O.I. (Olli) Rehn - Hoofdinhoud

De Fin Olli Rehn (1962) was van juli 2004 tot juni 2014 lid van de Europese Commissie. In de Commissie-Barroso II was hij belast met economische en monetaire zaken. In de commissie-Barroso I (2004-2010) was hij verantwoordelijk voor de betrekkingen met de kandidaat-lidstaten en zaken betreffende de uitbreiding van de Europese Unie. Eerder was hij lid van het Finse parlement en werkte hij bij de Europese Commissie in Brussel. Na zijn aftreden als Eurocommissaris was hij lid van het Europees Parlement en van de Riksdag en minister van Economische Zaken (2015-2017). Sinds 12 juli 2018 is hij president van de Finse centrale bank.

functie(s) in de periode 2004-2014: lid Europese Commissie

• - 

  verkoper van tweedehands auto-onderdelen (vakantiebaan, "Mikkelin Autotarvike"), van 1975 tot 1982
• - 

  lid gemeenteraad van Helsinki, van 1988 tot 1994
• - 

  lid parlement (Riksdag), van 1991 tot 1995
• - 

  speciale adviseur van de Finse premier Esko Aho, van 1992 tot 1993
• - 

  lid Europees Parlement, van 20 maart 1995 tot 11 november 1996
• - 

  kabinetshoofd bij de Europese Commissie, van 1998 tot 2002
• - 

  hoogleraar en hoofd onderzoek bij het departement van politieke wetenschappen en Europese studies, Universiteit van Helsinki, van 2002 tot 2003
• - 

  adviseur economisch beleid van de Finse premier Matti Vanhanen, van 2003 tot 2004
• - 

  lid Europese Commissie, belast met ondernemingen en de informatiemaatschappij, van 12 juli 2004 tot 22 november 2004 (Commissie-Prodi)
• - 

  lid Europese Commissie, belast de uitbreiding van de Europese Unie, van 22 november 2004 tot 10 februari 2010 (Commissie-Barroso I)
• - 

  lid Europese Commissie, belast met economische en monetaire zaken, van 10 februari 2010 tot 1 juli 2014 (Commissie-Barroso II; tussen 7 april 2014 en 25 mei 2014 met verkiezingsverlof)
• - 

  lid Europees Parlement, van 1 juli 2014 tot 2015
• - 

  lid parlement (Riksdag), van april 2015 tot juli 2018
• - 

  minister van Economische Zaken, van 29 mei 2015 tot 1 januari 2017 (kabinet-Sipilä)
• - 

  lid Raad van Bestuur Finse centrale bank, van januari 2017 tot 2018
• - 

  president Finse centrale bank, vanaf 12 juli 2018

• - 

  voorzitter jeugdafdeling van de KESK (Finse liberale partij), van 1987 tot 1989
• - 

  vicevoorzitter KESK, van 1988 tot 1994
• - 

  vicevoorzitter liberale fractie in het Europees Parlement, van 1995 tot 1996

• - 

  voorzitter Finse delegatie in de Raad van Europa, van 1991 tot 1995
• - 

  voorzitter Europese Beweging in Finland, van 1996 tot 1998
• - 

  voorzitter Finse voetbalbond, van 1996 tot 1997

• - 

  economie, internationale betrekkingen en journalisme, "MacAlester College", St. Paul, Minnesota (Verenigde Staten), van 1982 tot 1983
• - 

  politieke wetenschappen, Universiteit van Helsinki, 1989
• - 

  politieke wetenschappen (Ph.D.), Universiteit van Oxford

• - 

  filosofie (thema: internationale politieke economie), universiteit van Oxford, 1996

• - 

  Presenteerde in juni en december 2005, juli 2006 en maart 2007 - samen met EU buitenlandcoördinator Solana - plannen voor de toekomstige rol van de EU in het bestuur van Kosovo, na het vertrek van de VN
• - 

  Speelde een actieve rol in het onderhandelingsproces dat op 29 september 2005 leidde tot opening van onderhandelingen voor sluiting van een Stabilisatie- en Associatiepact met Servië-Montenegro (eerste stap op weg naar toetreding tot de Europese Unie), maande Servië tot medewerking aan het Joegoslavië-tribunaal (onderhandelingen werden in mei 2006 om die reden tijdelijk gestaakt)
• - 

  Speelde een actieve rol in het onderhandelingsproces dat op 3 oktober 2005 leidde tot de toekenning van de status van kandidaat-EU-lidstaat aan Turkije
• - 

  Speelde een actieve rol in het onderhandelingsproces dat op 3 oktober 2005 leidde tot de toekenning van de status van kandidaat-EU-lidstaat aan Kroatië
• - 

  Adviseerde op 21 oktober 2005 om te starten met onderhandelingen over een Stabilisatie- en Associatieakkoord tussen de EU en Bosnië-Herzegovina
• - 

  Lanceerde in november 2005 een totaalstrategie (consolidatie, voorwaardelijkheid, communicatie) voor de mogelijke toetreding van Kroatië en Turkije en opening onderhandelingen met landen in de Westelijke Balkan; gaf het groene licht aan toetredingsonderhandelingen met de Voormalige Joegoslavische Republiek van Macedonië; stelde ook Bosnië-Herzegovina, Servië-Montenegro en Albanië toekomstig EU-lidmaatschap in het vooruitzicht
• - 

  Presenteerde in januari 2006 plannen voor nauwe samenwerking tussen de EU en de landen van de Westelijke Balkan inzake handel, economische en maatschappelijke ontwikkeling, vrij verkeer van personen, en onderwijs
• - 

