Decent Work Day: voor eerlijk werk - Hoofdinhoud
Vandaag, 7 oktober, is het 'Decent Work Day'. De dag dat wereldwijd wordt stilgestaan bij het belang van gewoon goed werk. Van eerlijk werk. Fatsoenlijk werk. Onder fatsoenlijke omstandigheden en tegen een fatsoenlijk loon. Door vakbonden, in het buitenland en hier. En door de Partij van de Arbeid. En dat doen we niet alleen vandaag. Dat doen we elke dag. We staan er bij stil, maar we proberen vooral ook om 't dichterbij te brengen: voldoende werk, eerlijk werk, fatsoenlijk werk.
Het afgelopen jaar onder meer met de Wet Werk en Zekerheid. De wet waarin een belangrijk deel van de door het kabinet met vakbonden en werkgevers in het sociaal akkoord gemaakte afspraken over hervorming van de arbeidsmarkt z'n beslag kreeg. Door serieus in te zetten op het tegengaan van de doorgeschoten flexibilisering op die arbeidsmarkt, waardoor mensen de baantjes aan elkaar moeten rijgen om thuis de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. En door het eerlijker maken van het ontslagrecht bijvoorbeeld, zodat straks niet alleen de goedbetaalde manager, maar bijvoorbeeld ook de bouwvakker bij ontslag een vergoeding tegemoet kan zien. Of met de voor de zomer eveneens met een grote meerderheid in zowel Tweede als Eerste Kamer aangenomen Participatiewet. De wet die iedereen die in, met en door z'n werk vooruit wil komen in z'n leven, maar daar net even wat (of een heleboel) meer hulp bij nodig heeft, die hulp moet geven. Door niet langer het stempeltje dat iemand krijgt (bijstand, Wajong of WSW) doorslaggevend te laten zijn, maar wat iemand kan, wil en nodig heeft om daar te komen.
En ook het komende jaar zetten we ons elke dag opnieuw weer in voor 'decent work'. Met onder meer de bij de Participatiewet horende Quotumwet, die werkgevers 'een handje helpt' om hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen. Omdat iets wat vanzelfsprekend is (ook mensen met een beperking een kans geven) niet vanzelf gebeurt. Omdat maatschappelijk verantwoord ondernemen meer inhoudt dat Max Havelaarkoffie schenken en kringlooppapier gebruiken. Als werkgevers de door henzelf (ook in het sociaal akkoord) gemaakte afspraak om de komende jaren minstens 125.000 plekken voor mensen met een beperking te creëren niet nakomen, worden ze daartoe wettelijk verplicht.
En binnenkort komt de Wet Aanpak Schijnconstructies naar de Kamer. Een wet waar ik erg trots op ben. Omdat ik er als vakbondsvoorzitter èn als Kamerlid voor heb geknokt. Maar vooral omdat-ie nodig is. Bij gaat dragen aan het aanpakken van uitbuiting, oneerlijke concurrentie en verdringing op de arbeidsmarkt bij de inzet van buitenlandse arbeidskrachten. Niet door die laatste (niks meer en minder dan collega's ten slotte) aan te pakken, maar wel al die louche uitzendbureaus en foute werkgevers en de door hen opgetuigde schijnconstructies. Schijnconstructies die maar één doel hebben, en dat is grof geld verdienen over de rug van mensen die met hard werken een eerlijke boterham willen verdienen. Trots was ik overigens ook op de onvervalste vakbondstaal uit de mond van de Koning tijdens z'n troonrede: 'gelijk loon voor gelijk werk'. Want alleen dat voorkomt uitbuiting, oneerlijke concurrentie en verdringing. Alleen dat zorgt voor goed, eerlijk en fatsoenlijk werk.
De Partij van de Arbeid knokt daar elke dag voor. En blijft dat doen. Omdat dat nodig is. Omdat dat ons werk is.