Elektrische koe - Hoofdinhoud
Vandaag hebben een uitgebreid rondetafelgesprek gehad over de elektrische auto. Vanuit allerlei vakgebieden hebben vertegenwoordigers ons bijgepraat over hun visie op deze ontwikkeling. De auto-industrie met Toyota voorop, ING die heel veel kansen ziet om deze markt te laten exploderen, ANWB, de wetenschappers, auto leasebedrijven, natuur en milieu, elektriciteitsbedrijven, BOVAG/RAI, noem het maar op. Een veelkleurig palet met evenzovele meningen over de nieuwe elektrische koe, euh auto.
Gedurende de discussie werd voor mij een lijn duidelijk die volgens mij verkeerd zal uitpakken als we die zouden volgen. Veel nadruk werd namelijk gelegd op wat er op korte termijn moet gebeuren om de rijder van morgen vooral niet te benadelen. Dus dan moeten we ons voorstellen dat allerlei alternatieve energievormen eerst nog eens komen voordat we toe zijn aan de elektrische auto. En dat de overheid eerst die tussenstappen moet faciliteren, en dat het liefst langjarig zodat afschrijvingen en tweedehands markten niet te veel benadeeld worden, voordat de volgende stap gezet kan worden. Ook opvallend was dat iedereen de overtuiging was toegedaan 200.000 auto’s in 2020 echte toekomstmuziek was en mogelijk niet gehaald zou gaan worden. Iedereen was die mening toegedaan, iedereen, behalve de industrie zelf.
En dat was dan ook wel weer grappig. Daar waar de producenten, zoals verteld door Toyota maar ook de Nederlandse fabrikant DuraCar uit Heerlen, aangeven dat er alleen maar meer kansen komen voor een stabiele markt. Zij zien eigenlijk nauwelijks problemen dat de ontwikkeling zou stokken, of dat je die 200.000 niet zal gaan halen. En dat wordt ook bewezen. DuraCar is een groeiende onderneming die steeds meer mogelijkheden benut om goede elektrische voertuigen op de markt te zetten. Toyota, en dat was wel weer indrukwekkend om te horen, geeft iedere dag blijk van hun ambitie om echt over te willen schakelen naar de elektrische auto. En dat is belangrijk. Want zij hebben inmiddels een behoorlijke markt inclusief onderhoudstermijnen opgebouwd. En het experimentele is er daar echt wel vanaf. Sterker, ik zie veel mensen die om zakelijke redenen zoals lage bijtelling maar zeker niet in de laatste plaats de betrouwbaarheid van deze auto aanschaffen. Dus hoezo te weinig toekomst was de boodschap.
Boeiend en verrassend was ook de bijdrage van de ING. Als grote bank met veel contacten in de zakelijke wereld gaven zij blijk van hun intentie om de kansen in deze tak van sport te ondersteunen. Bedrijven aan de gang krijgen die opstarten in deze markt, of ontwikkelingen faciliteren die met deze innovaties gemoeid zijn is ontzettend belangrijk om de ontwikkeling aan de gang te houden. Natuurlijk zit daar een commercieel belang bij, maar dat is ook bij de ondernemers die nu in deze branche beginnen het geval. Niets mis mee zou ik ook willen zeggen. Maar de wil om in deze turbulente tijden waarin kredietverlening niet meer een toverwoord is maar haast een onbereikbaar goed geworden, was het heel goed dat ING laat merken vol open te staan voor de noodzaak hier vol voor te gaan.
Er is nog veel meer over te vertellen. Zoals de meningen over smartgrid, de opslag in de auto van groene energie, vrachtvervoer, kleine en grote accu’s, netwerk en oplaadpalen en alle mogelijke andere technieken. Ja, en dan moet je ook zo eerlijk zijn dat alle stimuleringsmaatregelen wel een eindigheid kennen in de tijd als de markt zich echt gaat ontwikkelen en een elektrische auto niet meer bijzonder is. Dan zal deze auto ook weer zijn steentje gaan bijdragen aan onderhoud van onze infrastructuur en zo. Maar ja, dan rijd je zonder uitstoot van fijnstof, je rijdt stil, in de file gebruik je nauwelijks energie, terugdringen van CO2 - helemaal als de elektrische energie die erin gestopt is van groene oorsprong is. Wenkend perspectief toch?
ernst