Comitologie-comité

Dit type comités van de Europese Unie¹ worden in het leven geroepen om de Europese Commissie² bij te staan bij de implementatie³ van Europese regelgeving. De comitologie-comités bestaan uit nationale overheidsexperts. Dat kunnen ambtenaren zijn, of experts afgevaardigd namens een lidstaat. Ze worden voorgezeten door een ambtenaar van de Europese Commissie. Als we het over deze groep van comités hebben, spreken we ook wel van 'comitologie⁴'.

De Commissie kan in het kader van de bestaande Europese wetgeving uitvoeringsmaatregelen nemen indien daarvoor toestemming is verleend door de Raad⁵.

Er bestaan comitologie-comités voor vrijwel alle belangrijke beleidssectoren. De comités brengen advies uit over de ontwerp-uitvoeringsmaatregelen die door de diensten van de Commissie aan de comités worden voorgelegd. Als de adviezen niet overeenkomen met de ontwerp-uitvoeringsmaatregelen, wordt het ontwerp - in bepaalde gevallen - aan de Raad voorgelegd voor een definitief besluit.

Omdat comitologie-comités helpen de wetgeving die eerder in grote lijnen was vastgesteld precies in te vullen, hebben zij een behoorlijke macht.

Door de samenwerking met nationale overheidsdiensten dragen comitologie-comités eraan bij dat de uitvoeringsmaatregelen zo goed mogelijk overeenstemmen met de realiteit in elk betrokken land.

Voordat de comitologie-comités aan zet komen in de implementatiefase³ van Europese regelgeving, hebben de expertgroepen⁶ van de Europese Commissie al een rol gespeeld bij de voorbereiding van wetgevingsvoorstellen⁷ en hebben de raadswerkgroepen⁸ de Raad van Ministers geadviseerd in de onderhandelings- en besluitvormingsfase.

De comités bestaan uit een vertegenwoordiger van het betreffende directoraat-generaal⁹ van de Europese Commissie, die als voorzitter fungeert, en vertegenwoordigers van de regeringen van elke lidstaat.

Er zijn drie soorten comités

Sommige comités worden permanent genoemd omdat ze zeer regelmatig bijeenkomen en vaak beschikbaar zijn.

Het Permanent Veterinair Comité bijvoorbeeld, komt tweemaal per maand gedurende twee dagen bijeen om advies uit te brengen over vraagstukken op het gebied van de diergezondheid of de volksgezondheid. Daarnaast worden er zo nu en dan buitengewone vergaderingen belegd.

De comitologie-comités vergaderen verscheidene malen per jaar, meestal in Brussel, in de gebouwen van de Europese Commissie².

Het Europees Parlement¹¹ wordt regelmatig door de Europese Commissie op de hoogte gehouden van de werkzaamheden van de comitologie-comités. Daartoe ontvangt het de agenda's van de vergaderingen van de comités, de aan de comités voorgelegde ontwerp-uitvoeringsmaatregelen, de uitslagen van de stemmingen en beknopte verslagen van de vergaderingen.

Het Europees Parlement wordt eveneens op de hoogte gebracht van alle door de Commissie aan de Raad toegezonden (voorstellen tot) maatregelen. Sinds 2000 publiceert de Europese Commissie jaarverslagen over de werking van de comités.

t%! r

• 1. 

  Al naar gelang de fase van besluitvorming kent de Europese Unie (EU) verschillende advies- en werkgroepen. Sommige adviesgroepen zijn permanent van aard, terwijl andere op tijdelijke basis ingesteld worden als daar aanleiding toe is.
   
• 2. 

  Deze instelling van de Europese Unie kan worden beschouwd als het 'dagelijks bestuur' van de EU. De leden van de Europese Commissie worden 'Eurocommissarissen' genoemd. Elke Eurocommissaris is verantwoordelijk voor één of meerdere beleidsgebieden.
   
• 3. 

  Europese regels en wetten moeten soms omgezet (geïmplementeerd) worden in Nederlandse wetgeving voordat ze in Nederland geldig zijn.
   
• 4. 

  Wetgeving in de Europese Unie wordt in eerste instantie vaak algemeen opgesteld. Om die wetgeving goed te kunnen uitvoeren in de hele Europese Unie moeten de details van die wetgeving nog worden vastgesteld. Het gaat hier dus niet om het maken van nieuwe regels, maar om afgeleide regelgeving.
   
• 5. 

  In deze instelling van de Europese Unie (kortweg 'de Raad van Ministers' of nog korter 'de Raad' genoemd) zijn de regeringen van de 27 lidstaten van de EU vertegenwoordigd. De Raad oefent samen met het Europees Parlement de wetgevings- en begrotingstaak uit.
   
• 6. 

  Dit type werkgroepen van de Europese Unie adviseert de Europese Commissie bij het opstellen van nieuwe wetgeving en nieuw beleid. Daarnaast houden ze zich bezig met controle, coördinatie en samenwerking met de lidstaten. Expertgroepen kunnen tijdelijk of permanent zijn ingesteld. De deskundigen worden niet betaald, maar krijgen een onkostenvergoeding. Expertgroepen zijn samengesteld uit deskundigen van nationale overheden, vertegenwoordigers van belangenorganisaties en/of experts uit het bedrijfsleven.
   
• 7. 

  Vrijwel alle voorstellen voor nieuwe Europese regels worden door de Europese Commissie ontwikkeld. De ontwikkeling van een voorstel neemt enige maanden tot verscheidene jaren in beslag, waarbij eerst onderzoek wordt gedaan en vaak inspraak plaatsvindt van regeringen, instellingen, bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties, deskundigen en burgers. Dit is hierdoor de beste fase om te helpen het beleid van de Europese Unie vorm te geven.
   
• 8. 

  Raadswerkgroepen maken onderdeel uit van het besluitvormingsproces over nieuwe regelgevende voorstellen in de Europese Unie. In raadswerkgroepen buigen ambtenaren uit de verschillende EU-lidstaten zich over de voorstellen die de Europese Commissie naar de Raad van Ministers stuurt. De raadswerkgroepen doen het voorbereidende werk alvorens voorstellen in het comité van permanente vertegenwoordigers (Coreper), de ambassadeurs van de lidstaten bij de EU, en uiteindelijk in de Raad ter sprake komen.
   
• 9. 

  Directoraten-generaal (DG's) zijn de grootste zelfstandige eenheden binnen het ondersteunend apparaat van de Europese Commissie. De directoraten-generaal zijn onderverdeeld in directoraten, die weer zijn onderverdeeld in administratieve eenheden. Daarnaast zijn er nog een aantal diensten, zoals de Juridische dienst.
   
• 10. 

  De raadplegingsprocedure is één van de twee procedures die gebruikt worden voor het vaststellen van uitvoeringshandelingen. Op Europees niveau wordt dan vastgelegd hoe bepaalde regelgeving moet worden geïmplementeerd. Bij deze procedure is nauwelijks voorzien in controle door de lidstaten. Het gaat in de meeste gevallen dan ook om minder belangrijke onderwerpen.
   
• 11. 

  Het Europees Parlement (EP) vertegenwoordigt ruim 450 miljoen Europeanen en bestaat momenteel uit 720 afgevaardigden (inclusief voorzitter). Nederland heeft 31 zetels in het Europees Parlement. Het Europees Parlement wordt geacht een stem te geven aan de volkeren van de 27 landen die aan de Unie deelnemen, en vooral te letten op het belang van de Unie in zijn geheel.