Johannesburg is klaar voor het WK voetbal - Hoofdinhoud
Johannesburg is klaar voor het wereldkampioenschap voetbal. Het vliegveld is enorm uitgebreid, de taxi’s die daar mogen komen rijden op de meter (en nu echt) en de hele stad loopt in een voetbalshirtje.
Een paar weken geleden deed ik in Leiden mee aan een debat over de voors en tegens van het WK in Zuid Afrika. Komt het land niet met een enorme financiële strop te zitten? Olympische spelen betalen zich toch ook nooit uit? En als er iets mis gaat, komt het land dan ooit over de antireclame heen?
Dat gevoel leeft hier in Jo'burg helemaal niet. En na een dagje rondkijken begin ik te begrijpen waarom. Het WK verandert wat in de hoofden van mensen. Ze zijn trots. Afrika kan dit. Zo'n groot toernooi, waar zoveel westerse gasten op afkomen. Afrika zal ons eens laten zien dat ze in staat zijn daar een succes van te maken.
Zondagochtend werd een nieuw cultureel centrum geopend, midden in het centrum. Een voormalige no-go-area. Wat was de koffie lekker, wat was de kunst vernieuwend. Deze broedplaats in een oude fabriek was in 18 maanden uit de grond gestampt. En waarom? Vanwege het WK.
We reden door de stad. Mijn vrienden wezen me aan waar ze vroeger woonden. Ze waren er weggetrokken want de buurt verloederde, maar daar was nu geen sprake meer van. Wat waren de straten schoon. Vanwege het WK.
Er rijden lijnbussen, de Gautrain, een nieuwe lightrail, gaat echt binnenkort rijden en de binnenstad wordt opgeknapt. Wat er nu precies met die voetbalstadions moet gebeuren als het WK voorbij is, weet men nog niet precies, maar er worden plannen gemaakt voor grote popconcerten. Of Bafana Bafana nu gaat winnen of niet, of alle kaartjes nu verkocht worden, de infrastructuur staat en dat nemen ze Johannesburg niet zomaar meer af.
En de trots ook niet, want Afrika, dat zielige continent van de kindjes met hongeroedeem kan zich meten met Atlanta, met Calcary, Athene. Het klinkt wat groots want Zuid Afrika is geen Afrika, het is het meest ontwikkelde land van het continent en Zuid Afrikanen houden eigenlijk niet zo van hun buren en toch, zo wordt het nu eenmaal gevoeld. En dat is goed, want overtuiging en zelfvertrouwen helpen de ontwikkeling.