Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)

De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) is een rechtse liberale partij, met op onder meer ethisch gebied progressievere standpunten. Politiek leider is sinds 14 augustus 2023 Dilan Yesilgöz-Zegerius¹. De partij werd opgericht in 1948 als opvolger van de Partij van de Vrijheid² (PvdV), die weer een voortzetting was van de vooroorlogse Liberale Staatspartij³ (LSP).

De VVD kreeg bij de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023⁴ 24 zetels, een verlies van 10 zetels ten opzichte van 2021. De VVD werd daarmee voor het eerst in dertien jaar niet de grootste partij in de Tweede Kamer. In de Eerste Kamer⁵ heeft de VVD momenteel tien zetels. Er zitten vier leden namens de VVD in het Europees Parlement.

In 2007 - 2010 zat de VVD in de oppositie, na daarvoor ruim twaalf jaar te hebben geregeerd. De VVD is sinds oktober 2010 regeringspartij. In het huidige kabinet⁶ heeft de VVD vier ministers en drie staatssecretarissen maar levert het voor het eerst sinds 2010 niet meer de minister-president.

De VVD neemt sinds 1948 deel aan de Tweede Kamerverkiezingen¹⁹. Hoeveel zetels behaalde de partij per verkiezing en welk kabinet werd vervolgens gevormd?

De VVD is sinds 1948 vertegenwoordigd in de Eerste Kamer. Hoeveel zetels behaalde de partij per verkiezing vanaf 1983 en wie was de lijsttrekker?

In het beginselprogramma van de VVD staat dat de partij individuele vrijheid zeer belangrijk vindt en dat de staat zich niet dient te bemoeien met de individuele vrijheden van haar burgers. De overheid dient wel te zorgen voor de veiligheid van haar burgers.

De algemene vergadering (AV) is het hoogste partijorgaan en bestaat uit een algemene vergadering van afgevaardigden en een algemene ledenvergadering; leden mogen stemmen over voor de algemene ledenvergadering geagendeerde voorstellen; de AV kan besluiten tot een ledenraadpleging.

Ruim 400 afdelingen (gemeenten) werken samen in regionaal verband en in 'kamercentrales' (gelijk aan de 19 kiesdistricten); vertegenwoordigers van de kamercentrales komen bijeen in de partijraad (een adviserend orgaan).

Partijvoorzitter

De partijvoorzitter van de VVD is Eric Wetzels. Hij volgde in 2021 Christiamne van der Wal²⁷ op.

Oprichting

De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) werd opgericht op 24 januari 1948 als fusie van de in 1946 opgerichte liberale Partij van de Vrijheid² en het Comité-Oud²⁸. Dit comité bestond uit enkele oud-leden van de de Vrijzinnig-Democratische Bond²⁹ die zich bij de PvdA niet meer thuisvoelden. Eén van hen was Oud³⁰ - naamgever van het comité - die ook de eerste partijvoorzitter en fractieleider werd van de VVD. Bij de oprichting speelde verder Stikker³¹ en Korthals³² een belangrijke rol. De fusie betekende in zekere zin dat de liberalen werden herenigd in één partij, daar zowel het Comite-Oud als de Partij van de Vrijheid voort waren gekomen uit de Liberale Unie. De VVD volgde dus eigenlijk de Liberale Unie op als liberale eenheidspartij. Dit was het geval tot 1966, toen D66 werd opgericht.

De eerste twee decennia van haar bestaan kon de VVD getypeerd worden als een vrij deftige burgerlijke partij. De aanhang van de partij bestond vooral uit beter gesitueerden (ondernemers, advocaten, artsen, hogere officieren, hogere ambtenaren, en hoogleraren), eigenaren van grotere landbouwbedrijven, (rijkere) middenstanders en hogere kantoorpersoneel/directeuren uit het bedrijfsleven. Dit veranderde met de komst van Wiegel³³ als partijleider in 1971. Onder zijn leiding werd de koers verbreed waardoor ook middengroepen en geschoolde arbeiders werden aangesproken.

De VVD nam van 1948-1952 deel aan de kabinetten-Drees I³⁴ en -Drees II³⁵, de zogenaamde 'brede basiskabinetten.'

Tot aan het einde van de jaren vijftig vertoonde zowel het ledental als het aantal kiezers van de VVD onder de leiding van Oud een gestaag opgaande lijn. Het ledenaantal groeide van ruim 22.000 in 1948 tot circa 35.000 in 1959. In dezelfde periode nam het aantal Tweede Kamerzetels toe van acht tot negentien (waarbij bedacht moet worden dat in 1956 het aantal Tweede Kamerzetels werd uitgebreid van 100 naar 150). In de jaren zestig stagneerde de groei enigszins. Wel nam de VVD nu regelmatig deel aan de regering.

