Europese Verkiezingen: In Brussel gebeurt het - Hoofdinhoud
Mijn tweede bijdrage (column nr 5) in het ND-debat over de Europese Verkiezingen met Bastiaan Rijpkema (“conservatief federalist) en Rinze Broekema (kandidaat EP voor CU/SGP): In Brussel gebeurt het…
Ik moet eerst terugkomen op Rinze Broekema omdat hij niet echt begrepen heeft wat ik schreef. Ik had het niet over het opheffen van de lidstaten en ook niet over het centraliseren van de macht. Ik schreef over het versterken van de democratische controle op die macht die er nu eenmaal is. Broekema laat de samenstelling van de Europese Commissie liever in blind vertrouwen over aan de achterkamertjes van de regeringsleiders en noemt dat nuchter realisme. GroenLinks wil graag een echte democratische controle op de macht die zich op Europees niveau bevindt.
Bastiaan Rijpkema laat zien hoe belangrijk dat is. Hij doet iets te neerbuigend over kaneel en landbouwsubsidies terwijl dat laatste juist wel een heet hangijzer is: de huidige regels pakken slecht uit voor duurzame landbouw en voor boeren in de Derde Wereld. En het zijn met name de regeringsleiders die verandering blokkeren.
Maar zijn andere voorbeelden snijden wel hout: de ACTA- en TIPP-verdragen worden gepresenteerd als aanjagers van handel en economie. Als we niet uitkijken, maken ze echter landen machteloos tegenover multinationals en leveren ze Europa uit aan de veel minder zorgvuldige regelgeving van de VS.
Hier ligt zeker een taak voor het Europees Parlement (al steunden ironisch genoeg juist eurokritische partijen als de Christenunie het ACTA-verdrag dat onze vrijheden zou inperken…). Daar zal de afweging gemaakt moeten worden of de nieuwe vrijhandelsverdragen wel voldoende ruimte laten aan nationaal beleid en niet alleen gericht zijn op het vergroten van de macht van wereldbedrijven.
Ondertussen onderhandelen de regeringsleiders over deze verdragen mee - zo zit de EU in elkaar. Maar de documenten over die onderhandelingen worden geheim gehouden. Zo weten we helemaal niet of onze premier en zijn medewerkers wel doen wat de Tweede Kamer van hem gevraagd heeft. Dit schimmenspel, dit totale gebrek aan transparantie, is het echte democratische probleem. Daarom moet de Europese democratische controle sterker worden, en dus het Europees parlement.
Als Rinze Broekema oprecht meent dat Europa zich moet inzetten voor bijvoorbeeld eerlijke internationale handel, dan zou hij hier wat meer over moeten nadenken. Zijn nadruk op de nationale eigenheid kan ook valse romantiek blijken.
(wordt vervolgd)