Dagkoersen - Hoofdinhoud

Als bijdetijdse voorzitter heb ik natuurlijk alle middelen van de moderne communicatie. Blackberry, i-pod, laptop, het zit allemaal in mijn veel te grote handtas. Op een aantal momenten in de week reageer ik nog net iets sneller op het gepiep, gezoem of de ping uit mijn tas. De peilingen! Job Cohen noemde ze afgelopen week dagkoersen, en dat is precies wat ze zijn. Toch zijn ze soms meer van invloed op mijn stemming dan ik zou willen toegeven.

2009 bijvoorbeeld was geen lekker jaar. Ik weet het bijna uit mijn hoofd, het Nipo zweefde zo rond de 22. Bureau Interview net iets lager, en Maurice de Hond kwam soms zelfs met 14 zetels aanzakken. “Dagkoersen!” hield ik mijzelf elke keer weer voor, maar ik kan het niet ontkennen; chagrijnig werd ik er wel van.

Inmiddels lijken de dagkoersen helemaal omgeslagen. Sinds januari is er een duidelijke stijgende lijn. De val van het kabinet Balkenende 4 zorgde voor de eerste veranderingen. Vervolgens gingen we richting de gemeenteraadsverkiezingen. Ook daar een stijgende lijn. En nu we een nieuwe kandidaat-lijsttrekker hebben, stijgen we verder. Inmiddels zou ik dus licht euforisch moeten zijn, maar toch is dat niet zo. Want het is natuurlijk gewoon waar: peilingen zijn dagkoersen!

Toen we op minder dan twintig zetels stonden, zijn we stug hard door blijven werken. En dat is precies wat we nu ook moeten doen. We moeten niet gemakkelijk achter over gaan leunen en denken dat we er zijn. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. We moeten elke dag blijven doorgaan om het vertrouwen van de mensen in dit land te verdienen. En dat doen we op elke plek: in de afdelingen, in de gemeentebesturen, in de provincies, in de Eerste- en Tweede kamer. Als uw voorzitter ga ik er voor zorgen dat we een prachtige campagne gaan neerzetten. Daarvoor hebben wij u allemaal nodig.