De rust van het reces. En toch… - Hoofdinhoud
We hebben als Kamer deze weken reces. Normaal gesproken ben je dan vaak toch nog wel wat bezig, maar dit keer heb ik ook echt een paar dagen helemaal vrijaf genomen. Op het lezen van je mail na. En op het werkbezoek van vandaag. Maar verder was de aandacht voor mij dit keer echt gericht op het Feest van het Licht dat in de wereld gekomen is. En dan bedoel ik niet al die kaarsjes…
Ik zou de dinsdag voor Kerst naar Brabant gaan vanwege de Q-koorts. Maar u kunt zich de chaos op de weg en op het spoor waarschijnlijk nog wel herinneren. De voorspellingen waren zo slecht dat het risico van file levensgroot aanwezig was en de geplande tijd waarop het werkbezoek zou beginnen waarschijnlijk een illusie was. Dus jammer maar helaas moest ik besluiten het niet door te laten gaan. Volgende week nog maar een keer proberen was de afspraak.
Ik kon mij daarna helemaal concentreren op de activiteiten voor 1e Kerstdag: namelijk het dirigeren van ons ensemble in de kerk. Een behoorlijke inspanning voor de spelers, omdat we twee diensten achter elkaar moesten spelen. Maar het is mooi om zo aan een kerkdienst bij te dragen. Het geeft toch een apart randje aan zo’n dienst die al bijzonder is. Kerst als feest van het Licht dat in de wereld is gekomen. Voor veel mensen betekent dat niets meer - is er geen God die voor hen zorgt en moeten ze het helemaal alleen doen. Voor anderen is het ondenkbaar dat God een Zoon zou hebben, die dan ook nog eens moet leiden. En voor ons is dat nu juist de essentie van het geloof. Een liefhebbende God die zijn Zoon gegeven heeft voor de mensen. Dat is pas een mooi Licht op de werkelijkheid. En dus geen kunstlicht van boom of kaars. Samen met onze dochter en familie van Hennie hebben we de witte kerst gevierd. Nou ja wit, het was wel een beetje nattig allemaal.
Maar vandaag is het werkbezoek aan Brabant dan toch alsnog doorgegaan. Een bezoek vol emotie, met gesprekken over het leed van dieren en ondernemers. Over de problemen die de ziekte bij sommigen mensen met zich meebrengt. Hermen Vreugdenhil, ons Statenlid in Brabant, vertelde dat aan hen informatie was vertrekt waaruit bleek dat 20% van de ziektegevallen langdurige klachten aan de Q-koorts overhouden. Dat is natuurlijk niet mis en maakt duidelijk dat er echt wel maatregelen getroffen moesten worden. Maar ja, hoe ga je dat dan nu verder aanpakken. Dat is nog niet zo makkelijk want je kijkt daarbij onherroepelijk naar het toekomstperspectief naar de sector. Kan die in deze omvang wel zo blijven bestaan of moeten we over andere maatregelen nadenken. Duidelijk moet daarvoor zijn of er een duidelijk verband te leggen is tussen de concentratie van bedrijven en het aantal ziektegevallen. Dat verband is niet 1-op-1 te leggen. Ik sprak bijvoorbeeld met een getroffen ondernemer die ook een winkel op zijn bedrijf heeft. En waar het afgelopen jaar gewoon duizenden klanten zijn geweest, en waarbij in de directe omtrek ook veel mensen wonen. Toch zijn er bij hem maar 4 ziektegevallen in de directe omgeving geconstateerd.
Kortom, een goed bezoek waarin we intensief over de problemen, het verdriet en de zorgen in de sector hebben kunnen spreken. De komende weken zullen veel bedrijven de pijn gaan meemaken van het afscheid moeten nemen van hun drachtige dieren. Ik wens hen daar veel sterkte bij.
ernst
Zie hier voor de foto's van dit werkbezoek