Intern waren de gemoederen in beweging gekomen, mede door het binnen de partij in 1962 opgerichte Liberaal Democratisch Centrum (LDC) dat de VVD een progressieve richting in wilde sturen.

Gouden tijd

Mede als gevolg van de sociaal-culturele veranderingen in de jaren zestig, zoals ontzuiling, deconfessionalisering, democratisering en individualisering, brak er in de jaren 70 weer een tijd van uitbundige groei aan. Als gevolg van de ontkerkelijking werd de aanhang in Noord-Brabant en Limburg structureel versterkt en was Pol de Beer³⁶ in 1969 het eerste katholieke VVD-Kamerlid.

Deze 'gouden tijd' werd ingeluid met het aantreden van Hans Wiegel in 1971 als partijleider. Wiegel bereikte met een populistische koers nieuwe groepen kiezers. Dat waren met name middenstanders en in sociaal opzicht gestegen arbeiders en ambtenaren. Hiermee maakte hij van de VVD een brede volkspartij. Wiegel pleitte sterk voor het terugdringen van overheidsbemoeienis en voor een zuinige overheid. Hiermee zette hij zich sterk af tegen de vakbonden en de PvdA³⁷.

In de jaren '80 maakte de VVD bijna voortdurend deel uit van de regering. Na het vertrek van Wiegel kende de partij onder Ed Nijpels³⁸ een verdere bloei. Bezwaren tegen zijn leiding en enkele interne conflicten leidden er in 1986 echter toe dat de winst uit 1982 weer verloren ging.

Paars en populisme

Na de verkiezingen van 1989 belandde de VVD in de oppositie. In deze periode wist de partij zich geleidelijk aan te herstellen. In 1994 werden onder leiding van Bolkestein³⁹ bij de Tweede Kamerverkiezingen 31 zetels gehaald. De liberalen traden weer toe tot de regering. Samen met de PvdA en D66⁴⁰ vormden zij de 'Paarse coalitie⁴¹'. Ook na de verkiezingen van 1998, 2002 en 2003 bleef de VVD deel uitmaken van het kabinet (in 1998 in Paars II⁴², in 2002 in het kabinet-Balkenende I⁴³ met CDA⁴⁴ en LPF⁴⁵ en tussen 2003 en 2007 in Balkenende II⁴⁶ en III⁴⁷).

In 2004 verliet Geert Wilders⁴⁸ de VVD-Tweede Kamerfractie uit onvrede over de koers van zijn partij, met name ten aanzien van integratie en mogelijke toetreding van Turkije tot de EU. Met de lijst-Wilders/Partij voor de Vrijheid⁴⁹ behaalde hij in november 2006 negen zetels. In 2007 werd Rita Verdonk⁵⁰, die bij de verkiezingen van 2006 als nummer twee op de lijst was opgetreden, uit de fractie gezet vanwege herhaalde kritische opmerkingen over de koers van de fractie.

Grootste partij

Bij de verkiezingen van 2010 (31 zetels) werd de VVD voor het eerst in haar bestaan de grootste fractie in de Tweede Kamer. VVD en CDA vormden een coalitie met gedoogsteun van de PVV. VVD-leider Mark Rutte werd de eerste liberale premier sinds 1918. Het kabinet-Rutte I⁵¹ viel in het voorjaar van 2012 nadat er geen akkoord kon worden bereikt over aanvullende bezuinigingen.

Bij de verkiezingen van 2012 wist de VVD zich te handhaven als grootste partij. De partij behaalde een recordaantal van 41 zetels. In plaats van een middelgrote partij en gebruikelijke juniorpartner in coalities groeide de VVD uit tot de grootste partij in de Nederlandse politiek. Rutte werd voor de tweede keer premier, dit keer van een coalitie van VVD en PvdA⁵². De inhoudelijke tegenstellingen tussen de coalitiepartners leidden tot de nodige spanningen. Ook raakten enkele prominente VVD'ers in opspraak. Zo moesten partijvoorzitter Keizer en fractievoorzitter in de Eerste Kamer Loek Hermans aftreden na klachten over belangenverstrengeling. Ondanks deze spanningen en affaires zat het kabinet zijn volledig termijn uit.

