, van 28 juni 1956 tot 24 augustus 1956 (samen met Gerbrandy en Tjarda van Starkenborgh Stachouwer)
• - 

  ambteloos, van 24 augustus 1956 tot 1 april 1958
• - 

  lid Raad van State, van 1 april 1958 tot 22 december 1958 (benoemd bij K.B. van 15 maart 1958)
• - 

  minister-president en minister van Algemene Zaken, van 22 december 1958 tot 19 mei 1959
• - 

  minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid ad interim, van 22 december 1958 tot 19 mei 1959
• - 

  lid Raad van State, van 1 juni 1959 tot 1 augustus 1959 (benoemd bij K.B. van 27 mei 1959)
• - 

  vicepresident Raad van State, van 1 augustus 1959 tot 1 juli 1972 (benoemd bij K.B. van 1 juli 1959)

• - 

  minister van staat, van 21 november 1956 tot 11 februari 1977

• - 

  Was als minister van Algemene Zaken, minister-president in 1947-1948 ook belast met grondwetszaken

• - 

  kabinetsformateur, van 27 mei 1946 tot 1 juli 1946
• - 

  kabinetsformateur, van 14 juli 1948 tot 30 juli 1948 (poging mislukt)
• - 

  kabinetsformateur, van 23 juli 1952 tot 4 augustus 1952 (poging mislukt)
• - 

  informateur, van 15 december 1958 tot 19 december 1958
• - 

  kabinetsformateur, van 20 december 1958 tot 22 december 1958
• - 

  informateur, van 14 maart 1959 tot 26 maart 1959
• - 

  informateur, van 1 mei 1959 tot 13 mei 1959
• - 

  informateur, van 28 mei 1963 tot 4 juli 1963
• - 

  informateur, van 4 november 1966 tot 16 november 1966
• - 

  informateur, van 6 maart 1967 tot 9 maart 1967 (formeel adviseur van de koningin)

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

• - 

  lijstaanvoerder KVP Tweede Kamerverkiezingen 1948 (kieskring Maastricht)

• - 

  voorzitter LSCC (Landelijk Sociaal Charitatief Centrum), van 15 maart 1950 tot 6 december 1951
• - 

  lid Staatscommissie inzake de Grondwetsherziening (Staatscommissie-Van Schaik), van april 1950 tot december 1951
• - 

  voorzitter Staatscommissie inzake de Grondwetsherziening, van 14 december 1951 tot 1953 (samen met Van Schaik)
• - 

  zelfstandig bedrijfsadviseur, van juli 1956 tot april 1958
• - 

  regeringscommissaris voor radio (NRU) en televisie (NTS), van oktober 1956 tot april 1958
• - 

  lid Raad van Toezicht NOZEMA (Nederlandse Omroep-Zender Maatschappij), van oktober 1956 tot april 1958
• - 

  lid College van Curatoren Katholieke Universiteit Nijmegen, van november 1956 tot 1 april 1965
• - 

  voorzitter LSCC (Landelijk Sociaal Charitatief Centrum), van 25 januari 1957 tot 1 maart 1962
• - 

  lid Raad van Commissarissen N.V. Verenigde Aannemersbedrijven "Zwolsman", van september 1957 tot augustus 1959
• - 

  lid Raad van Commissarissen Nederlandse Maatschappij tot Financiering van Onroerende Zaken, van september 1957 tot augustus 1959
• - 

  lid College van Curatoren Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam, van 1 januari 1958 tot 22 december 1958
• - 

  lid Raad van Commissarissen "Van Spaendonck Wollenstoffenfabrieken" te Tilburg
• - 

  lid Raad van Commissarissen Uitgeverij "Teulings Cebema" te 's-Hertogenbosch (later VNU), vanaf 1958
• - 

  lid Raad van Commissarissen tegelfabriek "Russel-Tiglia" te Tegelen
• - 

  lid Raad van Commissarissen inktfabriek "Arnhemia" te Arnhem
• - 

  lid Raad van Commissarissen ertsbedrijf "Ten Poorten" te Rotterdam
• - 

  voorzitter Commissie Universitaire Studie Belastingwetenschap, van 1958 tot 1960
• - 

  lid College van Curatoren (Gemeentelijke) Universiteit van Amsterdam, van mei 1959 tot 1 juli 1963
• - 

  lid Raad van Commissarissen N.V. KZO (Koninklijke Zwanenburg-Organon), van 1959 tot 1970
• - 

  lid Raad van Commissarissen verzekeringsmaatschappij "Nationale-Nederlanden", van 1962 tot 1972
• - 

  lid bestuur Sint Radboudstichting, vanaf september 1962
• - 

  vicevoorzitter Comité Nationale Herdenking 1813-1963, van 16 januari 1963 tot 30 november 1963
• - 

  lid Raad van Commissarissen N.V. AKZO, van 1970 tot april 1972 (na fusie AKU-KZO)
• - 

  voorzitter ICIN (Interuniversitair Cardiologisch Instituut Nederland), van januari 1973 tot november 1976

