Column Hart van Holland - week 17 - Main contents

Sociaal Akkoord

In de weekendkranten en in aanloop naar het debat deze week in de Tweede Kamer is er al veel geschreven over het Sociaal Akkoord dat vorige week werd gesloten in de roemruchte Nederlandse polder. Een flink aantal pagina's met maatregelen waar werkgevers, werknemers en de regering hun handtekening onder hebben gezet zag donderdag het licht. Binnen enkele minuten is het zaak voor journalisten en kenners van de Haagse arena om hier een betekenis aan te geven. Belangrijk aspect in deze was het reeds afgesproken bezuinigingspakket, ter waarde van 4,3 miljard euro waar de coalitie afspraken over wilde maken met de oppositie. Deze bezuiniging is nodig om het Nederlandse begrotingstekort volgend jaar onder de drie procent te krijgen. Waarbij die inmiddels bijna mythische drie procent geen willekeurig getal is, maar een grens waar je onder moet blijven om niet geheel op rekening van de volgende generatie te gaan leven. Immers, we geven elk jaar nog steeds tweeëntwintig miljard euro meer uit dan er binnen komt. Dat is 50.000.000 euro per dag! Het blijft een bizar gegeven dat er nog steeds mensen zijn die vinden dat de overheid meer geld moet uitgeven om uit het economische slop te komen. Nog meer dan tweeëntwintig miljard? Ik ben absoluut niet overtuigd. Uiteindelijk is het zo dat Nederland groot is geworden doordat we gewend zijn de tering naar de nering te zetten. Dat is nu ook onze reddingsboei want in internationaal perspectief voeren we steeds vaker de verkeerde lijstjes aan. Terug naar het bezuinigingspakket. Dit pakket ligt wat de VVD betreft op tafel tenzij in augustus uit de cijfers blijkt dat de economie voldoende is aangetrokken. Want als blijkt dat de economie niet zo aantrekt als men nu veronderstelt (oftewel; boven de 3% tekort blijft steken), dan zal het bezuinigingspakket moeten worden doorgevoerd. Met dit in gedachten als uitgangspunt, bezien wij in de fractie met een wat dubbel gevoel dit gesloten akkoord. Bijzonder jammer is het uitstel van een aantal volgens de VVD cruciale hervormingen zoals WW en ontslagrecht. Maar we markeren wel dat de maatregelen om dit te realiseren met het sluiten van het sociaal akkoord en wel heel breed draagvlak hebben gekregen, namelijk naast regering ook de werkgevers en werknemers. En dat is nieuw. Bij de VVD zijn we graag optimistisch, maar zeker ook realistisch. We zullen bij het eerder genoemde uitgangspunt optellen dat er onomkeerbare hervormingen plaats gaan hebben. Dat is hard nodig omdat het huidige stelsel van sociale zekerheid te weinig erkent dat er een nieuwe dynamiek is ontstaan waarbij een baan voor het leven geen gegeven of zelfs maar een wens is. daarom is het nodig aanpassingen te doen. Want uiteindelijk moet Nederland wel klaar zijn voor de toekomst zonder hypotheek op de volgende generaties.