Voor de verkiezingen van 2017 werd een nek-aan-nekrace voorspeld tussen de VVD en PVV. De VVD bleef haar rivaal ter rechterzijde echter ruimschoots voor. Ondanks een verlies van 8 zetels bleef ze met 33 zetels de grootste partij. Het kabinet-Rutte III⁵³ bestond uit een coalitie van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie.

Bij de verkiezingen van 2021 wist de VVD haar positie te consolideren: de partij steeg, opnieuw onder leiding van Mark Rutte, naar 34 zetels in de Tweede Kamer. Na de langste formatie uit de Nederlandse parlementaire geschiedenis maakten de coalitiepartijen van Rutte-III een doorstart in het kabinet-Rutte IV⁵⁴.

Vrouwen

De VVD is vanaf haar ontstaan een sterk emancipatorische partij geweest, waarin vrouwen steeds een belangrijke rol speelden. De VVD zette zich (vaak samen met de PvdA³⁷ en later met D66⁴⁰) in voor gelijke rechten van mannen en vrouwen. Diverse vrouwelijke VVD'ers speelden een belangrijke rol in de Tweede Kamer en als minister.

Meer over

Kijk voor meer informatie over de VVD op de website van het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen.

• 1. 

  Dilan Yeşilgöz (1977) is sinds 23 november 2023 fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer. Sinds 6 december 2023 is zij Tweede Kamerlid. Eerder was zij lid van 23 maart 2017 tot 3 september 2021. Van 10 januari 2022 tot 2 juli 2024 was mevrouw Yesigöz minister van Justitie en Veiligheid in het kabinet-Rutte IV. In het (demissionaire) kabinet-Rutte III was zij van 25 mei 2021 tot 10 januari 2022 staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat. Mevrouw Yeşilgöz was eigenaar/senior adviseur van Bureau DenW in Amsterdam en daar raadslid. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het college van B&W van Amsterdam. Zij was lijsttrekker bij de Tweede Kamerverkiezingen 2023.
   
• 2. 

  De PvdV ontstond op 23 maart 1946 als voortzetting van de vooroorlogse Liberale Staatspartij (LSP). De oprichters wilden wel dat de nieuwe partij een vooruitstrevender koers zou volgen dan haar voorganger. In 1948 kwam er al weer een einde aan het bestaan van de PvdV, toen zij met leden van het Comité-Oud (vrijzinnig-democraten die uit de Partij van de Arbeid waren getreden) opging in de VVD.
   
• 3. 

  De Liberale Staatspartij ontstond in 1921 toen Liberale Unie, de Bond van Vrije Liberalen en enkele kleinere liberale partijen samengingen. Sinds 1921 was de LSP in de Tweede Kamer vertegenwoordigd en vanaf 1922 in de Eerste Kamer. Tot februari 1938 voerde de partij als naam 'De Vrijheidsbond'. In 1946 ging de LSP op in de Partij van de Vrijheid. Daaruit ontstond in 1948 de VVD.
   
• 4. 

  Op 22 november 2023 waren er Tweede Kamerverkiezingen. Het ging om een vervroegde verkiezing na de val het kabinet-Rutte IV op 7 juli 2023. Tevens lag een voorstel voor over opneming van het correctief referendum in de Grondwet. Oorspronkelijk stonden de volgende verkiezingen gepland voor het voorjaar van 2025.
   
• 5. 

  De Eerste Kamer is deel van de volksvertegenwoordiging en heeft met name een rol op wetgevend gebied. Over een wetsvoorstel moet, als de Tweede Kamer het heeft aangenomen, ook door de Eerste Kamer worden gestemd. De Eerste Kamer kan een wetsvoorstel nog tegenhouden.
   
• 6. 

  Dit kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB trad op 2 juli 2024 aan. Het kwam zeven maanden na de verkiezingen van 22 november 2023 en bijna een jaar na de ontslagneming van het kabinet-Rutte IV tot stand. Formateur was staatsraad Richard van Zwol (CDA) en minister-president de partijloze oud-topambtenaar Dick Schoof.
   
• 7. 

  Deze in 1949 opgerichte Nederlandse liberale politieke jongerenorganisatie is sinds 2000 formeel gelieerd aan de VVD. De Jongeren Organisatie Vrijheid en Democratie (JOVD) is echter in politiek opzicht volledig onafhankelijk van de VVD en heeft op bepaalde punten dan ook afwijkende standpunten. De organisatie heeft lokale afdelingen die zijn verdeeld over het gehele land. Het Algemeen Secretariaat van de JOVD is gevestigd in Den Haag.
   
• 8. 

