Minder sociale huurwoningen in Amsterdam - Hoofdinhoud
In NUL 20, het tijdschrift voor woonbeleid in de regio Amsterdam, las ik onlangs over de verhuur van woningen in Amsterdam. Inmiddels lopen theorie en praktijk daar volledig spaak. De verhuurprijzen van woningen zijn dusdanig strikt gemaximeerd volgens de wet, dat het niet meer aantrekkelijk is om woningen te verhuren. Er is niet voor niets nauwelijks een woning te vinden in Amsterdam voor een huurprijs tussen de 650 en 800 Euro. De marktprijzen van woningen zijn veel sneller gestegen ten opzichte van de huren.
De theorie is dat de helft van de woningen in het centrum in het gereguleerde huursegment valt. Aan woningen wordt volgens het Woningwaarderingsstelsel een aantal punten toegekend, op basis waarvan de huur wordt vastgesteld. De maximale huurprijs van woningen in het gereguleerde stelsel (maximaal 142 punten) bedraagt 653 Euro. Verhuurders komen steeds meer tegen deze praktijk in het geweer. Dit is niet zo vreemd omdat vanwege de hoge marktprijzen van woningen er geen rendement meer is te behalen op verhuur. De theorie staat daarmee op gespannen voet met de praktijk.
De oplossing zou deels kunnen gaat zitten in het toekennen van meer punten in het Woningwaarderingsstelsel aan woningen in populaire gebieden. Hiermee zou een gedeelte van deze woningen weer in het geliberaliseerde segment boven de 653 Euro huur kunnen komen. Wethouder Ossel van Amsterdam wil de sociale huurgrens of de liberalisatiegrens van 653 Euro optrekken naar 900 Euro. Hiermee zou een nog groter gedeelte van de Amsterdamse woningmarkt onder regie van de gemeente komen te vallen. Hier ben ik dan ook niet mee eens. Het doel dat ik deel met Ossel is echter wel hetzelfde, namelijk hogere huurprijzen in Amsterdam. Ik ben echter van mening dat er meer woningen vanuit de sociale huursector naar het geliberaliseerde segment moeten worden overgeheveld. Als de woning vrij komt wel te verstaan. Meer marktconforme huren derhalve.
Ten eerste zou hiermee de binnenstad ook voor de midden- en hogere inkomens beter bereikbaar worden. Ook mensen met een midden- tot hoger inkomen moeten in het centrum van Amsterdam kunnen wonen. Er zijn nu nauwelijks woningen onder de 900 Euro.
Ten tweede leidt dit tot een betere prijs/kwaliteitverhouding van woningen omdat het aantrekkelijker wordt te investeren in een woning. Als woningeigenaar kun je immers een hogere huur vragen.
Binnenkort komt de Kamercommissie Binnenlandse Zaken te spreken over het Woningwaarderingsstelsel. In ieder geval toon ik hiermee alvast een tipje van de liberale sluier.