Internationaal netwerk voor kinderrechten - Main contents
Foto Flickr / Pratham Books
De positie van kinderen overal op de wereld verbeteren, een einde aan kinderarbeid en alle kinderen naar school. Daarvoor knok ik als Tweede Kamerlid in Nederland. En ik sta niet alleen, collega’s uit allerlei landen voeren ook deze strijd in hun parlement. Wij hebben besloten onze krachten te bundelen in een netwerk van parlementariërs, samen met Nobelprijswinnaar Kailash Satyarthi. Zo versterken wij elkaar om het verschil te maken voor een miljard kinderen die nu nog verstoken blijven van goed onderwijs, die moeten werken of worden uitgebuit.
Kailash Satyarthi zet zich al zijn hele leven in tegen kinderarbeid en voor onderwijs. Voor die inzet kreeg hij vorig jaar de Nobelprijs voor de Vrede. Door die prijs, die hij met Malala deelde, staat het recht op onderwijs en de nog altijd grootschalige uitbuiting van kinderen volop in de schijnwerpers. Die aandacht heeft hij gebruikt om een netwerk van parlementariërs op te richten die de positie van kinderen willen verbeteren: ‘Parliamentarians without Borders for Children’s Rights’. De eerste bijeenkomst was een succes. Tweeëntwintig parlementariërs uit negen landen waren aanwezig, waarbij alle grote Zuid-Aziatische landen waren vertegenwoordigd. Politici uit Pakistan en India legden nu niet de nadruk op wat hen verdeelt, maar op de gemeenschappelijke uitdaging het leven van kinderen beter te maken.
Die uitdaging is formidabel. Alleen al in India zitten naar schatting meer dan een miljoen kinderen in de prostitutie en zijn er 14 miljoen kinderen die werken (lees: kinderarbeid verrichten). In de andere Zuid-Aziatische landen zijn die cijfers niet beter. In Afghanistan gaat nog niet de helft van de kinderen naar de middelbare school. Bangladesh is koploper als het gaat om het aantal kinderen dat wordt uitgehuwelijkt. Er is genoeg te doen.
Het netwerk van parlementariërs kan politici helpen om sneller wetgeving te verbeteren en vaker kinderen centraal te stellen in discussies in het parlement. Bijvoorbeeld bij het verdelen van de begroting. We hebben ons voorgenomen om brede coalities te smeden in onze parlementen, zodat kinderrechten geen onderwerp wordt dat de politiek verdeelt, maar juist bij elkaar brengt. Vergelijkbaar met de meerpartijeninitiatieven die we in West-Europa kennen. Zo kan met een brede consensus samen worden gewerkt om de wereld te veranderen. Iets wat niet altijd vanzelfsprekend is in de politiek, helaas.
De volgende bijeenkomst van het netwerk is over een jaar in Leiden, stad van kinderrechten. In de tussentijd houden we contact en gaan we regionale bijeenkomsten organiseren om meer parlementariërs uit meer landen bij het netwerk te betrekken. Zo kan dit initiatief van Satyarthi nog wel eens een enorm verschil gaan maken in de wereld.