Druk? - Hoofdinhoud

Afgelopen weken is er veel discussie geweest over de zware beroepen. En ik ben bang dat daar nog lang over doorgediscussieerd zal gaan worden. Ik wil niet zeggen dat het Kamerlidmaatschap een zware baan is…

Maar druk is het deze weken wel.

U hoort mij niet klagen hoor, maar als mensen lacherig doen over zwaar werk in combinatie met het Kamerlidmaatschap vraag ik mij af of er wel een goed idee is van wat zwaar werk is. Op ons congres afgelopen zaterdag bijvoorbeeld sprak ik een paar leden over zo’n zwaar beroep. Ze zaten in de bouw en hadden het erover dat doorwerken wel een probleem is, als er geen oplossing komt voor dat zware lichamelijke werk dat een bouwvakker heeft. We kregen het over oplossingen en weet u wat ze bedachten? Misschien worden we dan wel chauffeur. En laten die nu uitgerekend afgelopen woensdag het plan gehad hebben om te gaan staken. Het kan verkeren.

Misschien is zwaar wel niet zo’n goede term. Ik denk dat wanneer je 30 jaar hetzelfde doet, dat ook zwaar gaat aanvoelen. En als je dan ineens het perspectief hebt dat het werk wat je doet nog langer gaat duren kan ik me voorstellen dat je er niet blij mee bent. Nee, dan Kamerlid. Ik hoef mij niet te beklagen dat ik iedere dag hetzelfde doe. Maandag bezig geweest met de onderzoekscommissie. Dinsdag na het gebruikelijke fractieberaad de plenaire behandeling van de Wet Dieren. Woensdag als vroeg begonnen met een overleg over de Financiering van ons Landschap, een rapport dat opgesteld is onder leiding van dhr. Rinnoy Kan. Daarna weer druk geweest in de onderzoekscommissie waarna in de loop van de middag het tweede deel van de behandeling van de Wet Dieren volgde. De dag werd afgesloten met een commissievergadering over de Landbouwraad waar we gesproken hebben over de problemen met de melkprijs. Donderdag een debat over vliegveld Lelystad (zie verder op mijn site), voorbereiding van de diverse debatten die eraan zitten te komen en veel leeswerk. ’s Avonds weer een commissievergadering met minister Eurlings maar dit keer over de veiligheid op het spoor. En dan nog weer terug naar huis. Vandaag weer met de Tijdelijke Onderzoekscommissie aan de slag geweest. Leuk, informatief, leerzaam, intensief. En weer veel leeswerk voor de komende weken. Zwaar? Ach, wat is zwaar.

Vandaag ook tijd om eens eventjes terug te blikken terwijl mijn fractiegenoten lekker op pad zijn in Rotterdam. Ik had graag meegewild maar dat zat er dit keer niet in. Met dat terugblikken moet ik ook weer even denken aan de behandeling van de Wet Dieren. Ik heb voorgesteld om het Burgerlijk Wetboek te wijzigen waarin dieren nog steeds als zaken behandeld worden. En een dier is geen zaak. Ik heb daar wel een mooi voorbeeld bij. Als wij een tafel vervoeren in een auto, geeft het niet als die een beetje klem zit en de poten een beetje verbuigen. Als wij een dier in een auto vervoeren, zorgen wij dat die voldoende ruimte heeft, te drinken krijgt en niet achterblijft als de auto afgesloten wordt. Dat staat nergens in de wet, maar wij vinden dat wel normaal. Het moet niet gelijk in regels worden vastgelegd. Het besef verschilt van situatie tot situatie. Juist het feit dat erkend wordt dat het dier geen zaak is, komt echter tegemoet aan het gevoel in de samenleving: een dier is geen zaak.

ernst