Vragen aan de Commissie over een EU-wapenexportbeleid - Hoofdinhoud
Photo: Flickr Threedi
Als Europa een geloofwaardig buitenlands beleid wil voeren dan moet het ook op het gebied van wapenexport één lijn trekken. De handel in oorlogstuig maakt nu pijnlijk duidelijk hoe verschillend EU-lidstaten omgaan met waarden als vrede, veiligheid en respect voor mensenrechten.
Europa is nu een verdeeld huis. Zo besliste de Duitse regering dat het de export van wapenleveranties aan Saoedi-Arabië stopt. De situatie in de regio is te instabiel, zou de reden zijn. Daarnaast zijn mensenrechtenorganisaties zeer kritisch over de situatie in het land, onder meer door de recente lijfstraffen gegeven aan liberale blogger Raif Badawi.Dit besluit staat in schril contrast met de levering door Frankrijk van oorlogsschepen aan Rusland. Ook na de illegale annexatie van de Krim door Rusland hield de Franse regering deze order vol. Door het uitblijven van naleving van de Minsk akkoorden door Rusland voor verbetering van de situatie in het oosten van Oekraïne is de levering weliswaar opgeschort, maar niet van de baan.
Deze voorbeelden maken duidelijk dat de Europese lidstaten nog te verschillend handelen waar het juist aankomt op zorgvuldige afwegingen in het leveren van militair materieel. In een tijd van instabiliteit en onrust langs de grenzen moet de EU niet alleen met één mond spreken over vrede, veiligheid en mensenrechten maar er ook naar handelen.
Ik stelde daarom de volgende vragen aan de Hoge Vertegenwoordiger Mogherini over een gemeenschappelijk EU-wapenexportbeleid:
-
-How will the VP/HR ensure a common EU arms trade policy, and would she agree with establishing an EU authority to monitor strict compliance with the norms established by the EU’s Common Position on arms exports and international human rights law?
-
-Will the VP/HR seek to optimise the collaboration with human rights organisations in this process through public consultations?
-
-Will the VP/HR include in her policy the automatic freeze of deals with countries placed under embargo, as well as the need for better ex-post checks of the use of the exported weapons?