Handen af van ons stakingsrecht - Hoofdinhoud
Foto Flickr / FNV Bondgenoten
De internationale vakbeweging organiseert woensdag onder het motto 'Handen af van ons stakingsrecht' wereldwijd acties, zo ook in Nederland. Bij de Malietoren in Den Haag, het hoofdkwartier van de vertegenwoordigers van werkgevend Nederland (MKB Nederland en VNO-NCW), overhandigen Ton Heerts en Maurice Limmen (voorzitters van FNV respectievelijk CNV) een lijst van werkgevers die zich de afgelopen weken vóór het recht op staken hebben uitgesproken. Zij vragen hun tegenvoeters aan werkgeverskant (Michiel van Straelen en Hans de Boer) dat ook te doen. Ik ben erbij om de actie te ondersteunen.
Achtergrond van deze wereldwijde actiedag is een discussie die woedt binnen de International Labour Organisation (ILO), de plek waar vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers elkaar onder de vlag van de Verenigde Naties ontmoeten en afspraken maken. Over tal van onderwerpen. Ook over het recht op staken, op collectieve actie. Afspraken die werden neergelegd in officiële documenten, zogenoemde 'ILO-conventies'. Tot werkgevers een tijdje terug ineens een andere opvatting gingen huldigen: 'Die afspraken lijken wel over het recht op staken te gaan, maar dat is maar schijn. Het woord staking komt er niet eens in voor.'
Landen zouden zelf moeten mogen beslissen of ze werknemers toestaan hun eisen in het uiterste geval door middel van actie kracht bij te zetten. Nou maakt dat voor werknemers in Nederland niet zo veel uit: het recht op collectieve actie is zowel neergelegd in het door Nederland ondertekende Europees Sociaal Handvest als in een flink aantal gerechtelijke uitspraken. Maar in veel landen ligt dat heel anders. Daar betekent het ineens een andere uitleg van de afspraken van de ILO dat werknemers vogelvrij worden verklaard. Ontslagen, gevangen gezet of zelfs vermoord als zij zich 'schuldig' maken aan een staking.
De Partij van de Arbeid vindt net als de vakbeweging dat werknemers het recht hebben zich te organiseren en om voor hun belangen, hun rechten, op te komen. Door middel van overleg uiteraard, maar als het niet anders kan in het uiterste geval ook door samen in actie te komen en te staken. Staken is feitelijk een internationaal grondrecht. Waard om voor op te komen. Ook door Nederlandse werkgevers en hun vertegenwoordigers.