Verordening 2010/439 - Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 132/11

Het beleid van de Unie inzake het gemeenschappelijk Europees asielstelsel (het CEAS) heeft, zoals vastgesteld in het Haags programma als doel een gemeenschappelijke asielruimte tot stand te brengen door de ontwikkeling van een doeltreffende geharmoniseerde procedure op basis van de waarden en de humanitaire traditie van de Europese Unie.

De afgelopen jaren is er, dankzij de toepassing van gemeenschappelijke minimumnormen, veel vooruitgang geboekt bij de invoering van het CEAS. Er blijven echter nog grote verschillen tussen de lidstaten bestaan op het gebied van het verlenen van internationale bescherming en de vormen die deze internationale bescherming aanneemt. Deze verschillen zouden kleiner moeten worden.

De Commissie heeft in juni 2008 haar asielbeleidsplan goedgekeurd en daarin aangekondigd dat zij enerzijds het CEAS verder wil ontwikkelen door wijzigingen in de bestaande regelgeving voor te stellen met het oog op verdere harmonisatie van de geldende normen, en anderzijds door de praktische samenwerking tussen de lidstaten beter te ondersteunen, met name door een wetgevingsvoorstel tot oprichting van een Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (het ondersteuningsbureau) ter verbetering van de coördinatie van de operationele samenwerking tussen lidstaten om de gemeenschappelijke regels doeltreffend ten uitvoer te leggen.

Bij de aanneming in september 2008 van het Europees migratie- en asielpact heeft de Europese Raad er plechtig aan herinnerd dat iedere vervolgde vreemdeling het recht heeft op het grondgebied van de Europese Unie hulp en bescherming te krijgen op grond van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen, gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, en andere gerelateerde verdragen. Voorts werd uitdrukkelijk overeengekomen dat in 2009 een Europees ondersteuningsbureau zou worden opgericht.

De praktische samenwerking op het gebied van asiel heeft ten doel de besluitvorming van de lidstaten op dat gebied beter te stroomlijnen en de kwaliteit ervan blijvend te garanderen binnen het Europese wetgevingskader. De afgelopen jaren zijn al een heel aantal maatregelen voor praktische samenwerking ontplooid, met name de vaststelling van een gemeenschappelijke aanpak voor de informatie over landen van herkomst en de invoering van een gemeenschappelijk Europees asielcurriculum.

Om deze maatregelen voor samenwerking te versterken en te ontwikkelen, is het noodzakelijk het ondersteuningsbureau op te zetten. Het ondersteuningsbureau dient ter dege rekening te houden met de maatregelen voor samenwerking en met de daaruit opgedane ervaring.

Het ondersteuningsbureau dient lidstaten waarvan de nationale asielstelsels en opvangvoorzieningen, met name als gevolg van hun ligging of demografische situatie, onder specifieke en onevenredige druk staan, bijstand te verlenen bij de ontwikkeling van solidariteit in de Unie, die moet zorgen voor een betere hervestiging tussen de lidstaten van personen die internationale bescherming genieten, waarbij er tegelijkertijd op moet worden toegezien dat de asielstelsels en opvangvoorzieningen niet worden misbruikt.

Om zijn opdracht optimaal te kunnen uitvoeren, dient...