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

• - 

  R.K. lagere school te Roermond, tot 1914

• - 

  gymnasium-b, R.K. "Bisschoppelijk College" te Roermond, van 1914 tot 23 juni 1920

• - 

  gemeenteadministratie (GA-I), Katholieke Leergangen te Roermond, tot 1 juni 1923

• - 

  Nederlands recht, Katholieke Universiteit Nijmegen, van 1924 tot 9 oktober 1928

• - 

  rechtsgeleerdheid, Katholieke Universiteit Nijmegen, 6 november 1935

• - 

  Had als minister-president een belangrijk aandeel in de Indië-politiek. Maakte van 3 tot en met 24 mei 1947 met minister Jonkman een reis naar Nederlands-Indië
• - 

  Tijdens zijn eerste kabinet vonden de ondertekening van het Akkoord van Linggadjati (25 maart 1947) en de eerste politionele actie (20/21 juli - 4 augustus 1947) plaats

• - 

  Bracht in 1948 in eerste lezing een partiële Grondwetsherziening tot stand, waardoor voorbereiding en vestiging van een nieuwe rechtsorde in Nederlands-Indië mogelijk werd.
• - 

  Trok in 1952 het door zijn voorganger Van Maarseveen ingediende voorstel tot instelling van een Grondwetskamer in, vanwege bezwaren uit de Tweede Kamer
• - 

  Stelde in 1952 de Staatscommissie-De Quay in, die advies moest geven over de gewenste bestuursvorm voor grote gemeenten
• - 

  Stelde in 1953 de Staatscommissie-Teulings in, die over eventuele herziening van het kiesstelsel moest adviseren
• - 

  Van de zeven door hem in 1952 verdedigde voorstellen tot grondwetsherziening bereikte er slechts één (over de buitenlandse betrekkingen) het Staatsblad
• - 

  Speelde een belangrijke rol bij de coördinatie van de hulpverlening na de watersnoodramp van 1953
• - 

  Diende in 1954 samen met minister Donker een ontwerp-Politiewet in. De wet werd in 1957 door de ministers Struycken en Samkalden in het Staatsblad gebracht. (3.525)
• - 

  Bewerkstelligde in 1955 dat geen rechtsvervolging tegen Commissaris der Koningin Kesper werd ingesteld toen die betrokken was geraakt bij een zaak van frauduleuze bankbreuk. Beel vreesde voor aantasting van het overheidsgezag.
• - 

  Bracht in 1956 de Grondwetsherziening in eerste lezing tot stand, waarbij onder meer verklaringswetten over uitbreiding van het aantal leden van Eerste en Tweede Kamer werden aanvaard
• - 

  Belangrijke benoemingen tijdens zijn ministerschap 1951-1956: Rutgers (1956, vicepresident Raad van State), Offerhaus (VVD, Commissaris van de Koningin in Groningen), Van Lynden van Sandenburg (partijloos (a.r.), Commissaris van de Koningin in Utrecht), Prinsen (PvdA, Commissaris van de Koningin in Noord-Holland), Klaasesz (PvdA, Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland); Van Walsum (PvdA, burgemeester van Rotterdam)

• - 

  Bracht in 1952 de Brandweerwet (Stb. 362) tot stand, die de goedkeuring van plaatselijke brandweerverordeningen in handen legt van Gedeputeerde Staten en de brandweerzorg opdraagt aan burgemeester en wethouders. Er komt een brandweerinspectie en een Brandweerraad. Het wetsvoorstel was in 1950 ingediend door minister Teulings. (1.735)
• - 

  Bracht in 1953 een gemeentelijke herindeling tot stand rond de gemeente Utrecht (onder andere uitbreiding van Utrecht met de gemeente Zuilen en delen van Maartensdijk en De Bilt en vorming van Vleuten-De Meern),
• - 

  Bracht in 1953 een wetje tot stand waardoor het dorp Sint Willibrord geheel tot de gemeente Rucphen ging behoren. Tot dan was het dorp tevens deels gelegen in Hoeven en Etten-Leur.
• - 

