Vragen met betrekking tot onnodige regeldruk voor kleine evenementen en festivals - Main contents

Erkent u het belang van uniformering van regelgeving, normering en uitvoering (in situaties waarin geen objectieve rechtvaardiging aanwezig is voor lokale omstandigheden) voor de lokale organisatoren, die als één van de belangrijkste pijnpunten ervaren dat er onnodige verschillen tussen gemeenten bestaan?

Zijn de aanbevelingen uit het Actal-onderzoek overgenomen met betrekking tot het invoeren van bijvoorbeeld landelijke regels in de vorm van een Algemene Maatregel van Bestuur rondom eisen m.b.t. constructies, brandveiligheid, geluid, het aantal beveiligers, EHBO’ers en sanitaire voorzieningen bij het organiseren van evenementen?

Deelt u de mening van Actal om in bijvoorbeeld in het geval van geluidsnormen een maximum te stellen waarna lokale overheden binnen een bandbreedte hiervan mogen afwijken? Zo nee, waarom niet?

Hoe gaat u de ervaren regeldruk die zich uit in bijvoorbeeld relatief hoge kennismakingskosten (min. €1,7 miljoen,-) bij het bereiken van overeenstemming met alle betrokken organisaties (gemeente, provincies, vervoersbedrijven, e.d.) voor organisatoren van evenementen verkleinen?

Erkent u dat veel organisatoren van evenementen te maken hebben met een tijdelijk bouwwerk (circa 80%) en dat de vereisten die worden gesteld in het Bouwbesluit zijn gebaseerd op bouwwerken met een blijvend karakter?

Heeft de evaluatie over het gebruik van de ‘Richtlijn voor constructieve toetsingscriteria bij een aanvraag voor een evenementenvergunning’ van het COBc al plaatsgevonden? Bent u het met Actal eens dat bij een positieve evaluatie van de richtlijn dit omgezet dient te worden in een AMvB?

Op welke wijze gaat u de aanbevelingen uit het evaluatieonderzoek handreiking evenementenveiligheid uitvoeren? 2)

Zijn er mogelijkheden onderzocht om op landelijk niveau tot een eenduidige classificatie te komen voor de types A, B of C- evenement, omdat door ontbrekende criteria gemeenten hier verschillend invulling aangeven waardoor organisatoren van evenementen rechtsongelijkheid ervaren?

Zijn er al oplossingen gekomen voor het tot een goed eind brengen van meldings- en vergunningprocedures die laten zien dat er eindeloze afstemming tussen afdelingen, diensten en organisaties plaatsvindt? Heeft u al overleg gepleegd met gemeenten over bijvoorbeeld het instellen van een evenementenloket?

Welke gemeenten zijn samen met evenementenorganisatoren aan het werken aan een ander Handboek Evenementenveiligheid?

Hoe zorgt u ervoor dat er niet twee regimes ontstaan voor de evenementenveiligheid? Welke mogelijkheden ziet u om ervoor te zorgen dat deze trajecten afgestemd dan wel samengevoegd worden? Hoe wordt voorkomen dat in het nieuwe door gemeenten vastgestelde Handboek Evenementenveiligheid de norm teveel uitgaat van professionele evenementenorganisaties en niet van vrijwilligersorganisaties?

Tweede Kamer, vergaderjaar 2016-2017, Aanhangsel 2730

IFV, “Evaluatieonderzoek Handreiking Evenementenveiligheid” (1 november 2016)