  De fractie van de VVD heeft sinds de Tweede Kamerverkiezingen van 2023 24 zetels. Bij de verkiezingen van 2021 haalde de partij 34 zetels.
   
• 9. 

  De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie is sinds 1948 in de Eerste Kamer vertegenwoordigd. Sinds de Eerste Kamerverkiezingen van 2023 telt de VVD-fractie 10 leden. Van 2019-2023 waren dat er 12. In 2015-2019 waren dat er 13.
   
• 10. 

  Tanja Klip (1954) is sinds 12 juli 2016 lid van VVD-fractie in de Eerste Kamer. Vanaf 14 januari 2025 is zij fractievoorzitter. Zij was in 2013-2021 dijkgraaf van het waterschap Vallei en Veluwe en was daarvoor onder meer wethouder in Coevorden en gedeputeerde in Drenthe. Mevrouw Klip is opgeleid als kunsthistorica en werkte onder meer bij het Noord-Brabants Museum. Als Eerste Kamerlid voert zij onder meer het woord over energie/mijnbouw, klimaat, waterstaat en infrastructuur.
   
• 11. 

  De VVD is met vier leden vertegenwoordigd in het Europees Parlement (EP). De VVD-leden maken deel uit van de fractie Renew Europe, waarin ook de D66-delegatie is vertegenwoordigd.
   
• 12. 

  Malik Azmani (1976) is sinds 2 juli 2019 lid van het Europees Parlement voor de VVD, waarvoor hij lijsttrekker was. Hij maakt deel uit van de fractie Renew Europe. De heer Azmani was van 17 juni 2010 tot 7 juni 2019 Tweede Kamerlid voor de VVD. Hij werkte als procesvertegenwoordiger bij de IND in Zwolle en was lid van de directie van de IND in Rijswijk. Hij was gemeenteraadslid in Ommen van 2010 tot 2014. Van 2013 tot 2016 was hij tevens lid van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa. De heer Azmani was als Kamerlid onder meer woordvoerder asiel, migratie. In 2014-2018 was hij voorzitter van de vaste commissie voor Europese Zaken. In het Europees Parlement houdt hij zich bezig met justitie en veiligheid, migratie en buitenlandse zaken.
   
• 13. 

  De VVD nam deel aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023 en behaalde 24 zetels. De fractie van de VVD heeft momenteel 34 zetels in de Tweede Kamer. Demissionair minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yesilgöz was lijsttrekker voor de VVD.
   
• 14. 

  Hieronder een overzicht van de kansrijke kandidaten en zittende Kamerleden op de lijst
   
• 15. 

  De VVD had bij de verkiezingen van 17 maart 2021 Mark Rutte als lijsttrekker. De titel van het verkiezingsprogramma luidde 'Samen aan de slag'. De partij haalde bij deze verkiezingen 34 zetels. Daarvoor waren dat er 33.
   
• 16. 

  Mark Rutte (1967) is sinds 1 oktober 2024 secretaris-generaal van de NAVO. Hij was van 14 oktober 2010 tot 2 juli 2024 minister-president en minister van Algemene Zaken. Sinds 2006 was hij politiek leider van de VVD. In 2006-2010 was de heer Rutte fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer. Hij was van 17 juni 2004 tot 28 juni 2006 staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap belast met wetenschapsbeleid, beroepsonderwijs en studiefinanciering. Daarvoor was hij bijna twee jaar staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid belast met onder andere volksverzekeringen, bijstand en arbeidsomstandigheden. De heer Rutte was eerder voorzitter van de JOVD en manager bij een werkmaatschappij van Unilever.
   
• 17. 

  De VVD had bij de verkiezingen van 15 maart 2017 Mark Rutte als lijsttrekker. De titel van het verkiezingsprogramma luidde 'Zeker Nederland'. Vóór de verkiezingen had de VVD 41 zetels, na 15 maart had de partij er 33.
   
• 18. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 23 mei 2011 16 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Loek Hermans. De VVD had voor de verkiezingen 14 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 19. 

  De leden van de Tweede Kamer worden in principe eens in de vier jaar gekozen op basis van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Ook na de val van een kabinet worden bijna altijd verkiezingen gehouden. Kiesgerechtigd zijn alle Nederlanders die op de dag van de kandidaatstelling 18 jaar of ouder zijn, mits niet het kiesrecht vanwege een veroordeling is ontnomen.
   
• 20. 

  De VVD behaalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 30 mei 2023 10 zetels. Edith Schippers was lijsttrekker bij deze verkiezingen. De VVD had voor de verkiezingen 12 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 21. 

