En twee werd het - Hoofdinhoud
Na een enerverende discussie over de Kunduz missie, brak voor de kandidaten voor de Eerste Kamer nog een zenuwslopend onderdeel aan: de vaststelling van de lijst. Met 618 stemmen kwam ik in de eerste stemronde al op plaats 2 terecht. Kiezers van zaterdag: hartstikke bedankt voor jullie enthousiaste steun en vertrouwen! Ik denk dat we met een prachtig team gaan werken in de Senaat, en ik ga nu even voor het gemak van minimaal 7 zetels uit. Het zou goed zijn als we ook de Statenervaring van Harmen erbij zouden hebben.
Gek idee tegelijkertijd dat we straks van Britta en Jan afscheid moeten nemen, twee sterke en loyale fractiegenoten. Daar ga ik nog enkele maandjes intens van genieten!
De muziekdoos had een kruitvat van tegenstellingen kunnen zijn, maar de harmonie zegevierde. Een groot compliment voor de organisatie, maar ook voor de congresgangers. De doelstelling voor de missie delen we, de verschillen van mening zitten vooral in de vraag of zo'n missie kan werken in de huidige omstandigheden. Ik krijg de indruk dat iedereen zich gehoord gevoeld heeft. Lang niet iedereen is overtuigd geraakt van de missie, maar de wil om samen door te gaan en ook onze andere GroenLinks ambities over het voetlicht te brengen, was sterker. You win some, you lose some. Maar het blijft wel onze partij. Dat is precies waarom ik me er zo thuis voel. Open debat, respect en gedeelde idealen.
Hopelijk gaan vééél mensen dat gevoel delen de komende drie weken.
Hieronder mijn speech als kandidaat voor de congresgangers.
Partijgenoten,
Sinds 2007 ben ik, samen met Tof, Britta en Jan, jullie vertegenwoordiger in de Senaat. Dat blijf ik graag, zeker nu onze leus Knokken voor wat Kwetsbaar is, weer uit de mottenballen kan. Wajongers zitten straks thuis, de natuur ligt onder vuur en er komt een klopjacht op mensen zonder papieren. De Eerste Kamer lijkt opeens de linkse hoop in bange dagen. En geloof het of niet: de Senaat kán werken!
Zo kreeg ik een meerderheid enthousiast om alle wettelijke inbreuken op de privacy onder de loep te nemen. Dat leidde tot gezamenlijke uitgangspunten én kortere bewaartermijnen van onze telefoon en internetgegevens.
Als ex wethouder let ik op de praktijk. Daarom bedong ik namens GroenLinks garanties voor het minimabeleid en voor opvang van asielzoekers. Steeds weer bepleit ik dat vrouwen- en kinderrechten geen dode letter zijn.
En als expert Europees asiel en migratierecht ken ik de verdragen en richtlijnen als mijn broekzak. Die deskundigheid maakt me als politica extra effectief. Ik kon mijn kennis inzetten bij de onderhandelingen over Paars Plus. En in de Eerste Kamer mag ik ook vaak namens de andere linkse partijen spreken. Door me actief te roeren in de Raad van Europa en het publieke debat, versterk ik ook buiten het Binnenhof dit unieke GroenLinks geluid. Wij komen als geen ander op voor vluchtelingen en andere migranten.
En dat is geen luxe. Europese rechters fluiten Nederland terug, maar toch blijft dit kabinet de grenzen van de mensenrechten tarten. Wil zelfs goede Europese afspraken terugdraaien. Ik wil geen rechts lánd, maar een rechtsstáát. Met de vensters open naar Europa en de wereld. Daar span ik me voor in, sámen met alle geledingen in onze partij.
Congres, ik ben thuisgeraakt in de Eerste Kamer en verheug me op de tweede termijn. Mijn ervaring gaat zich dan nog méér uitbetalen. De kandidatencommissie adviseert een heel hoge plek in blok 2 én noemt Tof en mij een sterk koppel. Één en één is twee!