Zorgbonnetjes

Met dank overgenomen van E.G.M. (Emile) Roemer i, gepubliceerd op zaterdag 25 mei 2013, 1:01, column.

Dertien jaar geleden kreeg ik allerlei gezondheidsklachten. Ik voelde me constant belabberd, vermoeid, slap, had spierproblemen, kortom, vooral veel onverklaarbare klachten.

Ik heb elf maanden veel artsen en specialisten gesproken. Er is bloed geprikt, en het ene onderzoek na het andere onderzoek gedaan om er maar achter te komen wat het kon zijn. Ik ging van internist naar radioloog en van oogarts naar neuroloog. Uiteindelijk bleek het de ziekte van Lyme. Ik kreeg gelukkig de juiste antibiotica, via een easy-pump, rechtstreeks in de bloedbaan. Na enkele maanden was ik weer helemaal de oude.

Gisteren moest ik weer aan die elf maanden medische molen denken. Minister Schippers stelde voor dat alle patiënten in het vervolg een overzicht van de kosten moeten krijgen die in de zorg zijn gemaakt. Waarom ze dat doet? Schippers ziet dat door de ingevoerde marktwerking de kosten de pan uit rijzen en de fraude flink is toegenomen. Zij zelf - en de zorgverzekeraars - krijgen al jaren geen grip op die fraude en daarom denkt ze dat het aangepakt kan worden als u en ik thuis een overzicht van de zorgkosten toegestuurd krijgen. Wij moeten die rekening maar nakijken en dan beoordelen of er sprake is van fraude of onnodige behandelingen.

Even kijken wat dit voor mij had betekend. Toen ik problemen kreeg met mijn rechteroog had ik zelf moeten beoordelen of een doorverwijzing naar de oogarts wel noodzakelijk was. En al die leveronderzoeken, omdat mijn lever steeds slechter functioneerde, waren die wel allemaal nodig? Wat kost dat eigenlijk, is daarvoor niet te veel berekend? En heeft het ziekenhuis wel het goede onderzoek doorberekend? Of wat te denken van al dat bloedprikken, was dat allemaal wel nodig geweest? En kloppen die bedragen dan vervolgens wel? O, en let wel: ondertussen lig ik dus hondsberoerd met Lyme thuis op de bank. Dit lost de fraude dus echt niet op.

Dit is wat er mis gaat. Opeenvolgende kabinetten hebben gewerkt aan een systeem van marktwerking in de zorg. Artsen en ziekenhuizen krijgen betaald per handeling die ze verrichten. Het gevolg? Artsen gaan meer doen dan medisch noodzakelijk is en de kosten stijgen harder dan ooit. Frauderen blijkt te lonen: drie tot vier miljard euro per jaar wordt zo verspild. En in plaats van te erkennen dat dit een systeemfout is, komt de minister nu met zorgbonnetjes voor u thuis. Miljoenen Nederlanders krijgen straks een overzicht van hun zorgkosten op de deurmat, waar ze helemaal niets mee kunnen.

En weet u wat er straks gaat gebeuren? Diezelfde partijen die nu weigeren de fouten in het zorgstelsel te onderzoeken gaan straks klagen over de enorme bureaucratie die al die overzichten gaan veroorzaken. In de Verenigde Staten krijgt iedereen al een zo’n zorgrekening toegestuurd. De totale uitgaven aan de zorg liggen daar 50% hoger dan bij ons…

Emile Roemer