  De VVD behaalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 30 mei 2023 10 zetels. Edith Schippers was lijsttrekker bij deze verkiezingen. De VVD had voor de verkiezingen 12 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 22. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 27 mei 2019 12 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Annemarie Jorritsma. De VVD had voor de verkiezingen 13 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 23. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 27 mei 2019 12 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Annemarie Jorritsma. De VVD had voor de verkiezingen 13 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 24. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 26 mei 2015 13 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Loek Hermans. De VVD had voor de verkiezingen 16 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 25. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 26 mei 2015 13 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Loek Hermans. De VVD had voor de verkiezingen 16 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 26. 

  De VVD haalde bij de Eerste Kamerverkiezingen van 23 mei 2011 16 zetels in de Eerste Kamer. Lijsttrekker was Loek Hermans. De VVD had voor de verkiezingen 14 zetels in de Eerste Kamer.
   
• 27. 

  Christianne van der Wal (1973) was van 10 januari 2022 tot 2 juli 2024 minister voor Natuur en Stikstof in het kabinet-Rutte IV. Vanaf december 2023 tot 26 maart 2025 was zij lid van de Tweede Kamer, waar zij woordvoerder defensie en cultuur was. Van 25 november 2017 tot 10 januari 2022 was zij voorzitter van de VVD. Eerder was mevrouw Van der Wal als partijbestuurder belast met opleiding en training. Mevrouw Van der Wal werd in 2019 gedeputeerde van Gelderland. Daarvoor was zij sinds 2014 wethouder van Harderwijk voor onder meer economische zaken, toerisme en sport.
   
• 28. 

  Het Comité-Oud of voluit Comité ter voorbereiding van een democratische volkspartij werd op 4 oktober 1947 door voormalig VDB-voorman P.J. Oud opgericht. Hij en enkele andere VDB'ers waren in februari 1946 toegetreden tot de nieuw opgerichte PvdA. Zij bleken zich daarin echter niet thuis te voelen. Andere voormalige VDB'ers waren politiek 'dakloos' geworden. Doel was oprichting van een niet-socialistische volkspartij.
   
• 29. 

  De Vrijzinnig-Democratische Bond VDB was een links-liberale partij, die in 1901 werd opgericht. In zekere zin is zij als voorloper van D66 te beschouwen. De partij werd gevormd door van de Liberale Unie afgescheiden leden en door voormalige Radicale Bonders. Richtte zich onder meer op internationale ontwapening, emancipatie van de vrouw en invoering van een staatspensioen.
   
• 30. 

  Staatsman, geschiedschrijver, staatsrechtgeleerde en voorman van de VDB en de VVD. Begon zijn loopbaan als kandidaat-notaris en belastingontvanger en was al op jonge leeftijd een vooraanstaand en veelzijdig Tweede Kamerlid. Trad in 1933 met Marchant toe tot het crisiskabinet-Colijn en voerde als minister van Financiën een strak bezuinigingsbeleid. In 1938 burgemeester van Rotterdam (tot 1952). Na de oorlog korte tijd lid van de PvdA, maar voelde zich daarin toch niet thuis en richtte met Stikker in 1948 de VVD op. Werd daarvan de onbetwiste politieke leider. Sprak met een wat hoge, zachte stem, maar had in de Kamer veel gezag door zijn kennis van het staats- en parlementsrecht. Kon overigens ook vilein uit de hoek komen en gold als autoritair. Schreef standaardwerken over de parlementaire geschiedenis.
   
• 31. 

  Liberale naoorlogse voorman met een nuchtere, zakelijke inslag. Zoon van een Groningse herenboer. Begon als bankier en was later directeur van bierbrouwerij Heineken. Legde als organisator van de Stichting van de Arbeid tijdens de Tweede Wereldoorlog de basis voor de naoorlogse overlegeconomie. In 1946 medeoprichter van de Partij van de Vrijheid en in 1948 van de VVD. Werd in dat jaar als minister van Buitenlandse Zaken opgenomen in het kabinet-Drees I. Tijdens zijn ministerschap werd de NAVO opgericht en de aanzet gegeven voor Europese samenwerking. Hijzelf was vooral atlanticus en tegenstander van Europees federalisme. Kwam in 1951 in conflict met partijleider Oud over Nieuw-Guinea. Na zijn vertrek uit de politiek ambassadeur en daarna secretaris-generaal van de NAVO. Stond bekend als tamelijk ijdel.
   
• 32. 