  Bracht in 1953 de Zondagswet (Stb. 490) tot stand, die de ongestoorde kerkdiensten en openbare rust op zondag(ochtend) en op Christelijke feestdagen moet zekerstellen. De burgemeester krijgt hiertoe een aantal bevoegdheden. Plaatselijke verordeningen mogen echter geen verbodsbepalingen bevatten over sportbeoefening en andere vormen van ontspanning op zondag. Het wetsvoorstel was in 1951 ingediend door minister Van Maarseveen. (2.176)
• - 

  Bracht in 1955 samen met minister Algera een wet tot stand tot instelling van een openbaar lichaam voor de Zuidelijke IJsselmeerpolders. Hierdoor kwam er een tijdelijk bestuur voor dit sinds 1950 ingepolderde gebied (toen alleen Oostelijk Flevoland). (3.369)
• - 

  Bracht in 1955 een wet houdende bepalingen met betrekking tot verbranding, balseming en schouwing van lijken (Crematiewet) (Stb. 390) tot stand, waardoor crematie wettelijk werd toegestaan indien er een testamentaire wens daartoe was geuit. De vestiging van crematoria wordt aan vergunningen gebonden. De citeertitel van de begrafeniswet uit 1869 werd: Wet op de lijkbezorging. (2.410)
• - 

  Bracht in 1955 een wet tot stand waarbij het gebied rond het dorp Elden van de gemeente Elst overging naar Arnhem, en een wet waardoor de gemeente Tiel werd uitgebreid met het dorp Drumpt en de gemeente Wadenoijen werd opgeheven.
• - 

  Bracht in 1955 een wet tot gemeentelijke herindeling van de Bommelerwaard tot stand, waardoor het aantal gemeenten daar werd teruggebracht van twaalf naar zeven (3.462)
• - 

  Bracht in 1959 de Algemene Weduwen- en Wezenwet (AWW) (Stb. 139) tot stand. Deze wet geeft alle weduwen die achterblijven met één of meer kinderen onder de 18 jaar een pensioen. Dit pensioen blijft behouden als de kinderen tussen haar 45ste en 50ste levensjaar 18 jaar worden. Weduwen zonder kinderen van 50 jaar en ouder krijgen eveneens pensioen. De wet trad 1 oktober 1959 in werking. Het wetsvoorstel was in 1958 ingediend door minister Suurhoff. (5.390)
• - 

  Bracht in 1959 een wet in het Staatsblad tot aanvulling van de Veiligheidswet 1934 en de Stuwadoorswet met bepalingen over bedrijfsgezondheidsdiensten. Het wetsvoorstel was door staatssecretaris Van Rhijn in 1955 ingediend en in 1958 in de Tweede Kamer verdedigd. (3.848)

• - 

  Kreeg op 13 juli 1948 van de prinses-regentes de opdracht tot het vormen van een parlementair kabinet dat een zo groot mogelijk vertrouwen van de Tweede Kamer geniet. De wens van de PvdA tot vorming van een parlementair tweepartijenkabinet was voor de KVP niet aanvaardbaar. Vorming van een tijdelijk kabinet met het oog op de Indonesische kwestie werd door de PvdA afgewezen. Hierop vroeg Beel op 22 juli ontheffing van zijn opdracht.
• - 

  Op 22 juli 1948 kreeg hij de opdracht tot het vormen van een kabinet. Met name de bezetting van de posten leverde problemen op. Zo ging de PvdA niet akkoord met Stikker op Buitenlandse Zaken. Op 29 juli vroeg Beel ontheffing van zijn opdracht.
• - 

  Kreeg op 23 juli 1952 de opdracht tot het vormen van een kabinet. Op basis van een eerder door formateur Drees bereikt programmatisch akkoord werd gestreefd naar vorming van een vijfpartijenkabinet. Omdat geen overeenstemming kon worden bereikt over de portefeuilleverdeling vroeg hij op 4 augustus van zijn opdracht ontheven te worden.
• - 

  Werd op 12 december 1958 verzocht een onderzoek in te stellen naar mogelijkheden tot samenstelling van een kabinet. Bracht op 18 december rapport uit. Aanblijven van het demissionaire kabinet-Drees en vorming van een centrumrechts kabinet werden afgewezen, zodat vorming van een interim-kabinet dat verkiezingen zou uitschrijven als enige optie werd beschouwd.
• - 

