EU, Iran en internetfiltering: eindelijk actie?

Met dank overgenomen van M.H.P. (Martijn) van Dam i, gepubliceerd op dinsdag 23 maart 2010.

Het beloofde weer een mooie week te worden: nadat Obama zondagnacht zijn zorgstelsel door het Amerikaanse congres loodste, las ik gistermiddag nog een fijn ANP-bericht: “Verhagen in actie tegen internetcensuur in Iran”. De ministers van Buitenlandse Zaken van de EU-landen zouden afgelopen maandag hebben besloten tot het instellen van een exportverbod op internetfilteringtechnologie vanuit de EU naar Iran.

Hartstikke mooi, want ik maak me al tijden sterk voor een export verbod van internetfilters naar Iran. Maar mijn opluchting en enthousiasme was van korte duur: in de conclusies van de bijeenkomst over Iran blijkt namelijk niets hieruit.

Laat ik duidelijk zijn: een exportverbod van de filters naar Iran moet er komen. De inwoners van Iran hebben recht op vrije informatievoorziening, of het nu gaat om toegang tot mailservers zoals Yahoo of Gmail, het gebruik van Youtube of toegang tot westerse media. Iran installeert echter filters die deze vrijheid stelselmatig inperkt. De filters maken ze echter niet zelf, die importeren ze vanuit andere landen, waaronder uit de EU. Een exportverbod vanuit Europa zou daar grotendeels een einde aan kunnen maken.

Daar heb ik vorig jaar juli via een aangenomen Kamermotie al voor gepleit. Tot mijn tevredenheid nam Verhagen dat initiatief begin september over en kondigde aan het plan, samen met zijn Finse collega, te zullen uitwerken. Tijdens de begrotingsbehandeling van Buitenlandse Zaken herhaalde hij dit voornemen en stelde hij daarnaast een miljoen euro ter beschikking voor de ondersteuning van nieuwe media in Iran. En ook in het overleg van 11 februari met de Kamer stelde hij dat hij het voorstel nogmaals onder ogen had gebracht van de Hoge Commissaris Ashton en dat de Commissie de mogelijkheden aan het onderzoeken was.

Het heeft nu bijna driekwart jaar geduurd voordat er eindelijk iets in beweging lijkt te zijn gezet. Maar zelfs dat is onduidelijk. Ik wacht graag het definitieve verslag van de bijeenkomst van afgelopen maandag af om te horen of er ook daadwerkelijk een verbod komt. Wat mij betreft is het nu eerst zien, dan geloven.