De anti-kraakwet - Hoofdinhoud

Op vrijdag 1 oktober 2010 is kraken in Nederland bij wet verboden. Het kraakverbod is een initiatief van de VVD, CDA en de ChristenUnie.

Opmerkelijk dat onroerend goed deze bescherming tot op heden nog niet kende. Immers, op het stelen van fietsen, auto’s, kleding, portemonnees staat straf. Maar een leegstaand pand kan, zonder dat daarvoor toestemming nodig is van de eigenaar, straffeloos worden betreden en gebruikt door krakers. De eigenaar moet vervolgens in actie komen om zijn pand weer terug in bezit te krijgen. De krakers krijgen gedurende die tijd de voorkeur van de twijfel en mogen in het pand blijven zitten.

Een aantal gemeenten waaronder Groningen en Nijmegen hebben bij monde van hun gemeentebesturen expliciet te kennen gegeven deze zogenoemde ‘rechtse wet’ niet uit te willen voeren. Dat de lokale driehoek bestaande uit politie, openbaar ministerie en de burgemeester prioriteiten stelt in het lokale veiligheidsbeleid wordt door deze gemeentebesturen gemakshalve aan voorbij gegaan.

We belanden echter in een rechtstatelijk vacuüm als gemeenten op voorhand aangeven een democratisch aangenomen wet niet uit te zullen voeren. Als gemeenten selectief gaan winkelen in de wetswinkel die Den Haag heet worden de fundamenten van onze rechtsstaat aangetast. Dit nodigt bovendien uit tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Waarom zouden u en ik zich nog aan de letter van de wet houden als gemeenten dat ook niet doen?

Een ander belangrijk onderdeel van deze wet, misschien wel het allerbelangrijkste, is dat leegstand actiever kan worden tegengegaan. De wet biedt gemeenten de mogelijkheid om eigenaren te laten melden bij de gemeente dat er sprake is van leegstand. Vervolgens kunnen gemeenten een beroep doen op eigenaren om medewerking te verlenen aan een tijdelijke invulling van deze panden. De wet biedt dan ook kansen in plaats van bedreigingen. Ook voor krakers!