Met veel adrenaline achter de vergadertafel - Hoofdinhoud
Op moment van schrijven dwarrelen de sneeuwvlokken naar beneden. Een prachtig gezicht. Alles ziet er opeens een stuk mooier uit. Hoewel de winter niet mijn favoriete seizoen is, kan ik er wel van genieten. Hoop dat het kerstreces straks ook zo mooi is. Nu is het vooral hard bikkelen om het reces te halen. Zoals deze week met de behandeling van de begroting Infrastructuur en Milieu. Tot tweemaal toe tot in de nacht bezig geweest. Van woensdag op donderdag zelfs tot 02.30 uur. Dat moet je niet iedere week hebben.
De Kameragenda staat momenteel overvol. Deze week werden er zelfs meerdere begrotingen behandeld. Het eind komt wel in zicht. Zelf heb ik nog twee maandagen vergaderen in de agenda staan. De behandeling van het MIRT = Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport. De behandeling van dit meerjarenprogramma staat wel onder druk vanwege een deze week ingediende motie van de coalitie.
Wat is het geval. Minister Schultz heeft twee weken terug aangegeven vooral in de Randstad te willen investeren. Dat is bij meerdere partijen verkeerd gevallen. Ook bij de ChristenUnie. Met name voor regeringspartij het CDA was dit een vervelende zaak. Hun kabinet werd nu met reden uitgemaakt voor een Randstadkabinet. Dat is lastig voor een partij die er altijd prat op gaat zo voor de regio op te komen. Tijdens de begrotingsbehandeling heb ik samen met collega Monasch (PvdA) een motie ingediend om bij de prioritering in de komende jaren naast de Randstad óók de krimpregio's en het oosten en noorden van het land mee te nemen. Je zou zeggen: CDA steun die motie. Dan kunnen we de komende maanden dus ook de regio betrekken bij de lastige afwegingen die we moeten maken. Zeker nu er zo weinig geld is zal dat nog een zware taak en verantwoordelijk zijn.
Wat doet echter het CDA: samen met VVD en PVV wordt er een motie ingediend waarin zonder dat er een fatsoenlijke afweging heeft kunnen plaatsvinden 17 regionale projecten ter stemming aan ons wordt voorgelegd. Rijp en groen door elkaar. Aanname van deze motie (er staat al een Kamermeerderheid onder) betekent een beslag van 4 tot 6 miljard euro op de al zeer krappe financiele middelen die voor de komende jaren beschikbaar staan. Zonder dat we er fatsoenlijk over hebben kunnen spreken. Met deze motie probeert het CDA haar regionale gezicht weer op te poetsen (er gingen uiteraard direct allerlei persberichten naar regionale media) richting de Statenverkiezingen van maart a.s.
Slimme motie zou je zeggen (VVD en PVV laten zich er mooi voor gebruiken en worden in de persberichten niet genoemd), maar wel een schoffering richting zowel de minister (die kan de komende jaren weinig meer doen omdat meeste geld (tot 2028!) belegd is) als ook de rest van de Tweede Kamer. Machtspolitiek pur sang. Zo kennen we het CDA weer. De bescheiden houding van net na 9 juni is volledig verdwenen. En waar is de uitgestoken hand van deze coalitie gebleven? Het is in ieder geval vanuit de Tweede Kamer tot een vuist geworden en het verziekt de debatten over infrastructuur voor de komende jaren. Waar moeten we het met deze motie op tafel komende maandag bij het MIRT (debat staat gepland van 10.15 tot 23.00 uur) nog over hebben? We zullen zien wat er gaat gebeuren. Ik zal in ieder geval met heel veel adrenaline in mijn lijf achter de vergadertafel zitten.
Tijdens debat over begroting Infrastructuur en Milieu heb ik staatssecretaris Atsma overigens met heel veel moeite er toe kunnen bewegen terug te komen op zijn besluit om Maleisisch hardhout toe te laten tot het duurzaam inkoopbeleid van de overheid. Het hout voldoet namelijk (nog) niet aan onze duurzaamheidseisen. Hij was echter van plan door te zetten. Op het allerlaatste moment kwam hij daar na enig powerplay van mijn kant (sorry, het was echt nodig) op terug. Nu praten we er in januari verder over.
Deze week ook nog deelgenomen aan het debat over de steun aan Ierland. Die steun valt binnen de grenzen van de gemaakte afspraken in mei over het zgn noodfonds. Ik heb wel aangedrongen op een debat tussen Kamer en regering over scenario's als er nog meer landen gaan komen die steun nodig hebben. De kans is aanwezig dat na Griekenland en Ierland straks ook Portugal en Spanje aan gaan kloppen. Dan komen de begrenzingen van wat we in de eurozone voor elkaar kunnen doen wel in zicht.
Minister de Jager pakte het verzoek op en gaf aan graag in beslotenheid met de Kamer verder te willen spreken. De beslotenheid heeft alles te maken met de onrust op de financiële markten. Alleen al het noemen van scenario's kan gevolgen hebben. Dat was misschien wel de reden dat verschillende partijen zo fel op Ronald Plasterk (PvdA) reageerde toen hij deze week steun voor Ierland afhankelijk maakte van toezeggingen van het kabinet op andere terreinen (waaronder onderwijs). Het werd als een politiek spelletje bestempeld. Ik heb me niet zo in dat debat gemengd. Want ook dat kan al snel tot een politiek spelletje (maar dan richting PvdA) verworden.
Wel heb ik Plasterk gelijk gegeven dat er gesproken moet worden over de vraag waarom de PVV van de coalitie de andere kant mag uitkijken als het op verantwoordelijkheid nemen aankomt en dat men van de oppositie wel verwacht dat ze steun geven. Elly Blanksma (CDA) noemde overigens het gedrag van de PVV onverantwoord. Dat lokte bij mij de conclusie uit dat het CDA wel accepteert dat haar belangrijke gedoogpartner op dit punt onverantwoord gedrag vertoond. Toen ik Tony van Dijck (PVV) vroeg wat de oproep van het CDA in zijn richting hem deed, was zijn antwoord: 'niets'. Duidelijker kon het niet.
Ik wens iedereen een fijn (Sinterklaas) weekend toe. Tot volgende week en zoals bekend door de weeks te volgen via www.twitter.com/arieslob