Wild-west in de horeca - Hoofdinhoud

Ook deze week kwam het weer in het nieuws: in de horeca-sector geldt al drie jaar geen cao (collectieve arbeidsovereenkomst) en dat leidt tot misstanden. Tot het achteruithollen van arbeidsvoorwaarden van mensen. Tot het afbreken van rechten. Tot wild-west toestanden waarbij het recht van de sterkste geldt. En dat is eigenlijk altijd de werkgever.

Een tijdje terug heb ik daar ook al aandacht voor gevraagd, bij NPO Radio 1. En dat doe ik nu opnieuw. In de eerste plaats natuurlijk voor al die harde werkers in de horeca, die beter verdienen. Maar ook voor ieder ander. Want als we niet uitkijken is dit wat in veel meer sectoren staat te gebeuren. Als de VVD namelijk z’n zin krijgt, wordt het fenomeen cao feitelijk afgeschaft, zoals ik in een eerder blog beschreef. En D66 doet daar in haar verkiezingsprogramma nog een flinke schep bovenop, door met het ontslagrecht hetzelfde te doen. Rechten die in jaren zijn opgebouwd, die soms pas na veel strijd zijn bevochten, worden zo bij het grof vuil gezet. Net zoals de gewoonte dat in Nederland werkgevers en werknemers (die laatste via de vakbond) samen afspraken maken over de voorwaarden waaronder wordt gewerkt. Een gewoonte die we moeten koesteren, en niet de nek om moeten draaien, zoals ik al eerder zei. Bij dat laatste is uiteindelijk niemand gebaat, ook werkgevers niet. Dat is mijn overtuiging. Nog meer onzekerheid, nog meer flex (want ook dat gaat gebeuren als er geen cao meer is) vreet aan mensen, dat vreet aan onze samenleving.

Daarom mijn herhaalde oproep aan werkgevers in de horeca: ga weer met vakbonden om de tafel. Maak afspraken. In het belang van al die harde werkers in de horeca. Want zoals gezegd: die verdienen beter.