  Vooraanstaand naoorlogs liberaal politicus, tweede man van de VVD-fractie. Afkomstig uit de journalistiek. Was als Tweede Kamerlid actief op het gebied van de europese samenwerking, economische zaken en defensie, en maakte deel uit van de enquêtecommissie regeringsbeleid 1940-1945. Europeaan in hart en nieren en lid van het Europees Parlement. Vicepremier en minister van Verkeer en Waterstaat in het kabinet-De Quay. Stimuleerde in een tijd van welvaartsgroei sterk de aanleg van wegen. Werd door Oud als zijn opvolger gezien, maar trok zich in 1963 terug, omdat hij de confrontatie met partijgenoot-senator Van Riel vreesde. Deftige, integere politicus, die duidelijk tot de vooruitstrevende vleugel van zijn partij behoorde en die uit was op consensus.
   
• 33. 

  Voorman en prominent lid van de VVD. Bevorderde in de periode 1971-1982 als (jeugdig) partijleider door een op de middengroepen en geschoolde arbeiders gerichte koers de groei van zijn partij. Zette zich sterk af tegen het kabinet-Den Uyl. Uitstekend debater en raspoliticus die optimaal gebruikmaakte van de media. Kon het goed vinden met CDA-leider Van Agt en werd in diens kabinet in 1977 vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken. Werd in 1982 Commissaris van de Koningin in Friesland, maar bleef lang een vooraanstaande rol in zijn partij spelen. Stapte later over naar de organisatie van zorgverzekeraars en werd senator. Zijn tegenstem in de Eerste Kamer tegen het correctief referendum veroorzaakte in 1999 een korte kabinetscrisis. Hoffelijke man, die feitelijk vrij verlegen is en een afkeer heeft van scherpslijperij. Geniet graag van een goed glas en goede maaltijd.
   
• 34. 

  Na de Tweede Kamerverkiezingen van 1948 kwam een coalitie van KVP, PvdA, CHU en VVD tot stand onder leiding van PvdA-voorman Willem Drees. In het kabinet zaten naast de ministers uit de coalitiepartijen ook twee partijloze ministers. Er was geen formele binding van de fracties aan een regeringsprogramma, maar die hadden wel daarmee ingestemd. Het kabinet volgde vanaf 7 augustus 1948 het kabinet-Beel I op.
   
• 35. 

  Dit kabinet van de PvdA, KVP, CHU, VVD en een partijloze minister was een voorzetting van het eerste kabinet-Drees. Wel verschenen op enkele ministeries nieuwe gezichten en kreeg de CHU één ministerspost extra. PvdA-leider Willem Drees werd wederom premier. De ARP kon zich vinden in het programma, maar behield een voorbehoud bij de uitwerking daarvan en leverde geen ministers.
   
• 36. 

  Eerste katholieke VVD'er in de Tweede Kamer en daarna jarenlang de voornaamste volkshuisvestingsspecialist van de VVD-fractie. Goed debater die krachtig een liberaal volkshuisvestingsbeleid verdedigde. Voerde in de jaren zeventig en tachtig pittige debatten met PvdA'ers als Van Dam, Schaefer en Kombrink. Hield zich ook bezig met binnenlands bestuur, PTT-zaken en verkeer en waterstaat. Bracht samen met de PvdA'er Van der Doef een initiatiefwet tot stand over de periodieke autokeuringen. Speelde later een belangrijke rol bij de plannen voor nieuwe huisvesting van de Tweede Kamer. Sloot zijn politieke loopbaan af als Eerste Kamerlid (1995-2003).
   
• 37. 

  De Partij van de Arbeid (PvdA) is een progressieve, sociaaldemocratische partij. De partij werd opgericht in 1946 als een voortzetting van de vooroorlogse Sociaal-Democratische Arbeiders Partij (SDAP), de Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) en de Christelijk-Democratische Unie (CDU). De PvdA trok samen met GroenLinks op en deed met een gezamenlijke lijst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Frans Timmermans leidt de gezamenlijke fractie in de Tweede Kamer.
   
• 38. 

