Skottelbraai

Met dank overgenomen van E.M.R. (Esther) de Lange i, gepubliceerd op woensdag 30 juni 2010.

Vuvuzela Een EK of WK blijft een aparte gewaarwording in een internationale

omgeving als het Europees Parlement. Dat sport verbroedert merkten we

tijdens ‘onze’ eerste wedstrijd, die Deense en Nederlandse medewerkers

en politici samen bekeken. Tegelijkertijd neemt ook de nationale trots

toe: het kantoor van mijn medewerkers is ineens opvallend oranje en

uit de burelen van de Spaanse en Franse collega’s klonken de afgelopen

week getergde kreten. Eenmaal terug thuis in Nederland valt me op hoezeer de Nederlandse bevolking openstaat voor nieuwe invloeden enervaringen. Zo zijn we inmiddels ervaren vuvuzela-bespelers.

Ook culinair gezien staan we ineens overal voor open. Rondom de

wedstrijd Nederland-Japan zag ik de buren massaal aan de sushi en wie

had er voor het WK gehoord van een 'skottelbraai', het Zuid-Afrikaanse

compromis tussen Amerikaanse barbecue en de Aziatische wok? Een maand

geleden nog geheel onbekend, nu de nieuwe aanwinst in menige

achtertuin. Soms zou je willen dat Nederlanders net zo trots zouden

zijn op onze eigen producten en niet alleen op al dat exotische van

veraf. Maar goed, de supermarkten kunnen de proviand voor op en om de

skottelbraai amper aanvoeren. Zij verwachten dankzij het WK 50 miljoen euro

extra te incasseren. Hopelijk ziet ook de boer daar iets van terug, al

is de ervaring helaas anders. Volgende week zal de landbouwcommissie

van het Europees Parlement in het rapport van collega Bové de

Commissie aansporen eindelijk iets aan deze kromme margeverdeling te

doen.

Wat we bij al dat voetbalgeweld en die culinaire excessen nog wel eens

vergeten is dat Nederland en Europa niet alleen tijdens het WK maar al

sinds jaar en dag de belangrijkste agrarische handelspartners zijn voor

Zuid-Afrika. Meer dan de helft van Zuid-Afrika’s agroproducten vinden

hun weg naar de EU, zoals wijn, maïs, sinaasappels, druiven en

rietsuiker. De import vanuit de EU is een stuk kleiner, waardoor de

handelsbalans ruim een miljard euro in de plus staat. Dezelfde trend zien

we trouwens voor het hele continent Afrika, dat dankzij speciale

handelsakkoorden voor de armste landen vrije toegang heeft tot de

Europese markt. De EU is dan ook de grootste importeur van

landbouwproducten uit Afrika.

Toch slagen burgers en (erger nog) politici er keer op keer weer in

te spreken over het ‘fort Europa’ waar producten uit

ontwikkelingslanden geen tot weinig toegang krijgen en dat eigen producten

massaal met exportsubsidies op de wereldmarkt dumpt. Twintig jaar

geleden hadden ze een punt, maar inmiddels loopt Europa voorop in

markttoegang voor de armste landen. Eenzijdig hebben we besloten in

2013 alle exportsteun te stoppen. Zelfs met Obama in het Witte Huis

heeft Amerika dat moedige voorbeeld nog niet durven volgen.

Ik hoop dat deze boodschap ook aankomt bij degenen die braden rond de 'skottel' en verder wens ik iedereen natuurlijk nog veel voetbalplezier toe!