Kinderopvang - Hoofdinhoud

Foto Flickr / Inferis

Het ligt al weer een paar jaar achter mij. De drukke en heel leuke jaren van een kindje voorop en een kindje achterop de fiets. Mijn man en ik kozen ervoor om twee banen met twee kinderen te combineren. En we hadden geluk: we vonden een geweldige crèche vlak in de buurt. En hadden we een keer een probleem dan was er altijd wel een oma, een buurvrouw of een moeder uit de buurt die even bij kon springen. En hadden andere ouders een probleem, dan sprongen wij bij. Het ging soms met kunst- en vliegwerk, maar het lukte allemaal best.

Dat was niet voor iedereen weggelegd. Kinderopvang was duur en niet alle werkgevers waren bereid om bij te dragen. Wij betaalden de kosten van de opvang zelf - dat was, halverwege de jaren ’90, niet ongewoon. Een flink deel van ons inkomen ging er aan op. We hadden allebei een fatsoenlijk salaris, dus het kon er best af.

Voor veel ouders waren de kosten van de kinderopvang een te hoge drempel: van het gezinsinkomen bleef na aftrek van die kosten soms echt niet genoeg over om fatsoenlijk van te leven. Vrouwen zegden hun baan daarom nogal eens op. En trouwens: ook de kwaliteit van de opvang liet nog al eens te wensen over.

Dat is nu gelukkig anders. De afgelopen jaren is veel geld vrij gemaakt voor een goede opvang en een goede compensatie van deze kosten. Iets om met recht trots op te zijn, want Nederland liep hier hopeloos in achter. De kinderopvang was hier nog erg duur, het zwangerschapsverlof is nog steeds kort. Allemaal zaken die nu ietsje beter geregeld zijn. Ik was daar trots op.

Het verbaast mij dan ook zeer dat nu er bezuinigd moet worden, er fors gesneden gaat worden in de kinderopvang. Begon het eindelijk een beetje te lopen in dit land met de arbeidsparticipatie van vrouwen, gaan we weer terug naar af. Een buitengewoon teleurstellende en ook domme gedachte. Al die vrouwen (én mannen) hebben we nu en straks heel hard nodig voor de arbeidsmarkt. We moeten goede onderwijzers voor de klas hebben, ervaren verpleegkundigen aan het bed. Het is echt heel kortzichtig korte termijn denken als je zo de staatskas weer op orde denkt te krijgen.

Ik heb dan ook mijn handtekening gezet op de website van GroenLinks - samen met hen, met de SP en met D66 heeft de PvdA andere voorstellen gemaakt: bétere voorstellen welteverstaan. Bezuinigen op straaljagers bijvoorbeeld.