  Kreeg op 19 december 1958 de opdracht tot vorming van een kabinet dat tot taak zou hebben: ontbinding van de Kamer en voorts datgene te doen wat in 's lands belang noodzakelijk was. Voltooide deze formatie op 20 december.
• - 

  Werd op 14 maart 1959 verzocht de mogelijkheden te onderzoeken om te komen tot de formatie van een kabinet dat zou mogen rekenen op een vruchtbare samenwerking met de volksvertegenwoordiging. Concludeerde op 26 maart in zijn eindverslag dat gestreefd moest worden een kabinet van KVP, VVD, ARP en CHU te vormen. Dit omdat de PvdA parlementaire binding eiste, hetgeen de andere partijen afwezen.
• - 

  Kreeg op 1 mei 1959 het verzoek de mogelijkheden te onderzoeken om tot een spoedige oplossing van de huidige crisis te geraken. Op 8 mei concludeerde hij dat een vijfpartijenkabinet geen mogelijkheid was. Daarop werd de eerder in gang gezette formatie van een kabinet-De Quay voortgezet. Doordat Van Rooy bereid was Sociale Zaken te bezetten kon de impasse over de zetelverdeling worden doorbroken. Op 13 mei bracht Beel rapport uit.
• - 

  Werd op 28 juni 1963 verzocht een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheden om te komen tot een spoedige vorming van een kabinet dat zich verzekerd kon achten van een vruchtbare samenwerking met de volksvertegenwoordiging. Wist na de mislukte formatie-De Kort op 4 juli in Wassenaar een programmatisch akkoord tot stand te brengen tussen de fractievoorzitters van KVP, VVD, ARP en CHU. Adviseerde hierna op 5 juli in zijn eindrapport om De Quay te belasten met de formatie.
• - 

  Kreeg op 4 november 1966 het verzoek de mogelijkheden te onderzoeken om zo spoedig mogelijk tot de oplossing van de kabinetscrisis te geraken. Een compromisvoorstel over het financiële beleid, zodat het kabinet-Cals tot vervroegde verkiezingen kon aanblijven, werd door de PvdA afgewezen. Hierna werd aangestuurd op een interim-kabinet van KVP en ARP onder leiding van Zijlstra en De Quay. Op 15 november bracht Beel zijn eindverslag uit.
• - 

  Werd op 6 maart 1967 door de koningin gevraagd advies uit te brengen, op grond van door fractievoorzitters uitgebrachte adviezen, over de benoeming van een formateur. Adviseerde op 9 maart Biesheuvel met de formatie te belasten.

U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.

• - 

  Vroeg op 12 mei 1949 ontslag als HVK vanwege de positieve reactie van het kabinet op de Van Roijen-Roem-verklaringen van 7 mei, waarmee de weg werd geopend voor onderhandelingen met de Republiek Indonesië over soevereiniteitsoverdracht en waardoor de terugkeer van de leiders van de Republiek naar Djocja mogelijk werd
• - 

  Had in 1952 een voorkeur voor een ministerschap aan het nieuwe departement van Maatschappelijk Werk. Toen de KVP geen kandidaat voor Binnenlandse Zaken kon vinden (de burgemeesters Loeff en Kolfschoten en CdK Houben weigerden) bleef Beel aan Binnenlandse Zaken. Van Thiel nam Maatschappelijk Werk op zich.
• - 

  Vanwege ziekte van minister Kernkamp verdedigde hij in 1956 in de Eerste Kamer de begrotingen van Nieuw-Guinea en van Overzeerse Rijksdelen
• - 

  Speelde een belangrijke rol bij het oplossen van de crisis in de koninklijke familie rond de gebedsgenezeres Greet Hofmans
• - 

  Had een groot aandeel in de vorming van de kabinetten-De Quay, -Marijnen, -Zijlstra en -De Jong. Was als minister van staat ook zijdelings betrokken bij de formaties in 1971 en 1972-1973.

• - 

  Rond 1944 actief in de Gemeenschap van Oud-Illegale Werkers van Nederland en het Comité Eenheid bij Verscheidenheid
• - 

  Zat in augustus-september 1944 ondergedoken om zich te onttrekken aan graafwerkzaamheden nabij Eindhoven
• - 

  Zijn broer Edmond was in de periode 1965-1972 hulpbisschop van Roermond onder mgr. P.J.A. Moors
• - 

  Was vanaf 1959 niet meer beschikbaar voor het premierschap, omdat zijn echtgenote de ziekte van Alzheimer had gekregen
• - 

  Was naar buiten toe tamelijk afstandelijk en gesloten. Toonde echter wel altijd een grote betrokkenheid bij het wel en wee van zijn medewerkers.

