Brood op de plank of een extra Maserati? - Hoofdinhoud
Foto Flickr / harry_nl
Net als ABN AMRO heeft ook ING, eveneens door belastingbetalers gered, een eigenaardige manier om z'n dankbaarheid daarvoor te tonen. Na eerst het salaris van de topman met vier ton te hebben verhoogd, wordt nu het ontslag van honderden uitzendkrachten aangekondigd. En dat terwijl hun werk gewoon blijft. Op die manier omzeilt de bank de op 1 juli in werking tredende Wet Werk en Zekerheid, die de positie van flexkrachten juist wil versterken. De wet doet dat onder meer door straks ook aan tijdelijke krachten die minstens twee jaar in dienst zijn bij ontslag een vergoeding toe te kennen. ING onttrekt zich daar nu aan door uitzendkrachten snel vóór 1 juli op straat te zetten. De PvdA vindt dat schandalig.
Als het gaat om brood op de plank voor honderden gezinnen of bij wijze van spreken een nieuwe Maserati voor de directeur kiest ING dus voor het laatste. Daarmee toont ING zich van twee kanten op z'n beroerdst: 'te goed werkgeverschap' aan de bovenkant, slecht werkgeverschap voor de rest van de medewerkers. En dat de bankensector doof is voor het sentiment in de maatschappij laat ze hiermee opnieuw zien.
De samenleving wil een eind aan de doorgeschoten flexibiliteit op de arbeidsmarkt, waarbij mensen de baantjes aan elkaar moeten rijgen om thuis de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. De PvdA knokt daar ook voor: door schijnconstructies en andere misstanden op de arbeidsmarkt aan te pakken, door flexwerkers meer perspectief te bieden. Met de Wet Aanpak Schijnconstructies, met de Wet Werk en Zekerheid.
Ten slotte: er zijn mensen die naar aanleiding van wat ING nu doet, zeggen dat de wet niet deugt en maar beter aangepast kan worden. Dat is de wereld op z'n kop. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat een wet die beoogt werkgevers te laten deugen nu aangepast moet worden omdàt sommige werkgevers niet deugen. Met andere woorden: de wet deugt, maar niet alle werkgevers. Het is vooral aan die werkgevers (ING voorop) om nu te laten zien dat zij het beste voor hebben met àl hun medewerkers, ook als ze 'maar' een tijdelijk contract hebben. Niet door ze nu op straat te zetten, maar door ze perspectief te bieden. Daar komt overigens bij dat de Wet Werk en Zekerheid nota bene in overleg met werkgevers zelf (èn met vakbonden) is tot stand gekomen. Het zou werkgevers sieren als ze tenminste hun eigen afspraken nakomen.