Bed, Bad en Brood - Hoofdinhoud
De coalitie van VVD en PvdA gaat gemeenten dwingen - onder dreiging van financiële kortingen - om hun opvangvoorzieningen voor uitgeprocedeerde asielzoekers af te breken. In de vijf grote steden komen nieuwe centra die als enig doel hebben om mensen zo snel mogelijk op het vliegtuig óf op straat te zetten.
De zoektocht naar een oplossing voor mensen die nu op straat zwerven, eindigt dus met het op straat zetten van nóg meer mensen. Daarmee kan de VVD terecht claimen dat het asielbeleid nog harder is geworden. Niet voor niets noemt het kabinet deze voorzieningen een ‘voorfase’ voor definitief vertrek vanuit Ter Apel. Er komen geen extra opvangplaatsen - zoals de PvdA beweert - maar extra vertrekcentra bij.
De kritiek op deze plannen is enorm. Gemeenten, kerken, Amnesty International, de VN: er is alleen maar kritiek op deze inhumane oplossing. De PvdA had hier een streep in het zand moeten trekken. Tot hier en niet verder. De waardigheid van mensen is niet onderhandelbaar.
Iedereen begrijpt dat we niet alle migranten een verblijfsvergunning kunnen geven. Daarom is het ook logisch dat je beter organiseert dat mensen die echt terug kunnen daadwerkelijk terugkeren. Maar onder geen enkele omstandigheid gooien we mensen op straat om te slapen in portieken en onder bruggen. In ons rijke land hoeft niemand op straat te slapen en uit de vuilnisbak te eten. Uitgeprocedeerd of niet.