  VVD-politicus uit Bergen op Zoom, die een turbulente politieke loopbaan kende. Werd in 1982 door Wiegel als 32-jarige naar voren geschoven als zijn opvolger na nog slechts vijf jaar Kamerlid te zijn geweest. Behaalde vervolgens in 1982 een uitstekend verkiezingsresultaat, hetgeen resulteerde in de vorming van het kabinet-Lubbers/Van Aardenne. Bedenker van het strategisch monisme, waarbij de band tussen fractie en ministers heel hecht was. Kreeg tijdens die kabinetsperiode te maken met diverse affaires en werd na de nederlaag van 1986 als leider vervangen. Werd in het tweede kabinet-Lubbers wel minister van VROM en kreeg in die functie waardering voor zijn milieubeleid. Nadien bleef hij bestuurlijk actief onder meer als burgemeester van Breda, Commissaris van de Koningin in Friesland en bestuursvoorzitter van het ABP. Is als SER-lid hoofd uitvoering energieakkoord.
   
• 39. 

  Succesvolle en erudiete VVD-politicus, die zijn partij in 1994 en 1998 naar verkiezingsoverwinningen leidde. Afkomstig uit het bedrijfsleven (Shell) en uit hoofde van zijn functies lange tijd in het buitenland verblijvend. Was staatssecretaris van buitenlandse handel in het eerste kabinet-Lubbers en daarna een vooraanstaand VVD-Kamerlid. Volgde in 1988 Van Eekelen op als minister van Defensie en werd in 1990 politiek leider van de VVD, als tussentijdse opvolger van Voorhoeve. Bleef daarna, net als Romme (KVP) in de jaren vijftig, buiten het kabinet. Wist als geen ander het publieke debat te stimuleren door pittige uitspraken en plaatste het thema 'integratie' blijvend op de politieke agenda. In 1999-2004 Europees Commissaris voor de interne markt. Was daarna bijzonder hoogleraar in Delft en Leiden.
   
• 40. 

  Democraten 66 (D66) is een hervormingsgezinde sociaal-liberale partij. De huidige politiek leider is Rob Jetten. De partij werd opgericht op 14 oktober 1966 door 44 'homines novi', waarvan er 25 eerder bij andere politieke partijen actief waren geweest. Belangrijkste initiatiefnemer en voorman (tot 1998) was de oud-journalist Hans van Mierlo.
   
• 41. 

  Aan dit eerste 'paarse' kabinet namen PvdA, VVD en D66 deel. Het werd op 22 augustus 1994 gevormd na de Tweede Kamerverkiezingen van 1994. De kleur paars refereerde aan de vermenging van het rood van de PvdA en het blauw van de VVD. PvdA-leider Wim Kok, minister van financiën en vicepremier in het voorgaande kabinet-Lubbers III, werd premier.
   
• 42. 

  Dit kabinet, in de wandelgangen veelal 'Paars II' genoemd, was een voortzetting van het kabinet-Kok I. Hoewel het kabinet het bijna de volle vier jaar uithield, verliep de samenwerking tussen PvdA, VVD en D66 minder soepel dan in de vorige kabinetsperiode. PvdA-leider Wim Kok werd voor de tweede keer premier.
   
• 43. 

  Na acht jaar 'paars' (de kabinetten Kok I en Kok II) trad in 2002 een centrumrechtse coalitie aan van CDA en VVD samen met nieuwkomer LPF (de Lijst Pim Fortuyn). De enorme winst van deze nieuwe partij (26 zetels) bij de Tweede Kamerverkiezingen van 15 mei 2002 maakte een kabinet zonder deze partij bijna onmogelijk. CDA-leider Jan-Peter Balkenende werd de nieuwe premier.
   
• 44. 

  Het Christen-Democratisch Appèl (CDA) is een christelijk geïnspireerde partij in het centrum van het politieke spectrum. Henri Bontenbal is momenteel politiek leider van het CDA. De partij werd opgericht op 11 oktober 1980 als fusie van Anti-Revolutionaire Partij (ARP), Christelijk-Historische Unie (CHU) en Katholieke Volkspartij (KVP).
   
• 45. 

  De Lijst Pim Fortuyn (LPF) werd opgericht in 2002 na de breuk tussen de lijsttrekker Pim Fortuyn en de partij Leefbaar Nederland. De oorzaak van de breuk was een aantal ongelukkig gekozen uitspraken in De Volkskrant door Fortuyn. De partij heette officieel: Politieke Vereniging Lijst Pim Fortuyn. Op 6 mei 2002 werd de politiek leider van de partij, Pim Fortuyn, vermoord. Desondanks maakte de LPF samen met CDA en VVD deel uit van het kabinet Balkenende I.
   
• 46. 

  Na de Tweede Kamerverkiezingen van 2003 werd het kabinet-Balkenende II gevormd. In dit kabinet werkten CDA, VVD en D66 samen. De CDA- en VVD-bewindslieden uit het voorgaande kabinet-Balkenende I keerden allen terug. Jan Peter Balkenende (CDA) werd wederom premier. Bijzonder waren het recordaantal van vijf vrouwen in het kabinet en het feit dat D66 voor het eerst aan een centrumrechts kabinet meedeed.
   
