Vandaag naar de Koningin… - Hoofdinhoud
…maar daar vertel ik natuurlijk niets over!
Nee, het gaat even over elektrische auto’s, Q-koorts, Staatsbosbeheer en het MIRT. Dit laatste debat kenmerkt zich over het algemeen door een hoog Sinterklaasgehalte. Namelijk wie kan er nog meer wensen op tafel leggen. Daarover zometeen nog meer. De andere onderwerpen zijn stuk voor stuk behoorlijk actueel en heel interessant, zoals de elektrische auto. En daarom was het best leuk om er vanmiddag even tussen uit te kunnen om met een grote groep Kamerleden naar paleis Noordeinde te gaan.
…maar daar vertel ik dus verder niets over.
MIRT, het programma van het Rijk om te investeren in de grote infrastructuurprojecten en ruimtelijke ontwikkelingen. In alle landsdelen is dat 2 keer in een jaar een belangrijk punt van gesprek, en ook onze fractie maakt daar veel werk van. In de beperkte spreektijd die je daarvoor maar hebt: we moeten dus kiezen. Om goed voorbereid te zijn hebben Esmé en ik een tour gemaakt langs alle landsdelen. Vier bezoeken dus met telkens 3 of 4 provincies waarvan raadsleden, statenleden, gedeputeerden of wethouders als aanwezigen. Boeiend om te doen, maar ook daar hebben we duidelijk gemaakt dat we uiteindelijk een keuze moeten maken in wat we wel en wat we niet kunnen noemen.
De discussie over Staatsbosbeheer had alles te maken met de pachtprijzen. Ook een heel ingewikkelde discussie, met name voor de eilanden. Daar zijn grote delen in bezit van Staatsbosbeheer en wordt daar pacht voor afgedragen. We hebben in de Kamer afgesproken dat dit meer marktconform moet gaan gebeuren. Maar de verhogingen zijn wel heel fors. En dan ontstaat natuurlijk de vraag of de leefbaarheid niet in gevaar komt als bewoners, bedrijven maar ook de gemeentes zelf zoveel meer kosten gaan maken. Ik vond het een goed overleg waar de minister voorgesteld heeft één of twee wijze mensen aan te stellen die zullen bepalen wat de kaders moeten zijn voor de pachtprijsverhoging. En daarnaast wordt gekeken of er niet een aantal logische gebieden zijn die aan de gebruiker verkocht kunnen worden. Wordt vervolgd.
Morgen het debat over de Q-koorts. Ik heb mij daar tot nu toe niet zo erg mee bezig gehouden. Domweg omdat wat ik er tot nu toe van hoorde het heel ingewikkeld en technisch was en daarnaast ik van de collega’s ook de indruk kreeg dat het wel onder controle was. Dat laatste blijkt toch wat minder stellig gezegd te kunnen worden. Gisteren hoorde ik de minister zeggen dat onduidelijk was wat de reden van de sterke verspreiding van de besmetting is. Vandaag lees ik wat meer cijfers: tussen 1995 en nu is het aantal geiten in Nederland gegroeid van pakweg 7.500 naar nu meer dan 350.000! Dat betekent een zeer sterke toename van bedrijven en concentratie in met name Brabant. De vraag is of daar niet eerder een conclusie uit getrokken had moeten worden.
En dan de elektrische auto. De ambitie van het kabinet is groot, maar kan volgens mij sterker. 200.000 auto’s in 2020 zou mooi zijn, maar ik geloof oprecht dat dit veel sneller kan en moet. Als ik zie welke fabrikanten inmiddels zeggen binnen een paar jaar met nieuwe types op de markt te komen denk dat dit echt veel sneller kan. Maar ik heb goed naar minister Eurlings geluisterd en die geeft aan dat als er sneller auto’s aangeschaft kunnen worden door zijn ministerie, en naar ik hoop ook de andere, hij niet zal nalaten dat te doen. Lijkt mij een zoevend vooruitzicht. We praten tot nu toe vooral over de personenauto. Bij de begroting van Verkeer en Waterstaat heb ik een amendement ingediend om een pilot te doen voor de ontwikkeling van de dieselelektrische vrachtauto. En dat is natuurlijk een nieuwe belangrijke ontwikkeling. Als in onze binnensteden de distributie met elektrische of dieselelektrische wagens gaat gebeuren zal lawaai, uitstoot van fijnstof en schadelijke gassen zeer drastisch beperkt worden. Zoals ook bijvoorbeeld voor bussen. De bus, die ons vanavond naar het paleis bracht was gewoon een diesel versie. En dat kan dus ook anders: fluisterzacht de paleistuin inrijden. Een mooi perspectief. Maar verder kan ik er niets over zeggen…
ernst