Muur - Hoofdinhoud

Negen november. Twintig jaar geleden viel de Berlijnse Muur. Wat denk je dan, als je wakker wordt op zo´n historische dag? Om eerlijk te zijn, de eerste gedachte was "Ik word nu toch echt oud", maar dat kan ook aan het drukke weekend gelegen hebben... De tweede gedachte was een dubbele. Aan de ene kant denk je "Is dat AL 20 jaar geleden" en aan de andere kant verbaas je je dat er PAS 20 jaar voorbij zijn, want er is in de tussentijd natuurlijk veel gebeurd. Beide reacties lijken me logisch.

Verbazing dat het al zo lang geleden is, want het staat nog vers in ieders geheugen gegrift. Iedereen weet nog wel waar hij was toen hij het nieuws van de val van de Muur hoorde. In mijn geval in een bus, samen met mijn klasgenoten uit gymnasium 3. Nerds als wij waren hadden we een dichtwedstrijd gewonnen en reisden we van Utrecht naar het Hoge Noorden ( Leeuwarden of Groningen, het geheugen laat me even in de steek) om de prijs in ontvangst te nemen. Midden in de nacht reisden we terug naar Utrecht, waar onze ouders op ons stonden te wachten. Daar in die bus hoorden we het nieuws over de Muur. Jong als we waren met onze 14 of 15 jaar, we hadden wel door dat er op dat moment geschiedenis werd geschreven. Daar wilden we bij zijn! Helaas was de buschauffeur niet over te halen om koers te zetten naar Berlijn, ondanks het in onze ogen aanlukkelijke aanbod van een aantal Swatch-horloges en een walkman...

Verbazing ook dat er pas 20 jaar verstreken zijn, want de verschillen met toen zijn groot. Europa is herenigd. Sinds dit jaar heeft het Europees Parlement een Poolse voorzitter, een oud-vakbondsman van Solidarnosc. En samen met Jaroslaw Walesa (inderdaad, de zoon van) en andere jonge europarlementariërs deed ik het voorstel om voortaan de negende november in heel Europa stil te staan bij de strijd tegen onderdrukking. De jongste generatie Europese burgers en kiezers zijn geboren na de val van de Muur. Om Europa echt te begrijpen mogen we deze geschiedenis echter niet vergeten.