• - 

  Nadat hij in 1945 in Apeldoorn door de kabinetsformateurs Schermerhorn en Drees opnieuw werd uitgenodigd voor de portefeuille van Binnenlandse zaken (net als in het kabinet-Gerbrandy III) en zich daartoe bereid verklaarde, bezocht hij op de terugreis naar Den Haag eerst in Utrecht Monseigneur De Jong, de aartsbisschop van Utrecht. Deze keurde het besluit om minister te blijven goed.
• - 

  Als hij laagopgeleide burgers op zittingen van de afdeling Bestuurlijk Administratieve Beschikking van de Raad van State voor zich kreeg, legde hij hen in simpele bewoordingen de gang van zaken uit ("Hebde gij het allemaal goed begrepen?").

• - 

  "De Onderkoning van Nederland" (zo genoemd vanwege zijn invloed als vicevoorzitter van de Raad van State)
• - 

  "De Sfinx van Wassenaar" (bijnaam)

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

• - 

  J. Rogier, "Beel. Bij de dood van een Hoge Vertegenwoordiger", in Vrij Nederland van 5 maart 1977
• - 

  G. Puchinger, "Nederlandse minister-presidenten van de twintigste eeuw" (1984)
• - 

  J. Bosmans, "Beel, Louis Joseph Maria (1902-1977)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel I (1979), 30
• - 

  P.F. Maas (red.), "De formatiedagboeken van L.J.M. Beel" (1994)
• - 

  L.J. Giebels, "Beel, van vazal tot onderkoning. Biografie 1902-1977" (1995)
• - 

  D. Hillenius, "1945", in: VNG-Magazine, 31 maart 2000
• - 

  M.D. Bogaarts, "De periode van het kabinet-Beel 1946-1948. Parlementaire Geschiedenis van Nederland na 1945", Band C (Nijmegen, 1989), p. 1789 e.v.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Na de verkiezingen van 1952 kwam dit derde kabinet op brede basis tot stand. Het kabinet onder leiding van PvdA-voorman Willem Drees bestond uit ministers van de PvdA, KVP, ARP en CHU en telde verder een partijloze minister. Het was een van de rooms-rode coalities. De VVD, deel van het voorgaande kabinet-Drees II, werd als regeringspartij vervangen door de ARP.
   
• 2. 

  'Vadertje Drees'. Eén van de grootste twintigste-eeuwse politici, onder wiens leiding na de Bevrijding zowel de dekolonisatie als de wederopbouw plaatsvonden. Overtuigd sociaaldemocraat, maar wel zeer pragmatisch ingesteld ('niet alles kan, en zeker niet alles tegelijk'). Groeide op in Amsterdam en klom op van stenograaf, SDAP-wethouder van Den Haag en Kamerlid, tot minister en minister-president. Had als wethouder van Den Haag al voor 1940 een goede naam als bestuurder. In de oorlog enige tijd gijzelaar en centrale figuur in het politieke verzet. Bracht in 1947 als minister van Sociale Zaken de Noodwet Ouderdomsvoorziening tot stand, de voorloper van de AOW. Werd zowel daardoor, als door zijn leiderschap en soberheid een populair staatsman, ook buiten zijn eigen kring. Tien jaar premier van brede coalities waarvan PvdA en KVP de kern vormden. Had goede contacten met Beel. Brak in de jaren '70 met zijn partij, de PvdA, uit onvrede over de koers. Sober levende en altijd eenvoudig gebleven man, die een zeer hoge leeftijd bereikte.
   
• 3. 

  Vorstin, die op menselijke ('gewone') manier inhoud wilde geven aan haar taak en weinig op had met 'protocol'. Stond daardoor veel dichter bij de bevolking dan haar moeder. Verklaarde bij haar inhuldiging het moederschap net zo belangrijk te vinden als haar rol als vorstin. Had goede banden met Drees en Beel. Kreeg twee maal te maken met ernstige constitutionele moeilijkheden. In 1956 door de 'kwestie-Soestdijk (vaak aangeduid als Greet Hofmansaffaire) en in 1976 door de Lockheedaffaire waarbij haar echtgenoot in opspraak kwam. Dat deed geen afbreuk aan haar populariteit. Zette zich in het bijzonder in voor het maatschappelijk werk en voor gehandicaptenzorg.