De Kwestie: Is de macht van techreuzen nog te breken? - Main contents

De Kwestie: Is de macht van techreuzen nog te breken?

Sinds een week is het wat stiller op Twitter. Dat heeft alles te maken met de ban van Trump. Net als bij veel mensen bekroop mij even een gevoel van leedvermaak. En snel maakte deze niet eerder vertoonde ingreep door verschillende platforms terecht veel discussie los over de macht van Twitter en andere zogenaamde ‘Big Tech’ bedrijven. Natuurlijk is het goed dat als iemand aanzet tot haat en geweld, daar paal en perk aan wordt gesteld. Maar de vraag is of we de afweging van wat verder allemaal online wel en niet mag aan deze Big Tech moeten overlaten. Mogen commerciële bedrijven zelfstandig zoveel directe invloed uitoefenen op ons publieke debat, dat zich inmiddels deels naar deze platforms heeft verplaatst? Volgens mij niet.

Of het nu gaat om het algoritme van een zoekmachine, gefilterde berichten op social media of een webwinkel die MKBers een platform biedt om vervolgens hun eigen producten goedkoper aan te bieden: Big Tech heeft de afgelopen jaren ongelofelijk veel invloed gekregen op ons dagelijks leven en daarmee op onze samenleving. Tegelijkertijd hebben deze bedrijven te lang de kans en - eerlijk is eerlijk - de taak gekregen om zichzelf te reguleren. Maar die tijd is wat mij betreft voorbij. Dat klinkt misschien verrassend uit de mond van een liberaal, maar dat is het zeker niet. Wanneer bedrijven te machtig worden of mensen zich - online of offline - niet meer vrij kunnen bewegen, moeten we als samenleving ingrijpen.

Om te beginnen moeten er duidelijke regels komen waardoor het vooraf duidelijk is wanneer platforms verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor het niet verwijderen van berichten, foto’s of video’s. Als je het daarnaast als gebruiker niet eens bent met een beslissing door een platform moet je dat bij een onafhankelijke instantie kunnen aanvechten.

Digitalisering heeft ons natuurlijk veel moois gebracht, maar steeds meer gebruikers van platforms hebben terechte zorgen over de veiligheid van hun data. Ouders vragen zich af of hun kinderen zich wel veilig online kunnen bewegen en kleine bedrijven hebben moeite te concurreren met de grote jongens die hen uit de markt drukken.

We moeten er daarom voor zorgen dat data veel meer als persoonlijk eigendom gaat worden beschouwd, waardoor we daar als gebruikers veel meer zeggenschap over krijgen. En van kinderen moeten we sowieso niet onbelemmerd data verzamelen. Dat betekent ook dat dominante platforms moet kunnen worden verplicht data te delen met andere platforms wanneer een gebruiker wil overstappen. Dat vergroot de concurrentie en geeft de gebruiker meer keuzevrijheid.

Ten slotte, moeten we werken aan mogelijkheden om Big Tech bedrijven die hun marktmacht misbruiken open te breken. Dat betekent modernisering van Europese mededingingsregels.

Big Tech heeft ons veel moois gebracht en we moeten de voordelen van technologische ontwikkelingen blijven benutten. Maar er zijn grenzen. Om de vrijheid van burgers te waarborgen moeten we de vrijheden van de techbedrijven durven in te perken. Met Trump’s Twitterban hebben we opnieuw de invloed van techbedrijven op onze maatschappij kunnen zien en is het besef gegroeid dat de tijd van zelfregulering voorbij is. Het tijd is voor duidelijke regels. Daarmee is Trump’s getwitter in ieder geval nog ergens goed voor geweest.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/282542968/de-kwestie-is-de-macht-van-techreuzen-nog-te-breken