Meldpunt voor psychiatrische problemen - Hoofdinhoud
Mensen met psychiatrische problemen mogen niet aan hun lot worden overgelaten. Vaak signaleren familie, vrienden of buren dat het niet goed met iemand gaat, maar zij weten niet altijd goed wat te doen of waar naartoe te gaan. En als ze dat al weten krijgen betrokkenen vaak te horen 'De persoon heeft niets strafbaars gedaan, dus we kunnen niets doen'. Dat is berusten in machteloosheid, en wachten tot het fout gaat. Dat mogen we niet laten gebeuren! Ik pleit daarom voor één herkenbaar meldpunt voor mensen met psychiatrische problemen.
Iemand die zich vreemd of verward gedraagt, verdient aandacht en steun. Dat vraagt om een open houding van mensen én een toegankelijk aanspreekpunt vanuit de zorg. Zo kan er snel en licht worden ingegrepen waar het kan, en snel en zwaarder waar dat moet. Goede zorg levert dan een bijdrage aan veiligheid. Zo voorkomen we problemen voor individuen en gezinnen. En zo vergroten we de veiligheid van de samenleving als geheel.
Er bestaat nu al wel een wirwar aan meldpunten, maar er is zo veel onduidelijkheid dat men in de praktijk de hulp niet vindt of krijgt. Het is belangrijk dat mensen naar elkaar omkijken, maar dan moet de steun er ook echt zijn als de problematiek te zwaar is. Het moet duidelijk zijn waar iemand heen kan met signalen en klachten als iemand niet wordt geholpen. Er zijn volop professionals die zich hiermee bezighouden en eerder hulp willen verlenen, maar dan moeten ze wel worden gebeld.
Met één herkenbaar meldpunt waar professionals samenwerken kunnen mensen met psychiatrische problemen snel op weg worden geholpen. Een herkenbare eerste hulp voor lichamelijke problemen bestaat al. Nu is het tijd voor een herkenbare en bereikbare eerste '24/7'-hulp voor mensen met psychiatrische problemen. Ik doel daarbij ook op verwarde mensen of iemand met een complexe zorgvraag.
Ik ga aan de minister en staatssecretaris vragen wat ze van plan zijn om deze mensen en hun omgeving te helpen als ze tegen een muur aan lopen. Verwijzen naar bestaande instanties heeft geen zin, want dat werkt duidelijk niet. Mensen verdwalen in de hoeveelheid instanties. Onlangs is een motie met dergelijke strekking van mij aangenomen, maar die voert het kabinet ook niet uit. Het is dus tijd om actie te ondernemen.
Tenslotte, het uitsluiten van ernstige problemen met psychiatrische patiënten kunnen we nooit. Er kan wel veel meer worden gedaan om de problemen voor te zijn, want het voorkomen van problemen blijft natuurlijk het allerbelangrijkste.