NB. ‘Na de nederlaag’ was er geen ruimte ‘Voor de Nederlaag’ in De Volkskrant - Main contents

Opiniepagina’s worden overvoerd met opiniestukken en dat is maar goed ook. Want het denken wordt niet alleen gescherpt door het schrijven van stukken, maar ook door de reactie(s) erop; dat noemen we een debat. En uiteraard is het zo dat redacties van opinierubrieken streng moeten selecteren. Ik heb daar begrip voor.

Soms roept een opiniërend verhaal (extra) vragen op, bijvoorbeeld als de schrijver ervan een direct betrokkene is van datzelfde verhaal, en tegelijkertijd een schijn van afstand weet op te bouwen. Dat geldt voor de column van Wouter Bos, die op 3 april in De Volkskrant verscheen. Hij was de betrokkene die het debat over de verkiezingsnederlaag van de PvdA, met zijn column, op handige wijze weet af te buigen van wat één van de oorzaken van die nederlaag zou kunnen zijn, namelijk de inhoud van het door hem opgestelde regeerakkoord. Het was die overweging waardoor ik mij genoodzaakt voelde om een reactie te schrijven op zijn column ‘Na de nederlaag’.

Het kostte de redactie van De Volkskrant zo’n kleine drie dagen om te komen tot een ‘inhoudelijke reactie’, waarin werd beargumenteerd waarom zij niet tot plaatsing overgingen. Dat is volstrekt legitiem, natuurlijk, maar in dit specifieke geval vind ik het gek dat een columnist die (mede-)verantwoordelijk is voor het regeerakkoord ‘Na de nederlaag’ wel mag reflecteren op de oorzaken, maar zijn eigen rol ‘Voor de nederlaag’ daarin geheel buiten beschouwing laat. Geef mij ook zo’n column, zou ik zeggen.

Het had de redactie van de opiniepagina van De Volkskrant gesierd wanneer zij, voor het evenwicht, mijn reactie hadden geplaatst, danwel een inhoudelijke reden hadden opgegeven voor de afwijzing. Dat heet verantwoorden, iets wat politici - geheel terecht - iedere dag opnieuw moeten doen. Gelukkig leven wij in een tijd waarin nieuws en opinies niet meer exclusies toebehoren aan kranten, maar binnen de wereld van de sociale media een eigen dynamiek en verspreiding krijgen. Deze ‘nota bene’ heeft overigens ook tot doel om de echte boodschap, namelijk mijn reactie op Bos’ column ‘Na de nederlaag’ - met mijn interpretatie van wat er ‘Voor de nederlaag’ gebeurde - voor het voetlicht te brengen.