Minder grimmig en iets meer inhoud graag - Hoofdinhoud
De sfeer was deze week wat grimmig in de Haagse politieke arena. Polarisatie noemen we dat in de politiek. Een nog niet eens afgerond of officieel gepubliceerd onderzoeksrapport zorgde voor een heftige discussie over het vermeende extreem-rechtse karakter van de PVV.
D66'er Pechtold (wie anders!) was er weer als de kippen bij: het was nu écht wetenschappelijk bewezen dat de PVV extreemrechts is. En Wilders zocht het weer in de superlatieven om terug te meppen.
Rita Verdonk ging helemaal uit haar politieke dak tijdens de behandeling van de begroting Justitie nadat ze enkele verschillen ontdekt had tussen de tekst van het persexemplaar en het Kamerexemplaar van de begroting. Wat een bananenrepubliek! Geen twijfel mogelijk, zo luidde het oordeel van Rita nadat enkele Kamerleden daarop hadden aangedrongen: motie van wantrouwen! Ze was uiteindelijk het enige Kamerlid dat er voor stemde.
En donderdag was voor het overgrote deel van de oppositie de Tweede Kamer te klein toen zowel de minister-president als de minister van Financiën liet weten het debat over de AOW wel toe te vertrouwen aan de bewindspersonen van SZW. 'Laf en arrogant' (Agnes Kant), 'Minachting van het parlement' (Mark Rutte), 'Werkweigering' (Halsema), 'Ongehoord' (Wilders). Het debat is nu een weekje verplaatst. Ook goed.
Wat moeten we nu van al dit soort zaken denken? De discussie over het vermeende extreemrechtse karakter van de PVV verbaast me zeer. Nog voordat het rapport waar dit in zou staan officieel naar buiten is gekomen, rolt er al een aantal spelers over straat. Wat schieten we daar nu mee op. Het zal nu nog lastig voor de onderzoekers worden om hun rapport 'normaal' af te ronden. Ik heb eerlijk gezegd ook weinig met dergelijke theoretische discussies. Voordat je het weet wordt het een welles-nietes-discussie. De PVV is voor mij ook geen doel in zichzelf. Liever concentreer ik me op de problemen die (potentiële) PVV-stemmers in hun leefomgeving tegenkomen en die hen - zo blijkt - naar de club van Wilders drijft. Niet Wilders maar die problemen moeten we tot onze vijand verklaren. En met politieke middelen die vijand te lijf gaan.
Ik betreur de commotie over het AOW-debat. Dat had beter voorkomen kunnen worden. Er zitten - zoals vaker het geval is - twee kanten aan deze zaak. Natuurlijk moet een minister-president de wensen van de Tweede Kamer serieus nemen. Zeker als zoveel fracties om zijn aanwezigheid vragen, is dat een gegeven waar je niet snel om heen kunt. Blijft wel staan dat het kabinet altijd zelf zijn vertegenwoordiging mag en moet regelen. Bij dit onderwerp hadden we het goed met minister Donner en staatssecretaris Klijnsma afgekund. Zij hebben ook de brief ondertekend die naar de Kamer is gegaan en onderwerp van debat zou zijn. Opvallend is ook dat de minister-president steeds vaker naar de Kamer wordt geroepen. Daar zitten meestal - denk ik - meer politieke dan inhoudelijke redenen achter. Ik hoop dat we volgende week het AOW-debat ook echt inhoudelijk kunnen voeren. Nog maar afwachten of dat donderdag wel echt lukt. Er dreigt die dag nog een ingelaste Europese Top waar Balkenende toch echt bij moet zijn.
De genoemde Europese Top zal duidelijkheid moeten geven over de invulling van belangrijke Europese posten. Waaronder ook het voorzitterschap van de Europese Raad. Grappig om te zien hoe snel de stemming weer is omgeslagen. Vorige week waren velen ervan overtuigd dat Balkenende de gedoodverfde kandidaat voor deze post was. Deze week komt de Belg Van Rompuy deze eer toe. Ik ben benieuwd wie het uiteindelijk echt gaat worden. Hier kan het gezegde van de 'twee honden die om een been vechten' wel eens opgaan. We wachten het met belangstelling en ook wel enige spanning af. Het gaat wel ergens over.
Zoals ik in een eerder weblog al heb gemeld, had ik maandag de eer om het zogenaamde Oekraïnehuis in Veenendaal te openen. Ik heb deze week vaak aan de bewoners gedacht. In vrij primitieve omstandigheden hebben zij deze week geld en voedsel ìngezameld. Het weer zat niet mee. Veel regen en een dak dat niet waterdicht is. Klasse van deze mensen. Maandagavond was ik bij een ondernemersavond van ZOA in Waddinxveen. Daar werd veel geld ingezameld voor ZOA-projecten in onder andere Cambodja. Ik heb iets verteld en laten zien van mijn reis naar Ethiopië (vorig jaar oktober). Fijn om zo een bijdrage te kunnen leveren aan het belangrijke werk van NGO's als Dorcas en ZOA.
Dinsdag ben ik naar Venlo gegaan. Daar worden 18 november al gemeenteraadsverkiezingen gehouden. Geert Wilders bedankte voor de eer, maar de ChristenUnie gaat in Venlo wel mee doen. Ons toenemende aantal stemmen in Limburg moet een vervolg gaan krijgen. Mensen hebben er recht op dat wij als het maar even kan ook aan gemeenteraadsverkiezingen meedoen. Bijzonder om te zien dat steeds meer rooms-katholieken zich tot de ChristenUnie aangetrokken weten. Ik heb de mensen in Venlo een hart onder de riem kunnen steken. Geweldig om hun enthousiasme te zien. Ik hoop dat we er een zetel gaan halen. Het zou de eerste ChristenUnie-zetel in Limburg zijn. Dat wordt dus ook wel eens tijd.
In de Tweede Kamer werden deze week de begrotingen Ontwikkelingssamenwerking, Jeugd&Gezin en Justitie behandeld. Dat betekende vooral veel werk voor Joël Voordewind en Ed Anker. Bij alle polarisatie van deze week viel de inhoud van deze begrotingsbehandelingen weer nagenoeg weg. Zou het ons volgende week met elkaar wél lukken de inhoud te laten prevaleren? Dat zou wel zo fijn zijn. Mijn wens voor volgende week is dan ook: minder grimmig en iets meer inhoud graag!