Over de militaire escalatie in het Midden-Oosten - Hoofdinhoud

Fractievoorzitter GroenLinks-PvdA in de Tweede Kamer

Frans Timmermans

De militaire escalatie in het Midden-Oosten brengt voor niemand vrede en veiligheid dichterbij. Dat kan alleen met diplomatie. Alle inspanningen moeten nu gericht zijn op het voorkomen van een grootschalige oorlog waarbij levens van miljoenen mensen in de regio op het spel staan en de humanitaire ellende dieptepunt op dieptepunt zal bereiken.

Niemand mag naïef zijn over de terreur van Hamas, Hezbollah en het regime in Iran. Hun motieven en daden zijn verwerpelijk. En wij veroordelen deze aanvallen op Israël. Het beschermen van de levens van Israëlische burgers tegen aanvallen is een recht en plicht van de Israëlische regering. Laten we echter niet vergeten hoe we op dit punt zijn beland. De afgelopen maanden hebben premier Netanyahu en zijn extreemrechtse regering elke poging om te komen tot een staakt-het-vuren in Gaza afgewezen. Ondanks waarschuwingen van internationale rechters voor een genocide, ging de Israëlische regering door met de oorlogsvoering in Gaza. Netanyahu provoceerde met verschillende aanvallen in de regio. De grove schendingen van het internationaal humanitair recht door Israel, heeft tot op heden echter op geen enkel moment geleid tot serieuze consequenties. Wapenleveranties vanuit het Westen worden voortgezet, waardoor oproepen tot een staakt-het-vuren niets meer is dan holle retoriek - zonder enig effect.

Als je slechts oog hebt voor de dreiging voor Israëlische burgers, maar geen enkel medemenselijkheid toont voor miljoenen Arabieren en moslims in de regio; als je Israël alleen als slachtoffer kunt zien, en blind bent voor de Israëlische agressie; als je de illusie koestert dat Israël veilig kan zijn zonder dat er een einde komt aan de illegale bezetting, dan ben je niet een onderdeel van de oplossing, maar van het probleem.

Uiteindelijk betalen de miljoenen onschuldige burgers - Libanese, Israëlische, Palestijnse en anderen in de regio - de prijs voor deze escalatie.

Honderdduizenden Libanezen hebben hun huizen verlaten na Israëlische bombardementen. Minstens zestigduizend Israëli hebben noodgedwongen het noorden van het land moeten verlaten door aanhoudende raketaanvallen door Hezbollah.

De humanitaire ellende in Gaza is ongekend groot. Het is onverteerbaar dat het kabinet daarvan wegkijkt. Dat het kabinet doof blijft voor de waarschuwing van de hoogste internationale rechters op het aannemelijk risico op genocide en niet wil horen dat Israël zich schuldig maakt aan apartheid in de illegaal bezette Palestijnse gebieden.

Het moet voor iedereen duidelijk zijn dat het straffeloos toestaan van oorlogsmisdaden door Netanyahu en zijn regering, bijdraagt aan het aanhoudende geweld. De gevolgen daarvan zijn voor Palestijnse burgers, waarvan zovelen al decennialang hun recht op zelfbeschikking vreedzaam tot stand proberen te brengen, catastrofaal. Netayahu brengt vrijlating van de meer dan honderd gegijzelden Israëli’s, die sinds de brute pogrom van 7 oktober door Hamas worden vastgehouden, niet dichterbij. Hun families smeken al maanden om een staakt-het-vuren omdat zij weten dat ze daarmee nog enige kans hebben om hun dierbaren ooit nog levend terug te zien. De straten in Tel Aviv stromen vol met betrokken Israëlische burgers die Netanyahu oproepen te stoppen met wat hij doet. Die hem luid en duidelijk zeggen: “Je brengt alleen nog maar meer ellende tot stand en er komt geen oplossing dichterbij.”

Al onze inzet moet gericht zijn op het beëindigen van het bloedvergieten. Een oorlog op grote schaal moet voorkomen worden. Het kabinet mag zijn verantwoordelijkheid niet gemakzuchtig reduceren tot het spreken van grote maar betekenisloze woorden over vrede en veiligheid zonder ernaar te handelen. Er moet een staakt-het-vuren komen. Er moeten sancties worden opgelegd aan de regering Netanyahu, de leverantie van wapens die in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Libanon worden gebruikt, moeten worden opgeschort, evenals de handel met de nederzettingen.

De internationale gemeenschap mag niet toelaten dat de spiraal van conflict en geweld de kiemen legt voor opnieuw geweld en conflict in de toekomst. Voor duurzame vrede in het midden-oosten is het van fundamenteel belang dat die spiraal doorbroken wordt.