Na de straat, de vergadertafel - Hoofdinhoud
Er valt vandaag niet naast te kijken: overal in Brussel zie je de geelrode strepen van de Catalaanse vlag. Met duizenden kwamen de Catalanen naar Brussel om meer actie te vragen van de EU rond het conflict tussen Madrid en Barcelona. Tenminste, het conflict zoals een deel van de Catalanen dat ziet. De bevolking is verdeeld tussen degenen die onafhankelijk willen worden van Spanje en degenen die dat niet willen.
De EU wordt verweten te weinig te doen voor Catalonië en niet genoeg gehoor te geven aan de eisen van de voorstanders van onafhankelijkheid. Ik heb veel sympathie voor Catalonië: een hardwerkende regio, een beetje het Rotterdam van Spanje, zeg maar. Het geweld dat gebruikt is tijdens het referendum in oktober is bovendien onacceptabel. Dat heeft het CDA in het Europees Parlement ook hard veroordeeld, en gelukkig heeft dat ook niet meer plaatsgevonden.
Maar tegelijkertijd mogen we niet wegkijken als een partij denkt de geldende regels van een land, inclusief de grondwet te kunnen omzeilen. De grondwet is geen kladblaadje waar je te pas en te onpas van af kunt wijken. Juist om de rechtstaat in Spanje en Catalonië te beschermen moet Europa hier dus voorzichtig en terughoudend in zijn. Volgens de Spaanse wetten was het referendum over onafhankelijkheid ongeldig: je hebt een tweederde meerderheid nodig om het uit te roepen en die was er niet. Het moedwillig uitroepen van een illegaal referendum, de gemoederen verder opstoken en daarna het land verlaten zoals Puigdemont deed verdient geen schoonheidsprijs.
Puigdemont gaf aan dat hij naar Brussel kwam om de situatie uit te leggen. Waarschijnlijker is echter dat hij via de EU en internationale media, Spanje op de knieën wil dwingen voor eigen politiek gewin. En voor dat karretje laten wij ons niet spannen. Een conflict tussen twee partijen los je niet op door voor één kant partij te kiezen.
Natuurlijk zijn wetten en regels niet in beton gegoten. En ook een Grondwet kan gewijzigd worden. Maar dat doe je op een grondige manier en niet via een illegaal referendum. De partijen moeten verantwoording afleggen en vervolgens dus aan tafel. De EU kan daar ondersteunend aan zijn maar geen oplossing afdwingen. Hier zijn Madrid en Barcelona aan zet. Dialoog is de enige oplossing. Na het Catalaanse feestje in Brussel is het nu dus tijd voor de terugreis en de vergadertafel.