Weblog: 'Goede meisjes, slechte meisjes'

Met dank overgenomen van F. (Fatma) Koşer Kaya i, gepubliceerd op vrijdag 13 maart 2009, column.

Goede meisjes, slechte meisjes

Meisjes stonden de afgelopen twee weken weer eens volop in de aandacht. Dit keer niet als gevolg van een actie om aandacht te vragen voor de hoeveelheid jonge meisjes op de wereld die in armoede leven (zie mijn column van 29 januari) of omdat de emancipatie stokt, maar als resultaat van een prik.

Begin vorige week werd begonnen met de vaccinatie van meisjes tegen het humaan papillimavirus. Kort gezegd, het virus dat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Aan deze vorm van kanker sterven jaarlijks ongeveer tweehonderdvijftig vrouwen, een aantal dat in de toekomst sterk verminderd kan worden met behulp van deze vaccinatie. Tenminste, dat is wat het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) voorziet. Enkele critici betwijfelen de effectiviteit van de prik; zeker bij de groep jonge meisjes die het komende halfjaar mag komen opdraven.

Ondanks het feit dat zo een prik - wanneer hij effectief is - een hoop vrouwen een 5 jaarlijks rendez-vous met de eendenbek bespaart, wil ik in deze column niet ingaan op het wel of niet zinvol zijn van de vaccinatie, want dat is aan medici en de gezondheidsraad, niet aan politici. Waar ik wel op in wil gaan is de aparte wending die de discussie vorige week nam na een artikel in het ‘christelijk betrokken’ Nederlands Dagblad.

In een interview in deze krant stelde professor Wolter Oosterhuis van het Erasmus Medisch Centrum namelijk, dat ‘meisjes die er geen wild seksleven op nahouden, geen inenting tegen baarmoederhalskanker hoeven te krijgen. De prik is vooral ingevoerd omdat er een kleine groep vrouwen is met veel seksuele contacten die zich niet laat controleren.’ Oosterhuis suggereert hiermee dat de prik voor goede christelijke meisjes niet nodig is. Zij hebben door hun christelijke levensstijl namelijk slechts een minieme kans op baarmoederhalskanker. Niet omdat ze iedere dag bidden, maar omdat ze maagd blijven tot hun huwelijk.

Uiteraard ligt de keuze van het wel of niet inenten bij het betreffende meisje en haar ouders. Zij kunnen een afweging maken of het meisje wordt ingeënt tegen dit virus - al dan niet op grond van ethische- of medische bezwaren. Dat een klinisch patholoog christelijke ouders echter bevoogdend aanraadt geen prikje aan hun dochters te geven, omdat ze vóór hun huwelijk toch geen seksueel contact zullen hebben, vind ik te zot voor woorden. Niet alleen wijst hij daardoor met de vingers naar christelijke meisjes die wél seksueel actief zijn voor hun huwelijk, maar erger, hij zegt in feite “het is hun eigen schuld wanneer ze baarmoederhalskanker krijgen”. Hij gebruikt bovendien het vaccinatieprogramma als klankbord van zijn overtuiging.

Ben benieuwd wanneer de eerste islamitische arts uit religieuze overwegingen de vrouw de gruwel van de eendenbek aanraadt boven drie prikjes. De wereld zal waarschijnlijk te klein zijn.

Meer over ...