• 47. 

  Dit minderheidskabinet van CDA en VVD werd niet gevormd na verkiezingen, maar direct na de val van het kabinet-Balkenende II. Nadat de D66-bewindslieden uit dat kabinet gestapt waren, werden de twee opengevallen ministersposten opgevuld door andere leden van het kabinet. In plaats van aan het rompkabinet van CDA en VVD een demissionaire status toe te kennen werd missionair overgangskabinet gevormd.
   
• 48. 

  Geert Wilders (1963) is sinds november 2006 politiek leider van de PVV. Hij is sinds 25 augustus 1998 (met een korte onderbreking in 2002) Tweede Kamerlid. Aanvankelijk was hij dat voor de VVD, maar op 2 september 2004 werd hij een onafhankelijk Kamerlid. In 2023 was hij voor de zesde keer lijsttrekker. De heer Wilders was medewerker van de afdeling Verdragen bij de Ziekenfondsraad, wetstechnisch medewerker van de Sociale Verzekeringsraad en beleidsmedewerker en speechschrijver van de VVD-Tweede Kamerfractie. In 2010 zat hij enige tijd in de gemeenteraad van Den Haag.
   
• 49. 

  De Partij voor de Vrijheid (PVV) is een populistische partij, met zowel conservatieve, 'rechtse' als 'linkse' standpunten. De PVV is op 22 februari 2006 geregistreerd bij de Kiesraad door Geert Wilders, na zijn vertrek bij de VVD. Hij is sindsdien ook de politiek leider.
   
• 50. 

  Spraakmakende politica in het post-Fortuyn-tijdperk. Kreeg na haar studie in Nijmegen leidinggevende functies bij onder meer het gevangeniswezen en werd in 2003 als 'buitenstaander' minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie in het tweede kabinet-Balkenende. Was daarna het boegbeeld van het strengere asielbeleid en greep haar toenemende populariteit aan om zich te mengen in de leiderschapsstrijd bij de VVD. Zij werd echter verslagen door Rutte, maar kreeg bij de Kamerverkiezingen in 2006 als nummer twee wel meer stemmen. Claimde toen een leidende rol in de VVD en werd later uit de fractie gezet. De door haar in 2008 opgerichte beweging 'Trots op Nederland' bleek uiteindelijk geen succes. Sinds 2022 is zij raadslid voor Hart voor Den Haag.
   
• 51. 

  Dit minderheidskabinet van VVD en CDA werd gevormd na de Tweede Kamerverkiezingen 2010 en trad op 14 oktober 2010 aan als opvolger van het kabinet-Balkenende IV. Voor een meerderheid in de Tweede Kamer sloten de regeringspartijen een gedoogakkoord met de PVV. VVD-leider Mark Rutte werd de eerste premier van VVD-huize.
   
• 52. 

  Dit kabinet werd door VVD en PvdA gevormd na de Tweede Kamerverkiezingen van 12 september 2012. VVD-leider Mark Rutte werd voor de tweede keer premier. Onder leiding van informateurs Wouter Bos en Henk Kamp wisten de coalitiepartijen hun grote onderlinge verschillen te overbruggen. De formatie van het kabinet-Rutte II was één van de snelste kabinetsformaties ooit.
   
• 53. 

  Dit kabinet van VVD, D66, CDA en ChristenUnie kwam na de tot dan langste formatie sinds 1945 tot stand. Zeven maanden na de verkiezingen van 15 maart 2017 stond er een opvolger van het kabinet-Rutte II op het bordes. Voor premier Mark Rutte was het de derde keer dat hij een kabinet leidt. Het kabinet bood op 15 januari 2021 ontslag aan, vanwege de harde conclusies van het parlementair onderzoek kinderopvangtoeslag. Hiermee werd het kabinet, en de leden hiervan, demissionair. Deze demissionaire periode zou 360 dagen duren, een record.
   
• 54. 

  Dit kabinet van VVD, D66, CDA en ChristenUnie kwam na de langste formatie sinds de Tweede Wereldoorlog tot stand. Negen maanden na de verkiezingen van 17 maart 2021 en bijna een jaar na de ontslagneming van het kabinet-Rutte III stond er een nieuw kabinet op het bordes. Premier Mark Rutte leidde voor de vierde keer een kabinet.
   
• 55. 

  PDC, januari 2023