Afscheidsspeech in de Gemeenteraadsvergadering van 30 juni 2010 - Hoofdinhoud

Hoe kijk je terug op bijna zes jaar wethouderschap? Ik kan slechts concluderen dat het zo snel is gegaan.

Ik kan het alleen maar inschatten door naar onze oudste dochter Manon te kijken. Net drie was ze toen ik in 2004 wethouder werd, ze zat nog niet op school. Nu is ze bijna negen, gaat naar de bovenbouw en heeft inmiddels een zus van vier jaar, Amber. Wethouder worden was een sprong in het diepe, die ik durfde te nemen omdat het mijn droom was, mijn man Danny achter mij stond en de fractie van de VVD er vertrouwen in had. Dat is nu bijna zes jaar geleden. De wereld ziet er anders uit. Er zijn andere mensen, nieuwe partijen, er is een nieuwe gemeente en mijn portefeuille is grondig veranderd. Niet is en alles wordt, was niet voor niets de tekst op de uitnodiging voor de nieuwjaarsreceptie. Toch zijn ook dingen hetzelfde gebleven. Ik constateer met plezier dat de gemeente Zuidplas een cultuur kent van prettig met elkaar omgaan, stevige debatten op inhoud met respect voor verschillen en met humor. Binnen en buiten de Raadzaal een plezierige manier van contact onderhouden. Een gemeenschappelijk doel: van de gemeente Zuidplas een mooie en fijne gemeente maken.

Besturen is niet eenvoudig, maar dat hoeft het ook niet te zijn. In deze raadzaal komen vele belangen bij elkaar en moeten tegen elkaar afgewogen worden als ze niet gezamenlijk kunnen komen. De afgelopen jaren is dat veelvuldig gebeurd. Ik kijk toch ook nog even in het verleden naar de rechtsvoorgangers van onze nieuwe gemeente. In de stuurgroep Fusie hebben we hard en constructief gewerkt om het zo te organiseren dat er op 1 januari een werkbare situatie onstaat. Ik heb veel geleerd van onze fusie. Verschillen mogen er zijn, een eenheidsworst is niet wat we willen. Mensen zijn geen machines. Op papier ziet alles er eenvoudig uit, een organigram is zo getekend. Maar de wereld wordt bewoond door mensen en niet door nota’s. Onderkennen dat mensen zich hard maken voor dingen die ze belangrijk vinden, waar ze aan hechten, betekent dat je in debatten en in besprekingen respect verkrijgt voor elkaars standpunt en vanuit begrip kunt gaan werken aan een doelstelling.

Lokaal bestuur is concreet en zichtbaar. Ik kijk met veel plezier terug op projecten die gerealiseerd zijn en tastbaar aanwezig zijn zoals de speeltuin, de Batavier, het Jongerencentrum ’t Blok en het Werkcenter. Met heel veel mensen hebben we er aan gewerkt en lokale politiek maakt dus daadwerkelijk verschil. Het Blok is uiteindelijk gerealiseerd zonder zienswijzen en bezwaarschriften, een compliment aan de medewerkers, de jongeren, de ontwerpers, de raadsleden en aan de omwonenden die met elkaar keken hoe deze dergelijke voorziening kon worden ingepast in de omgeving.

Het Werkcenter staat misschien wel symbool voor mijn politieke overtuiging: mensen zelf de regie geven over hun leven. Deze gemeente geeft u geen uitkering maar biedt u echt werk aan bij een echt bedrijf dat prima staat op de CV. Een persoonlijke aanpak die verschil maakt voor mensen. Sommige dingen zijn (nog) minder tastbaar maar hebben wel grote gevolgen: de ontwikkeling van de Zuidplaspolder, een helder economisch beleid en een stevige financiele basis. Ik ben er trots op dat we met de gisteren vastgestelde Perspectievennota laten zien dat het kan: lage lasten en sterke voorzieningen. En ik ben heel trots dat ik deel heb mogen uitmaken van het fundament voor de gemeente Zuidplas.

