Rood met blauwe aders - Main contents

Bron: Blog Kartika Liotard

BRUSSEL, 12 mei 2014 - Deze week wil ik de aandacht vestigen op de PvdA, de andere coalitiepartner. In de peilingen ziet het niet goed uit voor de PvdA. Het Parool meldde vorige week nog dat de PvdA een fors verlies zal incasseren en slechts met twee Europarlementariërs zal terugkeren in Brussel: lijsttrekker Paul Tang en Agnes Jongerius.

Deze lage voorspellingen hebben ze grotendeels aan zichzelf hebben te wijten door de coalitie met de VVD in het kabinet aan te gaan en zich zo langzaam te verliezen in het marktgeoriënteerd gedachtegoed, waar je van de PvdA toch meer een mens georiënteerde politiek zou verwachten. Wat ik op dit moment zie is dat de kiezer vooral laat doorwegen wat partijen op nationaal niveau hebben gepresteerd. Dan ziet het er voor de PvdA somber uit, ondanks de recent geclaimde victorie over het toch niet strafbaar stellen van de illegaliteit.

Wat mij vooral steekt, is dat we in Nederland maar weinig horen van de behaalde resultaten van de PvdA in Brussel. Je hoort alleen maar geluiden dat ze elkaar de tent uitvechten of dat ze zich niet aan interne regels houden. Geen van de zittende kandidaten komt echter terug; jullie zullen de keuze hebben uit bekende namen als oud FNV coryfee Agnes Jongerius en voormalig NOS journaal verslaggever Paul Sneijder, lijsttrekker Paul Tang en een boel minder bekende politici. En dat vind ik nou dom van de PvdA. Ze sturen drie zittende leden weg die alledrie heel goed de weg in het Brusselse kennen en die weten waar zaken gedaan kunnen worden. Tevens hebben zij veel gedaan op de echte PvdA onderwerpen zoals vrouwenrechten, milieu, rechten van de werknemer en ontwikkelingssamenwerking.

Om dan nieuwe mensen op de lijst te zetten die nauwelijks de voordeur van het Europees Parlement kunnen vinden en die meer tijd kwijt gaan zijn aan de weg zoeken in plaats van politiek te bedrijven, is gewoon niet zo slim. Of is dit juist de insteek van de PvdA om zo de controle bij het nationale deel van de partij te houden? Ik vind dit niet passen bij zo'n pro-EU partij als de PvdA; dit verwacht je van EU kritische partijen die worden geleid door een dominante heerser.

Volgens de meest recente peiling van Maurice de Hond zullen alleen Paul Tang en Agnes Jongerius kans maken op een zetel. Agnes Jongerius behoeft geen verdere introductie, haar reputatie en ervaring zal haar een goede dienst bewijzen in Brussel. Maar wie is eigenlijk Paul Tang?

Hij is econoom en voormalig Tweede Kamerlid die vooral bekend raakte omdat hij in 2009 de Miljoenennota zou hebben gelekt. Maar hij heeft meer in zijn mars. In Trouw las ik op 1 mei dat de PvdA een plan heeft om Europees de massawerkeloosheid aan te pakken. Klinkt goed, toch?

Totdat je gaat lezen hoe ze dit gaan doen. Een Europese 5% norm voor werkeloosheid, een idee dat Ad Melkert (ja, die van de Melkert-banen) ooit heeft geopperd. En dat is niet zo best voor twee redenen. De eerste is Ad Melkert, daar hoef ik niet verder op in te gaan, hij staat vooral bekend om het scheppen van nutteloze dingen. De tweede reden is dat je hiermee de EU, en daarmee bedoel ik een klein groepje bureaucraten in Brussel, de bevoegdheid gaat geven om deze 5% norm toe te passen. Ik citeer hier letterlijk uit het "Plan voor de Arbeid Europa" dat je op de PvdA website kan vinden:

"Lidstaten en de EU moeten 5% werkloosheid als maximum stellen. Beleid om dit te realiseren kan variëren van investeringsprogramma's, bijvoorbeeld publieke investeringen die noodzakelijk zijn voor economische groei en het welzijn van toekomstige generaties, tot structurele hervormingen."

Ja, als de EU een maximum gaat stellen, dan betekent dit dat je ook de EU voor de uitvoering en handhaving van deze norm bevoegdheid gaat geven. En ik word helemaal huiverig als je de EU beleid laat gaan maken voor "structurele hervormingen". Dit is Brussels jargon voor: "Lidstaten kunnen dit niet doen, wij gaan dit doen en de lidstaten hebben maar te luisteren naar ons."

Vooral nu, wanneer kiezers bijna smeken om bevoegdheden in Nederland te houden en niet over te hevelen naar Brussel, zou je als Paul Tang zijnde beter moeten weten. Ja, de werkeloosheid moet worden aangepakt, maar dat kunnen we beter in Nederland zelf doen met maatwerk en beleid dat is afgestemd op de Nederlandse situatie. Want als je het aan Brussel overlaat, dan is het een glijbaan naar de laagst mogelijke gezamenlijke standaard en dan kun je de Nederlandse welvaartsstaat waar de PvdA zo prat op gaat, vaarwel zeggen.