Energiek platteland

Met dank overgenomen van P.F.C. (Paulus) Jansen i, gepubliceerd op maandag 31 januari 2011, 21:01.

In Den Haag zijn we meestal bezig met discussies over grote energiepolitiek: de liberalisering en privatisering van de energiemarkt, de gasrotonde, de Green Deal. Dat soort werk. Dan vormt een praktijkdag van het Netwerk Platteland een prettige afwisseling met de Haagse abstractie. In de dorpen zijn veel mensen praktisch bezig zijn met energiebesparing en duurzame energie.

Een drietal bewoners van Hoonhorst –een kleine kern van de gemeente Dalfsen- hebben een tijd terug het initiatief genomen voor Duurzaam Hoonhorst, dat zijn inmiddels 17 projecten om energie te besparen of duurzaam op te wekken, in combinatie van de versterking van het wij-gevoel en de lokale economie. Mensen uit hun dorp leveren snoeihout en groenafval in bij een lokaal bedrijf. Het snoeihout wordt versnipperd en het groenafval gecomposteerd, de warmte wordt benut voor het drogen van de houtsnippers en het verwarmen van een nabijgelegen mestvergister. De helft van de houtsnippers wordt door het bedrijf als tegenprestatie geleverd aan de dorps-cv-installatie, die gestookt wordt op houtsnippers: de kerk, het dorpshuis en een aantal andere gemeenschappelijke voorzieningen kunnen zo goedkoop en milieuvriendelijk verwarmd worden.

Het nieuwe omnisportterrein bij het dorp is voorzien van PV-zonnepanelen, die ook ‘s winters voldoende stroom opleveren om de energiezuinige LED-verlichting te laten branden. Inmiddels hebben 75 van de 450 dorpelingen een EPA-maatwerkadvies laten maken voor hun woning. Binnenkort start de uitvoering van de isolatie- en installatieverbeteringen, uitgevoerd door een lokaal bedrijf.

In de Achterhoek zijn een drietal agrarische natuurbeheer-verenigingen opgericht, die zich onder meer bezig houden met het onderhoud aan de waardevolle houtwallen in de streek. Het hakhout wordt deels verwerkt tot houtsnippers die gebruikt worden in middelgrote HR-houtverwarmingsinstallaties met buffervat. Middelgroot houdt in: 100-1000kW (10-100 woningen). Deze schaal is gekozen om de transportafstanden van de brandstof zo kort mogelijk te houden. Ik denk overigens dat de emissies van deze installaties wel een punt van aandacht zijn, al werd me verzekerd dat ze voldoen aan de Europese eisen.

Ook de vergistingsinstallaties doen het steeds beter op het platteland. Recent is door de firma Host een prefab standaardinstallatie MicroFerm ontwikkeld die binnen vier weken staat en weinig toezicht van de boer nodig heeft. De vergister draait op pure mest, zonder toevoeging van maisafval e.d. Hij is financieel aantrekkelijk vanaf 120 stuks melkvee.

Wouter Veefkind van LTO-Noord hield een presentatie over een project dat twee vliegen in één klap slaat: Asbest van het dak/energie in het bedrijf. Het richt zich op de sanering van de asbestdaken op boerenschuren, in combinatie met de aanleg van een nieuw geïntegreerd dak van zonnepanelen. Inmiddels is er ervaring opgedaan met de proefsanering van vijf bedrijven.

Dan werd er nog een verhaal gehouden door Bio Energie Bergerden, de ontwikkelaar van een relatief grote biomassavergister met elektriciteit/warmtecentrale bij een nieuw glastuinbouwgebied tussen Nijmegen en Arnhem. En door de VOF Hagenwind, 11 boeren in Aalten die een gezamenlijk windpark ontwikkeld hebben met een opbrengst in het eerste jaar gelijk aan het verbruik van 10.000 huishoudens.

Natuurlijk hadden de bedenkers van al deze projecten ook nog wel wat wensen aan het adres van de drie Kamerleden die belangstelling toonden. De belangrijkste: pas zo snel mogelijk de wet aan, waarmee mensen die collectief hun eigen elektriciteit willen opwekken niet slechter behandeld worden dan degenen die dat individueel doen. Een voorstel dat al gesteund wordt door PvdA, SP, GL en D66. Als het CDA net zoveel van het platteland houdt als het voortdurend beweert moet een parlementaire meerderheid geen probleem zijn. Toch?