  Speelde een actieve rol in het onderhandelingsproces dat op 18 februari 2006 leidde tot het sluiten van een Stabilisatie- en Associatieakkoord tussen de EU en Albanië (formele ondertekening: 12 juni 2006)
• - 

  Speelde een faciliterende rol in het onderhandelingsproces dat in april 2006 leidde tot de oprichting van een vrijhandelszone in Zuidoost Europa (Centraal-Europese Vrijhandels Overeenkomst)
• - 

  Kondigde in juli 2006 een versoepeling aan van het Europese visumbeleid voor landen in de Westelijke Balkan
• - 

  Deed op 26 september 2006 de aanbeveling aan het Europees Parlement om Roemenië en Bulgarije per 1 januari 2007 te laten toetreden tot de Europese Unie; betoogde dat uitstel van toetreding naar 1 januari 2008 vernederend voor beide landen zou zijn en anti-Europese gevoelens in de kaart zou spelen, en dat het geld van de Europese belastingbetaler goed beschermd is omdat beide landen halfjaarlijks moeten rapporteren over de besteding van steunfondsen en de doorvoering van Europese regelgeving
• - 

  Presenteerde op 17 oktober 2006 - samen met EU buitenlandcoördinator Solana - een rapport over een sterkere Europese betrokkenheid in Bosnië-Herzegovina, waar onder meer wordt ingegaan op de rol van de Speciale EU-gezant na de opheffing van het VN-bestuur; en het pad van Bosnië richting EU-lidmaatschap (onderhandelingen tussen Bosnië de EU over een Stabilisatie- en Associatieakkoord startten in oktober 2005)
• - 

  Presenteerde op 8 november 2006 een strategie voor het EU-uitbreidingsbeleid, met speciale aandacht voor de 'integratie-capaciteit' van de EU alsmede enkele kritische noten over Turkije
• - 

  Startte in november 2006 onderhandelingen met landen in de westelijke Balkan (Servië, Kosovo, Montenegro, Kroatië, Macedonië, Albanië en Bosnië-Herzegovina) over voorwaarden en kosten voor visa naar de EU, waarbij gestreefd wordt naar gratis via voor studenten en onderzoekers
• - 

  Deed op 29 november 2006 de aanbeveling de EU-toetredingsonderhandelingen met Turkije op acht onderdelen te bevriezen (handel, douane, landbouw en visserij, transport, financiële diensten, externe betrekkingen), omdat Turkije vooralsnog weigert om havens en vliegvelden open te stellen voor Cyprus
• - 

  Speelde een actieve rol in het onderhandelingsproces dat op 15 maart 2007 leidde tot het sluiten van een Stabilisatie- en Associatieakkoord tussen de EU en Montenegro
• - 

  Al snel na zijn aantreden in de Commissie-Barroso II in 2010 bleek dat de overheidstekorten en -schulden van Griekenland onhoudbaar waren geworden, wat uiteindelijk leidde tot 110 miljard euro aan noodleningen onder strenge voorwaarden verstrekt door de euroianden en het IMF met een rol voor de Europese Commissie als mede-toezichthouder
• - 

  Openlijk pleitbezorger van de oprichting van een bankenunie sinds begin 2010; de onderhandelingen over de bankenunie vielen onder de portefeuille van de eurocommissaris voor de interne markt
• - 

  Sinds 9 mei 2010 namens de Commissie verantwoordelijk voor het toezicht op landen die onder voorwaarden lenen van het tijdelijke noodfonds EFSF (na juli 2013 handelt het fonds alleen nog bestaande steunprogramma's af)
• - 

  Invoering van de euro in Estland op 1 januari 2011
• - 

  Sinds 8 oktober 2012 namens de Commissie verantwoordelijk voor het toezicht op landen die onder voorwaarden lenen van het Europees Stabiliteitsmechanisme ESM
• - 

  Vanuit de Commissie verantwoordelijk voor de invoering van de euro in Estland op 1 januari 2011
• - 

  Vanaf 1 januari 2013 met de inwerkingtreding van het Verdrag voor stabiliteit, coördinatie en governance in de EMU officieel, maar al eerder onofficieel, verantwoordelijk voor verscherpt toezicht op de begrotingen van de lidstaten; bekritiseert omdat Rehn te streng danwel - voor met name de grote landen - niet streng genoeg zou zijn bij het aansporen tot hervormingen en bezuinigingen
• - 

  Vond dat het IMF zich met haar rapport in juni 2013 over de hulp aan Griekenland en van het land gevraagde bezuinigingen er makkelijk van af wilde maken door de schuld van alle pijnlijke punten bij de Europese Unie neer te leggen; verdedigde de Commissie tegen aantijgingen uit dat zelfde rapport
• - 

  Invoering van de euro in Letland op 1 januari 2014
• - 

  Stelde zich in december 2013 officieel kandidaat van de liberalen voor het voorzitterschap van de Commissie; op 20 januari trok hij zijn kandidatuur in ten faveure van Guy Verhofstadt

• - 

  volgde in juli 2004 Erkki Liikanen op als commissaris in de Commissie-Prodi, omdat Liikanen was benoemd tot president van de Finse centrale bank

• - 

  Savon Prikaati, reserve-officier, van 1981 tot 1982
• - 

  luitenant (reservist), 1990

• - 

  columnist in dagbladen en magazines, vanaf 1985
• - 

  verscheidene boeken en artikelen over Europese zaken