Succesje voor ouders van Intensieve Zorgkinderen - Main contents

Ik heb hier al eerder geschreven over ouders die thuis een groot deel van de zorg voor hun ernstig zieke kind op zich nemen. En die daarbij, nadat ze daarvoor een opleiding hebben gevolgd, ook medische handelingen verrichten.

Ouders, die zich sinds een paar maanden geconfronteerd zien met ‘nieuwe spelregels’. Spelregels waarbij bijvoorbeeld een katheter of infuus verzorgen gelijk wordt gesteld aan voorlezen of tandenpoetsen: een ‘gebruikelijke handeling’ waarvoor geen (kleine) vergoeding meer wordt betaald. Spelregels die er ‘zomaar ineens’ lagen. En die volgens de minister niet bestonden. Behalve in de praktijk dan.

Spelregels waarbij bijvoorbeeld een katheter of infuus verzorgen gelijk wordt gesteld aan voorlezen of tandenpoetsen.

Inmiddels zijn die spelregels in een procedure waarbij ouders buitenspel werden gezet ‘witgewassen’ en dreigen ze officieel te worden. Het plan is om ze op 1 augustus in te laten gaan. Middenin de vakantie, en het reces van de Tweede Kamer.

De laatste dag voor dat reces ben ik uren bezig geweest om te proberen daar een stokje voor te steken: ik vind dat de Tweede Kamer zich eerst over die regels moet kunnen uitspreken. Uiteindelijk steunde een meerderheid me daarin en is de minister gevraagd de inwerkingtreding van die nieuwe regels uit te stellen. Het is nu wachten of die door de bocht gaat. Tot nu toe wilde-ie van geen uitstel weten.

De laatste dag voor dat reces ben ik uren bezig geweest om te proberen daar een stokje voor te steken: ik vind dat de Tweede Kamer zich eerst over die regels moet kunnen uitspreken

Een eerste succesje dus. Waar ouders (maar ook kinderverpleegkundigen en artsen) blij mee zijn, maar anderen niet. Zo meldde zich op hoge poten een club die vroeg waar ik me mee bemoeide. Ik heb uitgelegd dat dat nou de taak van een volksvertegenwoordiger is: ingrijpen als dingen fout dreigen te gaan, en mensen daar slachtoffer van worden. En ik heb de club in kwestie gemeld dat ik het onbegrijpelijk vind dat ze geen lessen hebben geleerd van het BIG2-drama vorig jaar. Toen ‘vergat’ men ook de groep waar het om ging (destijds verpleegkundigen met heel veel kennis en ervaring). En kwam men van een koude kermis thuis.

Wordt vervolgd.

Ik heb uitgelegd dat dat nou de taak van een volksvertegenwoordiger is: ingrijpen als dingen fout dreigen te gaan, en mensen daar slachtoffer van worden.