Politiek bedrijven en een gemeente besturen is een zware verantwoordelijkheid. Ik ben met hart en ziel liberaal: vrijheid en verantwoordelijkheid zijn waarden waar ik zaken op toets. Hoe kun je als overheid mensen in hun kracht zetten, zodat ze het maximale uit zichzelf kunnen halen? In onze gemeenschap heb ik gezien dat mensen en organisaties als ze uitgedaagd worden de mooiste dingen kunnen bewerkstelligen. Er is zoveel creativiteit in onze gemeente. Kijk bijvoorbeeld maar naar de seniorencooperatie, een prachtig initiatief van ouderen in onze gemeente of naar Piet Molenaar en zijn scootmobielcursussen. Als bestuurder ben je er voor álle inwoners en voor álle raadsleden. Ik hoop dat ik daaraan heb kunnen voldoen. Zeker in onze nieuwe gemeente is bereikbaarheid en aanwezigheid van raadsleden en collegeleden heel erg belangrijk: we zijn en blijven dorps.

Over dorps wil ik graag nog de volgende oproep doen, een oproep die zijn basis al vindt in het fusietraject. Ik zou de gemeente Zuidplas graag willen meegeven om te blijven spreken over dorpen in plaats van over kernen. Mensen wonen niet in een kern, het heeft iets afstandelijks en abstracts. Mensen wonen in een dorp en uit net uitgekomen onderzoek blijkt ook dat mensen het liefst in een dorp willen wonen. Een positieve noot voor de Zuidplasontwikkeling tussen alle uitgebrachte onderzoeken! Hoewel mij meerdere malen is verzekerd dat het niet gaat lukken om het woord “kernen” te vermijden, is het ons tot nu toe aardig gelukt. Net zoals dat we hier niet spreken over het ambtelijk apparaat maar over de ambtelijke organisatie, zou ik u willen oproepen om te blijven spreken over dorpen. Politiek is immers een semantische wereld en met onze woorden drukken we uit wat we zijn.

Het gaat te ver om hier iedereen persoonlijk te bedanken. Toch ga ik een poging wagen. Ik dank de raadsleden en de commissieleden voor het vertrouwen in het afgelopen half jaar in de gemeente Zuidplas. “Het waren zes geweldige maanden!” Nieuw en oud door elkaar: ik heb mijn steentje bij willen dragen aan een cultuur van discussie op inhoud en discussie in de raad. Geen dikke coalitie akkoorden waarin alles voor vier jaar is dichtgetimmerd, maar een akkoord op hoofdlijnen en verder discussie op argumenten in de politieke arena.

Ik dank de mensen met wie ik het fusieproces heb doorlopen voor hun collegialiteit en wil om tot ons gezamenlijk doel te komen: de leden van de stuurgroep Fusie en de leden van de BKG. Ik dank het College, dit College en de Colleges daarvoor waar ik deel van mocht uitmaken, voor de fijne tijd. Andre, Jan, Rinus en Arjen, ik heb hier heel veel geleerd en dank jullie hartelijk voor de collegialiteit en de open sfeer waarin wij met elkaar samenwerken. Mijn opvolger Henk komt in een fijn team terecht! Ik dank de Griffie, Peter en Koos, maar ook Hans Putker, voor de wijze waarop we samenwerken om de Raad van alle informatie te voorzien. Maar ook de persoonlijke gesprekken eromheen vind ik heel bijzonder. De directie, Jan en Wilma, voor hun nimmer aflatend geduld met ons college. Een speciaal woord van dank gaat naar de collega’s met wie ik mocht samenwerken op mijn portefeuille; beleidsmedewerkers, projectleiders en afdelingshoofden: Arjen, Lennart, Ronilla, Luc, Pim, Hans en jullie medewerkers. De mensen van Communicatie en het Bestuursecretariaat. De lach en de traan koester ik. En natuurlijk de medewerkers van FaZa die hier zo prettig altijd de vergaderingen verzorgen. Let u eens op de kopjes van Mas, die ze rondbrengt, geselecteerd op kleur.. De VVD fractie en het Bestuur wil ik expliciet bedanken voor het vertrouwen om vanuit de liberale geleding de wethouderspost te mogen vervullen.

En natuurlijk gaat een groot woord van dank uit naar mijn gezin, Danny die het mogelijk maakt dat ik dit allemaal kan doen. Manon en Amber, voor wie ik hoop dat ze op kunnen groeien in een wereld waarin je mag zijn wat je wilt. Volgens mij is de wereld later een paardrijjuf en een prinses rijker.

Lieve mensen, er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu echt gekomen…